Ολυμπιακός: Να χαμογελάς, η γλώσσα του σώματος λέει πάντα την αλήθεια

Ο τρόπος με τον οποίο έχασε ο Ολυμπιακός σε Βελιγράδι, Βαρκελώνη και ΣΕΦ από την Βαλένθια, ήταν πανομοιότυπος.

Προβληματισμός, απογοήτευση, γκρίνια και ισοπέδωση, όπως συμβαίνει πάντα σε κακές περιόδους, ήταν μέρος της καθημερινότητας μιας ομάδας που μετράει τέσσερις σερί συμμετοχές σε Final Four.

Ναι, οι συμμετοχές δεν έχουν λάβαρα, όμως οι Πειραιώτες έχουν μείνει για πολλά χρόνια στην ελίτ και όσο κακή κι αν ήταν η εικόνα τους το τελευταίο διάστημα, δεν άξιζαν αυτό που γινόταν σε social media, media και καφενεία.

Προφανώς και οι 107 στη Βιλερμπάν δεν συνιστούν τεράστια επιτυχία, προφανώς το επίπεδο της γαλλικής ομάδας ήταν χαμηλό από τη στιγμή που απουσίαζαν ο Νάντο ντε Κολό, ο Ζακ Σέλιας και τραυματίστηκε κι ο Αρμέλ Τραορέ.

Τι συνιστά επιτυχία απ’ όσα είδαμε το βράδυ της Παρασκευής (19/12) στο ΣΕΦ;

Το γεγονός ότι ο κόσμος ήταν εκεί, στη θέση του και ήταν υποστηρικτικός από το πρώτο έως το τελευταίο δευτερόλεπτο.

Το γεγονός ότι οι τέσσερις κορυφαίοι παίκτες του Ολυμπιακού γέμισαν τη στατιστική τους με κυριαρχικό τρόπο και με αποτελεσματικότητα.

Το γεγονός ότι από ένα σημείο κι έπειτα, όταν το νερό μπήκε στο αυλάκι, έβλεπες χαμόγελα και ακόμα περισσότερη ομαδικότητα. Όπως στη φάση που ο Σάσα Βεζένκοβ είχε το σουτ, αλλά προτίμησε να “φτιάξει” τον Άλεκ Πίτερς που είχε αστοχήσει στις έξι πρώτες προσπάθειές του.

Το γεγονός ότι όλοι αποθεώθηκαν και όλοι ένιωσαν σημαντικοί.

Ο Ντόρσεϊ έβαλε 22 πόντους από 13 σουτ και έδωσε έξι ασίστ χωρίς να σπαταλήσει κατοχή.

Ο Φουρνιέ δεν ξενέρωσε που έμεινε στον πάγκο, μπήκε και έβαλε 21 πόντους από 9 σουτ.

Ο Βεζένκοβ έβαλε 18 πόντους από 9 σουτ και ήταν πρώτος στην αξιολόγηση με 28 μονάδες.

Ο Μιλουτίνοβ, ο μέχρι πρότινος πρώτος σε αξιολόγηση παίκτης στη EuroLeague (τον προσπέρασε ο Βεζένκοβ), ο Νιλικίνα, ο Χολ, όλοι βοήθησαν. Και όλοι το απόλαυσαν. Όλοι χρειάζονταν μια τέτοια βραδιά, το έβλεπες στα πρόσωπά τους. Ήταν σφιχτά στην αρχή, ήταν πολύ διαφορετικά στο φινάλε.

Η γλώσσα του σώματος λέει πάντα την αλήθεια και όσοι έχουν παρακολουθήσει την φετινή πορεία του Ολυμπιακού, είχαν δει η πίεση οδηγούσε σε άλλα συναισθήματα που δημιουργούσαν έως και αμηχανία.

Η εμφάνιση απέναντι στους Γάλλους ήταν καλή. Ο Γιώργος Μπαρτζώκας ήλπιζε ότι θα τικάρει πολλά κουτάκια και πράγματι, κάτι τέτοιο έκανε. Είδε τους αστέρες του να μοιράζονται αρμοδιότητες και μπάλες, είδε τον κόσμο να δίνει αγάπη.

Στο κομμάτι της χημείας, της συνοχής, της ισορροπίας ο Ολυπιακός έχει δουλειά να κάνει. Αυτή τη δουλειά την κάνει από την αρχή της σεζόν και συνεχίσει να την κάνει μέχρι το καλοκαίρι.

Αυτό συμβαίνει σε κάθε μεγάλη ομάδα που έχει πολλούς αστέρες.

Είναι πιο εύκολο για την Βαλένθια να μοιράσει ρόλους και οι παίκτες της να τους αποδεχθούν. Είναι πιο εύκολο να κάνει το ίδιο η Ζάλγκιρις. Δεν συμβαίνει το ίδιο με τον Ολυμπιακό, τον Παναθηναϊκό, με Ρεάλ, Μπαρτσελόνα και Φενέρμπαχτσε.

Σε οργανισμούς αυτού του επιπέδου, τα δεδομένα είναι πολύ διαφορετικά. Όλοι θέλουν να παίζουν, όλοι θέλουν να γράφουν νούμερα, όλοι θέλουν να αισθάνονται σημαντικοί. Στο τέλος της ημέρας, 40 είναι τα λεπτά και μία η μπάλα.

Στο δικό μας το μυαλό, ο Ολυμπιακός θα είναι σίγουρα διεκδικητής. Όχι μίας θέσης στα playoffs, διεκδικητής του τίτλου.

Παίκτες σαν τον Γουόκαπ, τον Ντόρσεϊ, τον Φουρνιέ, τον Μιλουτίνοβ, χαρακτήρες σαν τον Παπανικολάου, ανταγωνιστικά παιδιά σαν τον Γουόρντ και τον Πίτερς, δεν θα συμβιβαστούν με κάτι λιγότερο.

Ο Ολυμπιακός είναι καλή ομάδα. Έχει καλύτερο ρόστερ από πέρυσι. Και με την είσοδο αρχικά του Μόντε Μόρις και στη συνέχεια με τον ψηλό που θα μπει κι αυτός στην εξίσωση, μπορεί να ανέβει επίπεδο και να γίνει πανίσχυρος.

Το βράδυ της Παρασκευής (19/12) ήταν ευχάριστο, ήταν όμως και εύκολο για τους Πειραιώτες.

Ακολουθούν τρεις εκτός έδρας μάχες με την σκληροτράχηλη Βίρτους στην Μπολόνια, με τον Παναθηναϊκό στο ΟΑΚΑ και με την πρωταθλήτρια Ευρώπης Φενέρμπαχτσε στην Κωνσταντινούπολη.

Σε αυτή την τριάδα αγώνων, ο Ολυμπιακός θα προσπαθήσει να ανακτήσει λίγο (ή και αρκετό) από το χαμένο έδαφος. Με δύο νίκες, ειδικά αν η μία έρθει απέναντι στον αιώνιο αντίπαλο ο οποίος δείχνει να έχει βρει τον καλό εαυτό του, ο απολογισμός θα είναι εξαιρετικός.

Το πρώτο που χρειάζονται οι Πειραιώτες, είναι να συνεχίσουν να εκπέμπουν αισιοδοξία και να έχουν ευχάριστα συναισθήματα ο ένας για τον άλλο.

Το δεύτερο, είναι η υγεία.

Το τρίτο, το έχουν. Είναι η υποστήριξη του κόσμου τους. Του κόσμου που βρίσκεται συνεχώς στο ΣΕΦ, όχι εκείνων που ουρλιάζουν στα social media και σε μεγάλο ποσοστό δεν έχουν την απαραίτητη γνώση για να εκφέρουν γνώμη με επιχειρήματα.

Υ.Γ.: Ο Βεζένκοβ κι ο Μιλουτίνοβ είναι πρώτοι σε αξιολόγηση στη EuroLeague. Βεζένκοβ και Ντόρσεϊ είναι πέμπτος και έκτος σκόρερ αντίστοιχα. Μιλουτίνοβ και Βεζένκοβ είναι πρώτος και τρίτος ριμπάουντερ αντίστοιχα. Τρεις σούπερ σταρ στο ίδιο περιβάλλον, με τον Εβάν Φουρνιέ γύρω τους.