Η Εθνική ομάδα του Φαν Σιπ στις 14 Οκτωβρίου υποδέχτηκε το Κόσοβο για το Nations League και έμεινε στο 0-0, στις 18 Νοεμβρίου με την Σλοβενία έμεινε ξανά στο 0-0. Την Τετάρτη (31/3) για τα προκριματικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου κόντρα σ' έναν αντίπαλο πάνω κάτω του ίδιου επιπέδου από τύχη ήρθε ισόπαλη με 1-1.

ΥΠΕΡΒΟΛΙΚΟΙ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΟ ΒΑΘΜΟΙ

Η αλήθεια είναι πως οι 2 βαθμοί που πήραμε με Ισπανία και Γεωργία είναι και υπερβολικοί για τις δυνατότητες μας. Σε καμία περίπτωση δεν αξίζαμε να πετύχουμε δύο τέρματα, δεν δημιουργήσαμε ευκαιρίες για να σκοράρουμε, ούτε στο ένα ούτε στο άλλο παιχνίδι. Στην Γρανάδα, κοιμήθηκε μία φορά ο Θεός και πήραμε πέναλτι χωρίς καν να έχουμε κατοχή μπάλας, στην Τούμπα σκοράραμε χωρίς να μπορέσει ποδοσφαιριστής μας να πάει σε εκτέλεση, σε ολόκληρο το δεύτερο ημίχρονο.

Όσο και οι θεοί του ποδοσφαίρου να είναι μαζί σου, δεν γίνεται να σε οδηγήσουν σε στόχους που δεν έχεις την δυνατότητα καν να κοιτάξεις. Ακόμα και ο Κβαρατσχέλια, να μην αναδείκνυε την ποιότητα του και την ανεπάρκεια του Μαυρία, πολύ γρήγορα θα φαινόταν η ποδοσφαιρική αλήθεια. Μην κοροϊδευόμαστε δεν υπάρχει η ποιότητα να διεκδικήσουμε να μπούμε ανάμεσα σε Ισπανία και Σουηδία. Τα πράγματα φυσικά είναι ακόμα πιο σκληρά για την Εθνική μας, καθώς το γήπεδο έδειξε πως είμαστε πολύ κατώτεροι από την Γεωργία.

Το κακό είναι πως δεν μπορείς να έχεις και σοβαρά παράπονα από κανέναν. Ο Φαν Σιπ προσπάθησε να δημιουργήσει μία δική του ομάδα και πράγματι κατάφερε να χτίσει ένα σύνολο που να μάχεται για την Εθνική. Το πρόβλημα είναι, πως τα παλικάρια τόσο μπορούν. Το έγραψα και πριν ξεκινήσει αυτή η προσπάθεια, ο Φαν Σιπ, δημιούργησε ομάδα, η οποία όμως έχει πολύ χαμηλό ταβάνι.

Μπορεί να γίνουν όμως κάποιες επισημάνσεις.

ΠΛΗΡΩΣΑΜΕ ΜΙΑ ΛΑΝΘΑΣΜΕΝΗ ΕΠΙΛΟΓΗ ΣΤΙΣ ΚΛΗΣΕΙΣ

Στην πράξη και από την στιγμή που για δεύτερο συνεχόμενο παιχνίδι βρήκαμε γκολ καταλάθος, πληρώσαμε μία προβληματική επιλογή για την θέση του αναπληρωματικού δεξιού μπακ. Δεν φταίει το παιδί, δεν αξίζαμε να κερδίσουμε, οπότε δεν δικαιούται κανείς, να ρίξει το βάρος στον Μαυρία.

Όμως το επίπεδο που μπορεί να αγωνιστεί στην θέση του δεξιού μπακ, δεν είναι τέτοιο που να του επιτρέπει να βρίσκεται στην Εθνική ομάδα. Πιθανότατα αν ξαναβρεί τον εαυτό και σε κάποια ομάδα, παίξει ξανά σαν εξτρέμ, να γίνει διαφορετική κουβέντα. Σαν ακραίος μπακ, αγωνίζεται σε ένα πιο χαμηλό επίπεδο τα τελευταία χρόνια και οι δυνατότητες του, δεν του επέτρεψαν να κρατήσει την θέση του βασικού, ούτε καν στην Ομόνοια.

Ασφαλώς το ποδόσφαιρο μας δεν παράγει με αφθονία σε όλες τις θέσεις ποδοσφαιριστές και πρέπει να παρθούν και επιλογές τραβηγμένες από τα μαλλιά. Η λογική πάντως λέει πως θα ήταν καλύτερο, στην αποστολή να πήγαινε, κάποιος δεξιός μπακ, που στην ομάδα του θα είχε χρόνο.

ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΝΑ ΕΒΑΖΕ ΤΟΝ ΤΣΙΜΙΚΑ, ΣΤΗΝ ΘΕΣΗ ΤΟΥ ΜΠΑΚΑΚΗ

Επειδή είμαι της άποψης πως στην Εθνική πρέπει να παίζουν οι καλύτεροι και έτυχε να έχουμε, δύο πρωτοκλασάτους μπακ στα αριστερά και σχεδόν τίποτα σημαντικό στα δεξιά, καλό θα ήταν να σκεφτόταν ο Φαν Σιπ, να χρησιμοποιεί ταυτόχρονα στην ενδεκάδα τους Τσιμίκα, Γιαννούλη. Είτε παίζοντας και με τους δύο στα αριστερά, αλλά ακόμα όμως και όταν δεν υπάρχει κάποια προφανής λύση στα δεξιά,είναι προτιμότερο από το να παίξει ένας ποδοσφαιριστής που δεν ανήκει στο επίπεδο του αγώνα, να δοκιμαστεί στην απέναντι πλευρά ένας από τους καλύτερους Έλληνες ποδοσφαιριστές.

Ξέρω δεν συνηθίζεται να παίζει στα δεξιά αριστερός μπακ. Συμβαίνει το ανάποδο, ειδικά στις Εθνικές ομάδες. Αυτό γίνεται όμως επειδή είναι πιο συνηθισμένο, να υπάρχει κενό στην θέση του αριστερού μπακ, που είναι πιο δυσεύρετη θέση. Στην δική μας όμως Εθνική υπάρχει η ιδιαιτερότητα στα αριστερά να έχουμε τέσσερις αριστερούς μπακ που κάνουν καριέρα στην Ευρώπη, Τσιμίκας, Γιαννούλης, Κυριακόπουλος, Λυκογιάννης και στα δεξιά, δεύτερος μπακ να είναι ποδοσφαιριστής που δεν τον υπολογίζει η Ομόνοια.

Ίσως είναι μία λύση, να μιλήσει με τους τέσσερις ποδοσφαιριστές ο Φαν Σιπ και να δει, ποιος μπορεί να προσφέρει όταν χρειαστεί βοήθεια στα δεξιά. Είναι σίγουρο πως ο Τσιμίκας θα πήγαινε καλύτερα από τον Μαυρία.

ΠΑΝΩ ΣΤΟΝ ΠΙΟ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟ ΑΝΤΙΠΑΛΟ

Στο κείμενο που είχα γράψει πριν το παιχνίδι είχα αναφέρει συγκεκριμένα στην έφεση στην ντρίπλα που έχει ο αριστερός εξτρέμ της Γεωργίας, Κβαρατσχέλια. Ήρθαν έτσι τα πράγματα, που από το 43ο λεπτό που χτύπησε ο Μπακάκης, χρησιμοποιήθηκε πάνω στον πιο επικίνδυνο παίκτη των αντιπάλων, ένας ποδοσφαιριστής που δεν ήξερε πως πρέπει να τον παίξει.

Ήταν φανερό πως ο Μαυρίας δεν είχε την εμπειρία, τις εικόνες, για να αντιμετωπίσει έναν ποδοσφαιριστή με έφεση στην ατομική ενέργεια. Το χειρότερο που έκανε, σε πολλές περιπτώσεις και στην φάση του γκολ, είναι πως δεν προσπαθούσε έστω να τον παίξει με πίσω βήματα, αλλά έπεφτε κοροϊδιστικά πάνω του, προσφέροντας το δικαίωμα στον καλύτερο ποδοσφαιριστή στις ντρίπλες του ρώσικου πρωταθλήματος, να τον περνάει σαν να μην υπάρχει.

Επαναλαμβάνω όμως δεν έχει ευθύνη ο Μαυρίας, του δόθηκε η πιο δύσκολη αποστολή που είχε να πάρει ποδοσφαιριστής μας, δίχως ο ίδιος να έχει τις παραστάσεις, τα προσόντα για να αξίζει να την αναλάβει και να την βγάλει εις πέρας. Θα μου πείτε, ήμασταν άτυχοι, γιατί τραυματίστηκε ο βασικός δεξιός μπακ, στην πραγματικότητα όμως, δεν επιτρεπόταν, ειδικά για αυτές τις συνθήκες του αγώνα να υπάρξει ούτε σαν σκέψη η συγκεκριμένη επιλογή.

ΧΤΙΣΑΜΕ ΜΙΑ ΚΑΛΗ ΕΠΙΘΕΣΗ ΣΕ ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ

Ασφαλώς από την ανικανότητα να αντιμετωπίσουμε τον καλύτερο παίκτη των Γεωργιανών, απλά χάσαμε την ευκαιρία να πάρουμε μία νίκη που δεν αξίζαμε καθόλου.

Η Εθνική μας, το μόνο που έκανε, ήταν να μπει δυνατά στο πρώτο ημίχρονο. Είχαμε μία καλή ευκαιρία στο 8ο λεπτό, που την πέταξε στα σκουπίδια ο Τζόλης, με το απογοητευτικό του τελείωμα.

Βάση των επιλογών της αρχικής ενδεκάδας, της χρησιμοποίησης του Φορτούνη μπροστά από τον Γιαννούλη και του Τζόλη στην απέναντι πλευρά, φαινόταν πως αυτή η φάση που έβγαλαν στο 8ο λεπτό ήταν δουλεμένη και θα την ξαναδούμε. Δηλαδή να ανεβαίνει από τα αριστερά ο Γιαννούλης, να κλείνει πιο μέσα ο Φορτούνης και να μπαίνει σαν δεύτερος επιθετικός από την απέναντι πλευρά ο Τζόλης. Δεν συνέβη, στην πράξη από εκείνη την φάση, μέχρι το τέλους του αγώνα, δεν δημιουργήσαμε τίποτα.

ΔΕΝ ΒΟΗΘΗΣΕ Ο ΜΠΑΚΑΣΕΤΑΣ

Η επιλογή του Φαν Σιπ στη δική του Εθνική, ο βασικός επιτελικός χαφ να είναι ο Μπακασέτας δεν βγήκε. Δεν είχε από την θέση του επιτελικού χαφ, την παραμικρή συμμετοχή στο παιχνίδι. Μόνο στα πόδια του Φορτούνη, έμενε η μπάλα και με βάση την εικόνα που είχε ο αγώνας, άργησε αρκετά να τον φέρει στην θέση του επιτελικού χαφ.

Το έκανε στο 71ο λεπτό, όταν επέλεξε να κλείσει τον αγώνα, με δύο εξτρέμ και τον Φορτούνη ανάμεσα τους. Η Εθνική πέντε λεπτά αργότερα βρήκε τυχερό προβάδισμα στο σκορ, χωρίς να καταφέρει να πάει σε τελική.

Ο πρόχειρος τρόπος που αντιμετωπίστηκε ο καλύτερος παίκτης της Γεωργίας, έφερε την ισοφάριση και ένα δίκαιο αποτέλεσμα. Η εικόνα των τελευταίων λεπτών, με την Εθνική μας ομάδα, να μην είναι σε θέση, ούτε καν να κερδίσουν μέτρα, για να διεκδικήσουν ένα έστω τυχαίο γκολ, από σήκωμα της μπάλας, δείχνει πως αν έφευγε το παιχνίδι από την ισοπαλία, την νίκη την άξιζε, η ομάδα του Σανιόλ.

Photo credits: Eurokinissi