Ολυμπιακός: Να ζεις, να αγαπάς και να κερδίζεις
Ο Ολυμπιακός δεν έθελξε με την απόδοσή του, όμως συνεχίζει να κερδίζει ακόμη και στις μέτριες (ή μέτριες προς κακές) βραδιές του. Το νούμερο που προβληματίζει από τα τελευταία τρία ματς κι ο παίκτης που έρχεται. Γράφει ο Χάρης Σταύρου.
Εννέα από τις 38 αγωνιστικές της EuroLeague, πέρασαν από το βράδυ της Παρασκευής (7/11) στην ιστορία.
Ο Ολυμπιακός νίκησε δύσκολα την Παρτίζαν στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας, ανέβηκε στο 6-3 και συνεχίζει με φόντο ακόμα δύο πολύ δύσκολα παιχνίδια. Με την έκπληξη της χρονιάς, τη Ζάλγκιρις Κάουνας, στο γήπεδό του και με την Αρμάνι στο Μιλάνο.
Αυτό το 6-3 κρατάει τους Πειραιώτες σε τροχιά κορυφής και αφήνει τους πάντες με την εντύπωση ότι η ομάδα του Γιώργου Μπαρτζώκα δεν έχει πλησιάσει το επίπεδο στο οποίο θέλει να παίξει. Περισσότερο στην επίθεση και πολύ λιγότερο στην άμυνα.
Πρόσφατα, μετά από την εκτός έδρας νίκη επί της Μακάμπι Τελ Αβίβ στο Βελιγράδι, ο Σάσα Βεζένκοβ είχε πει πως είναι καλύτερο να μαθαίνεις σε νίκες, παρά σε ήττες. Κι ο Ολυμπιακός δείχνει ότι αντιλαμβάνεται στον υπερθετικό βαθμό τη σημασία του να κλείνει καλά τα παιχνίδια.
Θέλει να μαζεύει νίκες, θέλει να μένει ψηλά στην κατάταξη και αργά ή γρήγορα θα βρει ρυθμό, θα βρει μεγαλύτερα διαστήματα με ένταση και στις δύο πλευρές του παρκέ, θα παίξει μπάσκετ υψηλής ποιότητας.
Για να συμβεί όμως αυτό, θα πρέπει να διαχειριστεί καλύτερα αγώνες σαν αυτόν με την Παρτίζαν.
Υπήρξαν στιγμές και στο πρώτο και στο δεύτερο μέρος, κυρίως όμως στη δεύτερη περίοδο, που ο Ολυμπιακός παραπατούσε και έκανε μόλις δύο φάουλ. Βιαστικές αποφάσεις, εύκολα λάθη, η μπάλα στα χέρια του αντιπάλου, ελάχιστες συνεργασίες, κακές επιστροφές, καμία ισορροπία σε άμυνα κι επίθεση.
Ο Μπαρτζώκας δεν πίστευε αυτά που έβλεπε, προσπαθούσε να βρει δίδυμα και τρίδυμα που θα λειτουργούσαν ομαλά και τελικά πήρε το ματς με τους Γουόκαπ – Νιλικίνα να είναι οι κορυφαίοι της ομάδας του.
Ο πρώτος έβαλε τα σουτ, πήγε μέχρι το καλάθι, επιτέθηκε κάθετα και ήταν ο πρώτος σκόρερ με 15 πόντους.
Ο δεύτερος έπαιξε εκπληκτικές άμυνες, έκοψε σουτ, έκλεψε μπάλες, έβαλε κι αυτός τους πόντους του, ήταν αποφασιστικός απέναντι στην πρώην ομάδα του, οι παράγοντες της οποίας έδειχναν ενοχλημένοι κάθε φορά που εκείνος σκόραρε.
Είναι αλήθεια ότι ο Ολυμπιακός δεν έθελξε με την απόδοσή του. Είναι επίσης αλήθεια ότι με τον Φουρνιέ να παίζει ελάχιστα λεπτά εξαιτίας της ασθένειάς του, η άμυνα της Παρτίζαν στον Βεζένκοβ ήταν ακόμη πιο πιεστική με αποτέλεσμα να τον βγάλει από την εξίσωση στο μεγαλύτερο μέρος της αναμέτρησης.
Αν υπάρχει κάτι πραγματικά ανησυχητικό, είναι το γεγονός ότι για τρίτο συνεχόμενο ματς η αναλογία ασίστ/λαθών ήταν προβληματική.
Απέναντι στην Μονακό, ο Ολυμπιακός είχε 16 ασίστ για 14 λάθη.
Απέναντι στην Χάποελ Τελ Αβίβ, μέτρησε 16 ασίστ για 16 λάθη.
Απέναντι στην Παρτίζαν, οι Πειραιώτες είχαν 17 ασίστ για 18 λάθη.
Σε αυτή την τριάδα των εντός έδρας αγώνων, ο απολογισμός ήταν 49 ασίστ για 48 λάθη. Κι αυτό το νούμερο σίγουρα προβληματίζει, πολύ περισσότερο από οποιοδήποτε ποσοστό σε δίποντο, τρίποντο ή βολές, πολύ περισσότερο από το φορμάρισμα ή το ντεφορμάρισμα οποιουδήποτε παίκτη.
Ο Μπαρτζώκας έχει πάντως πράγματα να περιμένει. Το ντεμπούτο του Κίναν Έβανς στη σεζόν (ο Αμερικανός θα παίξει την Κυριακή απέναντι στην Καρδίτσα) θα προσθέσει έναν γκαρντ στο ροτέισον, με την ομάδα να ελπίζει ότι με εκείνον θα ανέβει ένα επίπεδο και στην οργάνωση και στην εκτέλεση.
Στο τέλος της ημέρας, σημασία για τον Ολυμπιακό έχει να παίρνει τα αποτελέσματα και να κάνει μικρά βήματα προς τα εμπρός. Και στο 1/4 της κανονικής περιόδου, οι Πειραιώτες έχουν το δεύτερο καλύτερο ρεκόρ στη διοργάνωση, με 3-1 μακριά από το γήπεδό τους.