Ολυμπιακός-Έβανς: Ένα τεράστιο “γιατί”
Ακραία σοκαρισμένος, ο Χάρης Σταύρου γράφει από το ΣΕΦ για τον τραυματισμό του Κίναν Έβανς που συνέβη ακριβώς μπροστά του.
Η ατμόσφαιρα στο ΣΕΦ, ήταν καλύτερη από κάθε άλλη βραδιά στη σεζόν.
Οι δύο σερί νίκες απέναντι σε Χάποελ και Παρτίζαν, η επιστροφή του Κίναν Έβανς στη EuroLeague, το εκπληκτικό ξεκίνημα του Τάιλερ Ντόρσεϊ και γενικά ο σαρωτικός Ολυμπιακός της πρώτης περιόδου, έβαλαν φωτιά στο γήπεδο.
Και ξαφνικά, δευτερόλεπτα πριν από το τέλος της πρώτης περιόδου, ο χρόνος σταμάτησε.
Ο Κίναν Έβανς λαβώθηκε ξανά. Σε μια φάση που δεν έκρυβε κινδύνους. Προσγειώθηκε στο παρκέ, ακριβώς μπροστά μας, σε απόσταση τεσσάρων-πέντε μέτρων και μονολογούσε “δεν γίνονται αυτά, δεν γίνονται αυτά“.
Ο κόσμος πάγωσε. Όλοι κατάλαβαν τι συνέβη. Μια ανατριχίλα διαπέρασε το κορμί μας. Σε μια στιγμή, όλα μαύρισαν. Το vibe διαλύθηκε. Ο Ολυμπιακός συνέχισε με το μαχαίρι στα δόντια και διέλυσε τη Ζάλγκιρις, όμως στο τέλος της βραδιάς τα πρόσωπα ήταν όλα στενοχωρημένα.
Στα 29 του χρόνια, μετά από σοκαριστικούς τραυματισμούς σε αχίλλειο τένοντα και επιγονατίδα, μετά από σχεδόν 600 ημέρες μάχης με τον εαυτό του, μετά από σχεδόν 600 ημέρες με δάκρυα, με πόνο, με απόγνωση, με αβεβαιότητα και με ελάχιστα χαμόγελα, ο Έβανς λύγισε ξανά. Ρήξη αχιλλείου, στο αριστερό πόδι ήταν η διάγνωση…
Και τώρα, τι;
Ένα τεράστιο “γιατί”. Γιατί ένας αθλητής να είναι τόσο άτυχος;
Ένα τεράστιο “γιατί”, που ουδείς μπορεί να απαντήσει.
Ο τραυματισμός του Έβανς είναι σοβαρός. Κι αυτός ήταν ο πρώτος που το κατάλαβε.
Ο Γιώργος Μπαρτζώκας είπε ότι η ζωή συνεχίζεται και πράγματι αυτό θα συμβεί και τώρα. Ο Ολυμπιακός θα προχωρήσει, απλώς στον Έβανς είχε δείξει όλη τη φιλοσοφία που τον διακρίνει ως οργανισμό.
Τον στήριξε, τον πίστεψε, τον υποστήριξε οικονομικά, ψυχολογικά, πνευματικά, αγωνιστικά και τον περίμενε. Κι αυτό το παιδί έκανε όσα μπορούσε κι ακόμη περισσότερα για να ανταποδώσει την αγάπη που έλαβε. Και τελικά…
Ο πόνος και η στενοχώρια για τον τραυματισμό του Έβανς, θα μείνουν για ένα διάστημα σε κάθε γωνιά του ΣΕΦ. Οι άνθρωποι της ομάδας θα κοιμούνται και θα ξυπνούν με αυτόν στη σκέψη τους.
Το σίγουρο είναι ότι ο Ολυμπιακός στάθηκε όρθιος το βράδυ της Τετάρτης (12/11) και δεν έκανε απλώς τη δουλειά, αλλά έπαιξε και μπασκετάρα απέναντι σε μία από τις πιο καυτές ομάδες της EuroLeague.
Το 7-3 ήρθε με άνεση και το 3/4 στην τετράδα των σερί εντός έδρας αγώνων κρίνεται ικανοποιητικό.
Κάτι περισσότερο από ικανοποιητική είναι όμως η εικόνα του Τάιλερ Ντόρσεϊ, που συνεχίζει να διαλύει τον ανταγωνισμό. Ο ομογενής γκαρντ διανύει την καλύτερη σεζόν της καριέρας του, άγγιξε το ατομικό ρεκόρ (έβαλε 30, ήθελε ακόμη τρεις για career-high) και έδειξε και πάλι αυτό που λέμε εδώ και πολλές εβδομάδες. Ό,τι είναι ο παίκτης με την καλύτερη φυσική κατάσταση σε όλη την Ευρώπη.
Ο Ντόρσεϊ δεν κουράζεται. Τρέχει, ντριμπλάρει, σουτάρει, κυνηγάει στην άμυνα, φτιάχνει τις φάσεις του, καταναλώνει όλο το οξυγόνο που υπάρχει στον χώρο, μπορεί να παίξει και στα 40 λεπτά κάθε αναμέτρησης.
Το μοίρασμα της μπάλας, το πώς ο Εβάν Φουρνιέ κι ο Σάσα Βεζένκοβ θα μπουν περισσότερο στην εξίσωση, είναι κάτι που συζητιέται και αναλύεται εδώ και πολύ καιρό. Προς το παρόν, ο Ντόρσεϊ δεν κόβει, δεν φρενάρει, σκοράρει κατά ριπάς και δείχνει ότι δικαίως είναι η πρώτη επιλογή στην επίθεση.
Στο τέλος της ημέρας, ήταν πολύ δύσκολο να “γιορτάσει” ο κόσμος αυτή την εμφάνιση, αυτή την νίκη, αυτό το stat-line του Ντόρσεϊ.
Στο τέλος της ημέρας, όμως, όσο σκληρό και όσο κυνικό κι αν ακούγεται, ο Ολυμπιακός πρέπει να προχωρήσει μπροστά. Να βρει τον τρόπο με τον οποίο θα αντικαταστήσει τον Κίναν Έβανς και να ξεχάσει αυτό που όλοι ζήσαμε το βράδυ της Τετάρτης (12/11) στο ΣΕΦ.
Δυστυχώς για τον Αμερικανό, ο δρόμος της αποθεραπείας θα είναι και πάλι μακρύς, ίσως μακρύτερος από ποτέ. Δεν το αξίζει και δεν το αξίζει ούτε ο Ολυμπιακός, οι άνθρωποι του οποίου τον αγκάλιασαν, τον περίμεναν και ονειρεύονταν ότι μαζί θα κατακτήσουν την κορυφή.
Αν, πάντως, στο τέλος της σεζόν οι Πειραιώτες έχουν φτάσει εκεί, τότε ο Κίναν Έβανς θα είναι κι αυτός κομμάτι της ιστορίας τους. Κι ας έχει παίξει ελάχιστα λεπτά με την φανέλα τους. Δεν θα έχει καμία σημασία το νούμερο, σημασία θα έχει ο τρόπος με τον οποίο οι δύο πλευρές συνυπήρξαν αυτά τα δύο χρόνια.