Ολυμπιακός: Η ομάδα χρειάζεται χρόνο και γκαρντ, ο κόσμος χρειάζεται υπομονή και πίστη

Τα φιλικά παιχνίδια είναι κυρίως για τους προπονητές. Έχουν την ευκαιρία να δουν σε τι επίπεδο βρίσκεται η ομάδα τους και πόσα από όλα αυτά που δουλεύουν το καλοκαίρι, βγαίνουν στο παρκέ. Τα φιλικά παιχνίδια είναι όμως και για τον κόσμο. Πρόκειται για τις πρώτες ματιές, υπάρχει ανυπομονησία να δουν τους νέους παίκτες και φυσικά επίσης το επίπεδο που βρίσκεται η αγαπημένη τους ομάδα.

Ο Ολυμπιακός στη φιλική νίκη επί της Αρμάνι παρουσίασε ένα κακό αγωνιστικό πρόσωπο στο πρώτο ημίχρονο, το οποίο βελτιώθηκε όσο κυλούσε ο χρόνος. Στα δικά μου μάτια η ομάδα δεν είχε φρεσκάδα, δεν μπορούσε να βγάλει την ενέργεια που απαιτεί ένα παιχνίδι Euroleague (διότι τέτοιο ήταν) και έμοιαζε κάπως βιαστική.

Όλα τα παραπάνω εξηγούνται και δικαιολογούνται διότι βρισκόμαστε στο τέλος της προετοιμασίας και είναι η περίοδος που τα πόδια από βαριά λόγω των πολλών ωρών προπόνησης, προσπαθούν να μπουν στη χειμερινή τους κατάσταση. Στην αγωνιστική τους κατάσταση. Από την άλλη όμως δε γίνεται και να παραβλέψουμε πως σε 10 μέρες ακριβώς ξεκινάει η Euroleague.

Θα προλάβει ο Ολυμπιακός να εμφανιστεί κανονικός στο τζάμπολ; Γιατί με την Αρμάνι σίγουρα δεν ήταν αυτός που θέλει ο Μπαρτζώκας, η διοίκηση, ο κόσμος. Η απάντηση των ανθρώπων της ομάδας είναι θετική και οφείλουμε να την εμπιστευτούμε και να περιμένουμε. Θεωρώ αφύσικο να μην υπάρχει εμπιστοσύνη στο πλάνο του προπονητή.

Ο Ολυμπιακός θέλει χρόνο, αλλά χρόνο δεν έχει και πάρα πολύ. Μπορεί τον Οκτώβριο να μην έχει κριθεί ποτέ το παραμικρό στην EuroLeague, αλλά σίγουρα καλό θα ήταν να μπουν νίκες στο σακουλάκι γιατί αν μπουν ήττες πέραν της ουσίας (κατάταξη) μπορεί να δημιουργηθεί και προβληματισμός. Κι ο προβληματισμός μπορεί να φέρει αμφιβολία. Και η αμφιβολία να φέρει προβλήματα άλλου είδους.

Ο Ολυμπιακός επίσης θέλει παίκτη. Στην περιφέρεια σίγουρα και στη ρακέτα, πάλι σίγουρα για μένα. Ο Γουόκαπ είναι σε εξαιρετική κατάσταση, αλλά πρώτον δε γίνεται να υπερφορτωθεί από τόσο νωρίς στη σεζόν με επιπλέον λεπτά συμμετοχής και δεύτερον, δυστυχώς καθυστερεί λίγο την ομάδα στην επίθεσή της. Τη βοηθάει με τη δημιουργία στην set επίθεση, αλλά δεν τρέχει η ομάδα τόσο καλά.

Επίσης ο Λι δεν είναι point guard. Ας το αναφέρουμε για εκατοστή φορά. Τουλάχιστον όχι το PG που ταιριάζει στο παιχνίδι της συγκεκριμένης ομάδας. Ο Λι είναι παίκτης ενστίκτου. Στον Ολυμπιακό καλείται να έχει υπομονή, να πασάρει και οι αποφάσεις που παίρνει να είναι κατόπιν σκέψης. Δεν τα έχει αυτά τα χαρακτηριστικά.

Κάτι σημαντικό που ξέχασα να αναφέρω είναι και τις απουσίες από το ματς με την Αρμάνι. Ειδικά αυτή του Παπανικολάου και του Ντόρσεϊ. Ο ένας βοηθάει πάρα πολύ ειδικά στην άμυνα και ο άλλος πάρα πολύ ειδικά στην επίθεση.

Θα τον βρει τον δρόμο του ο Ολυμπιακός. Το μόνο σίγουρο είναι αυτό. Έχει μπροστά του όμως 10 μέρες να βελτιωθεί και να βγάλει την απαραίτητη φρεσκάδα. Η χημεία και οι συνεργασίες είναι κάτι εύκολο μιας και δεν υπάρχουν πολλοί νέοι παίκτες στο ρόστερ. Ενα τριάρι (Γουόρντ), ένα πεντάρι (Χολ) και ο γκαρντ που θα πάρει. Δεν είναι πως έχει και 6-7 καινούργιους παίκτες και θα είναι πιο δύσκολο.

Δε θα κάνω το μαύρο, άσπρο. Με την Αρμάνι η εικόνα του πρώτου ημιχρόνου ήταν κακή. Αναρωτιόμουν τι έβλεπαν τα μάτια μου. Καλά όχι πως και το Μιλάνο έβγαλε μάτια, αλλά ο Ολυμπιακός μας απασχολεί.

Και στην άμυνα και στην επίθεση γινόντουσαν λάθη. Δεν υπήρχε καλή επικοινωνία στα σκριν, στις περιστροφές. Επαναλαμβάνω όμως πως όλα αυτά θα βελτιώνονται μέρα με τη μέρα. Ακόμη και μέσα στο πρώτο δίμηνο της σεζόν. Το θέμα είναι να νικάει η ομάδα Οκτώβριο και Νοέμβριο και όχι πόσο καλό μπάσκετ θα παίζει.

ΥΓ: Μόλις έγινε αυτό το μικρό ατύχημα έξω από το γήπεδο, ο Κώστας Παπανικολάου παρατήρησε πως τα δύο μικρά παιδιά της κυρίας που βρέθηκε χτυπημένη είχαν φοβηθεί. Λογικό. Όταν όλοι είχαν πάει από πάνω της, ο αρχηγός του Ολυμπιακού είχε πάει στα μικρά, τους μίλαγε, τους έκανε να γελάνε, τους πήρε να τους γνωρίσει τους συμπαίκτες του προκειμένου να τα κάνει να αισθανθούν καλύτερα. Τρομερός ξανά ο “Παπ”.