Ολυμπιακός: Εδώ είναι ο παράδεισος και η κόλαση εδώ
Ο Κωνσταντίνος Μελάγιες γράφει για τη δίκαιη κατάκτηση του πρωταθλήματος από τον Ολυμπιακό και σχολιάζει τους λόγους της άξιας επικράτησης των ερυθρόλευκων.
Ο Ολυμπιακός κατέκτησε το φετινό πρωτάθλημα δίκαια και άξια. Δεν ήταν απλά ανώτερος από τον Παναθηναϊκό μετά τον πρώτο τελικό, ήταν κυριαρχικός. Σε άμυνα και επίθεση. Δε μου αρέσει πολύ η λέξη “μαγκιά”, δε θα το χαρακτήριζα μάγκικο το φετινό πρωτάθλημα, ωστόσο σίγουρα ήταν από τα πιο δύσκολα.
Οι Πειραιώτες γύρισαν άκρως απογοητευμένοι από το Άμπου Ντάμπι, ηττήθηκαν με σχετική ευκολία στον πρώτο τελικό έχοντας χάσει το καλύτερο point guard φέτος (Γουίλιαμς-Γκος) και η αμφισβήτηση του κόσμου προς πάσα κατεύθυνση ήταν η πιο έντονη των τελευταίων ετών.
Και όμως κατάφεραν και άλλαξαν την όλη κατάσταση εκμεταλλευόμενοι κάθε τι που παρουσιαζόταν μπροστά τους. Πείσμωσαν, έπαιξαν καλύτερα, άνοιξαν με χαρά τα “δώρα” που τους έκανε ο Παναθηναϊκός εντός και εκτός παρκέ και στο τέλος χαμογέλασαν.
Πριν την έναρξη των τελικών η κατάσταση μου θύμιζε την τραγουδάρα της Μοσχολιού “Ξενύχτησα στην πόρτα σου”. Εδώ είναι ο Παράδεισος και η Κόλαση εδώ. Δεδομένα όποια ομάδα πανηγύριζε θα έκλεινε επιτυχημένα τη σεζόν και ο αντίπαλος αποτυχημένα. Ο Παράδεισος του Ολυμπιακού θα μπορούσε να είναι ομορφότερος αν είχε πάρει και την Euroleague που ήταν προτεραιότητα, αλλά ας είναι… Η Κόλαση του Παναθηναϊκού περιλαμβάνει ένα Κύπελλο Ελλάδας και ένα μοναδικό άδειασμα στο τελευταίο δίμηνο της σεζόν όταν και κρίνονταν τα πάντα.
Ο Μπαρτζώκας υπερίσχυσε του Αταμάν
Ο προπονητής του Ολυμπιακού βρισκόταν υπό τεράστια πίεση πριν την έναρξη των τελικών. Στο μυαλό του είχαν ξεκινήσει οι βόλτες της σκέψης περί παραίτησης κάτι το οποίο παραδέχτηκε και ο ίδιος στην τελευταία συνέντευξη Τύπου της σεζόν.
Ο Γιώργος Μπαρτζώκας ωστόσο για μία ακόμη φορά παραμέρισε τα προσωπικά του συναισθήματα και έδωσε τον καλύτερο του εαυτό καθοδηγώντας ιδανικά τους παίκτες του. Πολύ ήρεμος για Μπαρτζώκας κέρδισε κατά κράτος τον Αταμάν. Ο Τούρκος μου φάνηκε πως ασχολήθηκε υπερβολικά με διάφορα άλλα ζητήματα και παραμέρισε τα πραγματικά σημαντικά για την ομάδα του.
Η προπονητική επιρροή στους τελικούς ήταν τεράστια. Ο Ολυμπιακός πέραν του Γκος έχασε τον Φαλ και τον Βεζένκοβ κατά τη διάρκεια των αγώνων, κάτι που σημαίνει πως δεν είχε χρόνο να προετοιμαστεί διαφορετικά. Μιλάμε για τα 3/5 της βασικής πεντάδας. Δεν υπάρχουν πολλές ομάδες που να μπορούσαν να βγουν στεγνές από τέτοιου είδους συνθήκες και ο Γιώργος Μπαρτζώκας έπαιξε ρόλο σε αυτό.
Θα σας δώσω ένα παράδειγμα από τα πολλά, μία λεπτομέρεια που ελάχιστοι αντιλήφθηκαν. Στο Game 4 μένουν 8 δευτερόλεπτα για τη λήξη της τρίτης περιόδου, κατοχή ο Ολυμπιακός. Ο Μπαρτζώκας βάζει τον Γουόκαπ στη θέση του Μιλουτίνοβ και αυτομάτως περνάει στη θέση “5” ο Πίτερς. Ο Αταμάν δε δίνει σημασία και αντί να ακολουθήσει ως όφειλε σε τέτοιες special καταστάσεις αφήνει στο παρκέ τον Γιούρτσεβεν. Το δεκάλεπτο τελείωσε με τον Πίτερς να σκοράρει σε iso φάση με τον Τούρκο αντίπαλο.
Οι απρόσμενοι ήρωες
Πάντα σε σειρές αγώνων χρειάζεται να βγουν μπροστά κάποιοι παίκτες που δεν θεωρούνται σταρ, κάποιοι πέραν των Βεζένκοβ, Φουρνιέ, Ναν, Σλούκα. Ο Ολυμπιακός είχε τέτοιους, ο Παναθηναϊκός όχι. Τουλάχιστον όχι στη διάρκεια που απαιτεί η κατάκτηση ενός πρωταθλήματος.
ΜακΚίσικ και Ντόρσεϊ πραγματοποίησαν ονειρεμένους τελικούς, Έπαιξαν όπως κανείς δεν περίμενε να παίξουν. Ίσως ούτε καν οι ίδιοι. Αυτό που έκαναν ήταν αδιανόητα δύσκολο, στο μπάσκετ δεν υπάρχει διακόπτης που τον πατάς και παίζεις.
Ο ΜακΚίσικ ήταν τόσο κακός το τελευταίο τρίμηνο που έκανε σκέψεις να αποσυρθεί από το μπάσκετ στα 35 του. Ο Ντόρσεϊ είχε να αγωνιστεί σε σοβαρό παιχνίδι δεν ξέρω από πότε. Φευγάτος ήταν. Βρήκαν όμως τη συγκέντρωση και κυρίως τον τρόπο να φορέσουν το μανδύα του απρόσμενου ήρωα και να χαρίσουν τον τίτλο στον Ολυμπιακό.
Πολλοί λένε πως ο Ντόρσεϊ εξέθεσε τον Μπαρτζώκα. Διαφωνώ γιατί ο κόουτς πριν παρκάρει τον ομογενή γκαρντ, του είχε δώσει αρκετές ευκαιρίες. Ωστόσο ακόμη κι αυτό να συνέβη, να είστε σίγουροι πως ο Μπαρτζώκας αισθάνεται υπέροχα ακόμη και για αυτούς που θεωρούν πως εκτέθηκε. Μην ξεχνάμε ποιος πήρε την απόφαση να περάσει πρώτη αλλαγή στα ματς τον Ντόρσεϊ.
Η άμυνα του Παναθηναϊκού προσπάθησε να μιμηθεί αρκετά αυτή της Μονακό στον ημιτελικό. Έδωσε δηλαδή απλόχερα φάσεις “1 on1” στους Πειραιώτες προσπαθώντας να τους βγάλει από τον αγαπημένο τους τρόπο παιχνιδιού. Τόσο ο ΜακΚίσικ όσο και ο Ντόρσεϊ κέρδισαν κατά κράτος τους προσωπικούς του αντιπάλους στις iso φάσεις που βρήκαν μπροστά τους.
Η κυριαρχία του Μιλουτίνοβ
Ο Μπαρτζώκας ξεκίνησε τους τελικούς με δύο σέντερ και τους τελείωσε με έναν. Κλασικά εικονογραφημένα για Ολυμπιακό θα έλεγε κανείς. Από το Game 1 φάνηκε η διάθεση των ερυθρόλευκων να ακουμπήσουν τη μπάλα στους σέντερ τους αφού αισθάνονταν πως υπήρχε μεγάλη αδυναμία στην απέναντι πλευρά με Γιούρτσεβεν, Γκέιμπριελ και Μήτογλου.
Ωστόσο στις δύο νίκες με διψήφια διαφορά πόντων σε τρίτο και τέταρτο ματς, ο Σέρβος σέντερ έκανε ό,τι ήθελε τους αντίπαλους ψηλούς. Σαν να έπαιζε άντρας με παιδιά. Ο Μιλουτίνοβ ήταν συναισθηματικά φορτισμένος λόγω της απόφασης για το δικό του μέλλον και κατάφερε να το μετατρέψει σε πείσμα.
Αυτό που με εντυπωσίασε δεν ήταν οι πόντοι που σκόραρε ή η άμυνα που έπαιξε είτε έπρεπε αυτή να είναι flat είτε να υποστηρίξει αλλαγές στα σκριν. Αυτό που με εξέπληξε ήταν οι αποφάσεις στις short roll καταστάσεις που δημιούργησε η τακτική του Μπαρτζώκα. Ο Παναθηναϊκός αντιμετώπισε το pick ‘n’ roll του Ολυμπιακού με hedge out (δυναμική έξοδο του ψηλού). Ο γκαρντ όμως με τη μπάλα χωρίς υπερβολική χρήση ντρίμπλας, πάσαρε στον Μιλουτίνοβ ο οποίος βρισκόταν λίγο πιο μέσα από τη γραμμή των βολών και αυτομάτως δημιουργούνταν καταστάσεις με παίκτη παραπάνω (συνήθως 3 on 2).
Εκεί λοιπόν οι αποφάσεις του Σέρβου ήταν καταπληκτικές και δεν πήρε και λίγες. Ήξερε πότε να επιτεθεί ο ίδιος, ήξερε πότε να πασάρει στην αδύνατη πλευρά. Τα έκανε όλα σωστά.
ΥΓ: Στο χθεσινό BIG 4 ανοίξαμε συζήτηση για τον MVP των τελικών. Αναφέραμε έξι ονόματα. Βεζένκοβ, Φουρνιέ, ΜακΚίσικ, Ντόρσεϊ, Μιλουτίνοβ και Παπανικολάου. Και οι τέσσερις ψηφίσαμε διαφορετικό. Αυτό από μόνο του δείχνει τον πλουραλισμό του Ολυμπιακού στη σειρά με τον Παναθηναϊκό και μας δίνει να καταλάβουμε για ποιο λόγο κατέκτησε το πρωτάθλημα.
ΥΓ 2: Να έχετε υπομονή με τις μεταγραφές. Το καλοκαίρι θα είναι δύσκολο ειδικά στις θέσεις των ψηλών και θα πάρει αρκετό χρόνο. Πιστεύω πως θα αργήσει να ολοκληρωθεί το φετινό ρόστερ,