Ολυμπιακός: Σώμα και μυαλό νικήθηκαν από Εφές και κούραση
Ο Κωνσταντίνος Μελάγιες σχολιάζει τη νίκη της Αναντολού Εφές επί του Ολυμπιακού και τονίζει πως η συσσωρευμένη κούραση έπαιξε σημαντικό ρόλο στο αποτέλεσμα της αναμέτρησης.
Σε κανέναν δεν αρέσει να χάνει, ωστόσο υπάρχουν περιπτώσεις που μοιάζει ένα αποτέλεσμα να είναι αναπόφευκτο κατά κάποιον τρόπο. Ο Ολυμπιακός ήταν δεδομένο πως θα παρουσιαζόταν κουρασμένος και άδειος μετά το ντέρμπι. Και πάλι καλά να λέμε που έφτασε να διεκδικεί τη νίκη μέχρι και την τελευταία κατοχή. Σε ένα σουτ του Κορντινιέ κρίθηκε.
Κακά τα ψέματα, όσο κυλούσε το χρονόμετρο τόσο χειρότερα θα έπαιζαν οι Πειραιώτες. Για να είχαν τύχη να πανηγυρίσουν τη νίκη θα έπρεπε να είχαν φροντίσει να πάρουν μία σημαντική διαφορά υπέρ τους νωρίς στο τρίτο δεκάλεπτο και απλά να τη διαχειρίζονταν μέχρι την κόρνα της λήξης.
Ήταν από τις ήττες που τις έβλεπες να έρχονται πριν καν ξεκινήσει το παιχνίδι. Για να το θέσω καλύτερα, από τα ματς που θα τα έκρινε η απόδοση του αντίπαλου και όχι αυτή του Ολυμπιακού.
Ο Ολυμπιακός επί της ουσίας δεν είχε να αντιμετωπίσει μόνο μία πολύ καλή ομάδα όπως είναι η Αναντολού Εφές, έπρεπε να βρει λύση και στην συσσωρευμένη κούραση των τελευταίων ημερών. Τέσσερα παιχνίδια με ένα ευτυχώς ταξίδι σε εφτά μέρες είναι δύσκολο πράγμα. Έφυγαν τα τρία παιχνίδια κι έμεινε το ένα ταξίδι και η Μακάμπι.
Οι ερυθρόλευκοι ανταποκρίθηκαν καλά παρά τη συγκεκριμένη δυσκολία, αλλά δεν ήταν αρκετό για να πάρουν τη νίκη επί της Εφές. Η κούραση στο σώμα έφερε και κούραση στο μυαλό με αποτέλεσμα κομβικοί παίκτες να μην πάρουν τις σωστές αποφάσεις όσο το παιχνίδι έφτανε στο τέλος του.
Δεν έχω παράπονο από την προσπάθεια των Πειραιωτών. Κανένα. Τόσο μπορούσαν, τόσο άντεχαν και έδωσαν τα πάντα. Περισσότερα ίσως και από αυτά που περίμενα. Δεν έφταναν.
Ο Μπαρτζώκας στα δύο ματς που είχαν προηγηθεί του χθεσινού είχε εμπιστευτεί ουσιαστικά 9 παίκτες. Νιλικίνα, Λι, Ντόρσεϊ, Γουόρντ λίγο Παπανικολάου, λίγο Πίτερς, Βεζένκοβ, Μιλουτίνοβ και Χολ. Αυτό σημαίνει πως οι συγκεκριμένοι κατέβαλλαν πολλά περισσότερα αποθέματα ενέργειας προκειμένου να ανταποκριθούν κάτι το οποίο συνάντησαν στον αγώνα με την Εφές.
Η τουρκική ομάδα είχε στο παρκέ στα τελευταία δευτερόλεπτα Λάρκιν, Μπαμπ, Κορντινιέ και Ντοζίερ. Πολλές απειλές για την άμυνα και με περισσότερη φρεσκάδα αφού Λάρκιν και Ντοζίερ δεν αγωνίστηκαν στο τουρκικό πρωτάθλημα. Ο Ολυμπιακός είχε τον Νιλικίνα και τους κουρασμένους Βεζένκοβ, Γουόρντ, Ντόρσεϊ.
Συμβαίνει πάντα. Όταν οποιαδήποτε ομάδα έχει πολλούς τραυματίες (ειδικά μαζεμένους σε δύο θέσεις), επιβαρύνονται περισσότερο οι υγιείς. Αυτό ισχύει και στην περίπτωση του Ολυμπιακού. Και από πλευράς ενέργειας τα πράγματα θα είναι χειρότερα αύριο βράδυ με την Μακάμπι αφού δεν θα επιστρέψει κάποιος εκ των τραυματιών να βοηθήσει λίγο την κατάσταση.
Φυσικά το πρόγραμμα ισχύει για όλες τις ομάδες απλά πάντα μετά τα ματς μεταξύ Ολυμπιακού και Παναθηναϊκού ακολουθεί ένα άδειασμα. Και δεν έχουν όλες οι ομάδες τόσους τραυματίες σε δύο θέσεις.
Τέσσερα πράγματα που ξεχώρισα από το Ολυμπιακός – Αναντολού Εφές
- Η προσφορά του Γουόρντ. Συνέχισε τα καλά παιχνίδια ο Αμερικανός φόργουορντ του Ολυμπιακού ο οποίος ανταποκρίθηκε περίφημα τόσο ως τριάρι όσο και ως δυάρι. Ο Γουόρντ βγάζει τρομερή ενέργεια και στις δύο πλευρές του παρκέ, όταν βρει τον αριστερό διάδρομο θα ορμήσει στο αντίπαλο καλάθι και η αυτοπεποίθηση που έχει αυτό το διάστημα τον βοηθάει και στο μακρινό σουτ.
- Ο Χολ δικαίως έκλεισε το παιχνίδι. Ο σέντερ του Ολυμπιακού στην άμυνα ψηλά προσπαθεί πάρα πολύ και στην επίθεση για πρώτη φορά είχε επιρροή για την ομάδα του. Αν υπήρχε ένα γκαρντ που να μπορούσε να παίξει με συνέπεια pick ‘n’ roll μαζί του θα ήταν ακόμη καλύτερος.
- Μία ακόμη βαθιά υπόκλιση στον Πίτερς. Αυτό που κάνει ο Αμερικανός είναι αδιανόητα δύσκολο. Να παίζει πίσω από τον κορυφαίο φόργουορντ της διοργάνωσης και όποτε μπαίνει μέσα να είναι έτοιμος. Να μην απογοητεύεται (ή τουλάχιστον να μην το εκδηλώνει φανερά) από την περιορισμένη συμμετοχή του και να παίζει με αυτόν τον τρόπο.
- Ο Ντοζίερ πάνω στον Ντόρσεϊ. Η Εφές ξεκίνησε το ματς με τον Μπαμπ να μαρκάρει τον Νιλικίνα και τον Λάρκιν πάνω στον Ντόρσεϊ. Ο γκαρντ του Ολυμπιακού βρήκε χώρο και ξεκίνησε εντυπωσιακά παρά το γεγονός ό,τι δεν πάσαρε καθόλου και έκανε πολλές ντρίμπλες αφαιρώντας ρυθμό από τους συμπαίκτες του. Όταν όμως πήγε πάνω του ο Ντοζίερ τον περιόρισε αρκετά και μετά δε βρήκε λύσεις. Συνέχισε να ντριμπλάρει.
ΥΓ: Θέλω να πιστεύω πως ορισμένες συμπεριφορές οφείλονταν στην κούραση και δεν ήταν αποτέλεσμα εγωισμού.
ΥΓ2: Το +24 της ομάδας του Dubai BC στην έδρα της Φενέρμπαχτσε είναι μία καλή υπενθύμιση για όσα ισχύουν τη δεδομένη χρονική στιγμή στη φετινή EuroLeague.