ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ

Ο στόχος του Ολυμπιακού και του Μπαρτζώκα είναι να προκριθούν στο Άμπου Ντάμπι, κανέναν δεν νοιάζει αν θα περάσει με 3-0, 3-1 ή 3-2

24MEDIA Creative Team/Κωνσταντίνος Μπαντούνας

Είναι καταστροφή μια ήττα από τη Ρεάλ στη Μαδρίτη; Όχι βέβαια. Κι όμως, το 2-1 της Τρίτης προκάλεσε περισσότερες αντιδράσεις απ’ ό,τι αναλογούν σε μια εκτός έδρας ήττα στα playoffs της EuroLeague. Αλλά έτσι είναι ο Ολυμπιακός. Δεν αποδέχεται να χάνει, ακόμα κι όταν λείπει ο ένας από τους τρεις ηγέτες του, ακόμα κι αν η σειρά είναι στα δικά του χέρια.

 

 

Στο άκουσμα της Ρεάλ πολλοί οπαδοί του Ολυμπιακού “πάγωσαν”. Το 2-0 στη ΣΕΦ έμοιαζε για τους περισσότερους ένα δύσκολο σενάριο, ειδικά με βάση την πρόσφατη ιστορία των ερυθρόλευκων στα εντός έδρας ματς στα playoffs.

Τελευταία φορά που ο Ολυμπιακός έκανε το 2 στα 2 στο Φάληρο ήταν το 2015, με το αλησμόνητο τρίποντο του Γιώργου Πρίντεζη. Το 2017 έχασε από την Έφες, το 2018 από την Ζάλγκιρις, το 2022 από τη Μονακό, το 2023 από τη Φενέρμπαχτσε και το 2024 από την Μπαρτσελόνα.

Ο Ολυμπιακός, λοιπόν, κράτησε αλώβητο το ΣΕΦ και πήγε άνετος στη Μαδρίτη. Όχι ότι αυτό είναι σωστό, αλλά να θεωρείται και αποτυχία ότι δεν “σκούπισε” τη Ρεάλ, είναι αν μη τι άλλο υπερβολικό.

Μπορούσε να νικήσει την Τρίτη; Φυσικά και ναι, έστω κι αν η απουσία του Φουρνιέ μείωσε τις πιθανότητες. Όταν ανακοινώθηκε πως ο Γάλλος έμεινε εκτός 12αδας, ο βαθμός δυσκολίας μεγάλωσε. Δεν το χρησιμοποίησε ως δικαιολογία ο Ολυμπιακός και ο Μπαρτζώκας, όμως η παρουσία του 32χρονου κάνει τη διαφορά, ακόμα κι αν έχει 3 στα 16 σουτ εντός παιδιάς.

Ο Ολυμπιακός δεν τα κατάφερε, αλλά το πλεονέκτημα που κατέκτησε με κόπο στην κανονική περίοδο παραμένει δικό του. Και θα παραμείνει ακόμα κι αν δεν έρθει η πρόκριση ούτε την Πέμπτη. Το 5ο ματς θα είναι στο ΣΕΦ κι εκεί οι ερυθρόλευκοι θα ξαναπαίξουν μπροστά στο κοινό τους.

Ανεξήγητη η καταστροφολογία όταν προηγείσαι με 2-1

Μην νομίζει κανείς ότι είναι πρωτόγνωρο για τον Ολυμπιακό να υπάρχει γκρίνια μετά από ήττα, ακόμα κι όταν δεν υπάρχει πραγματικός λόγος ανησυχίας.

Το ίδιο έγινε το 2009, πάλι με τη Ρεάλ. Παρότι ο Ολυμπιακός είχε να λάβει μέρος 10 χρόνια σε Final 4, η ήττα τότε στο Παλάθιο Βισταλέγκρε προκάλεσε αντιδράσεις.

Το 2010, το ίδιο η ήττα από την Πρόκομ στην Πολωνία.

Και στις δύο περιπτώσεις, ο Ολυμπιακός έκανε το 3-1 δύο μέρες μετά,  πέρασε και ουδείς θυμόταν τη μία ήττα.

Το 2013 στην Πόλη, οι ερυθρόλευκοι έκαναν όχι μία, αλλά δύο ήττες από την Εφές και χρειάστηκε πέμπτο παιχνίδι στο ΣΕΦ. Και μάλιστα τότε έγινε θρίλερ το ματς στο Φάληρο, αλλά ήρθε η πρόκριση και μετά ο θρίαμβος στο Λονδίνο.

Συμπέρασμα: Και στις περιπτώσεις που ο Ολυμπιακός κράτησε το ΣΕΦ και στις άλλες που έκανε ήττα εντός έδρας, υπήρξαν στιγμές έντασης και γκρίνιας του κόσμου.

Εχει συμβεί, συμβαίνει και θα ξανασυμβεί. Όχι μόνο στον Ολυμπιακό, σε όλες τις ομάδες.

Αν έρθει στο τέλος της ημέρας η πρόκριση, όλα θα ξεχαστούν. Διότι στα playoffs αυτό μόνο μετράει. Αν δεν έρθει, είναι μια άλλη συζήτηση που θα γίνει στην ώρα της.

Όμως δεν εξηγείται, ούτε δικαιολογείται καταστροφολογία ή οι υπερβολές για μια ομάδα που προηγείται με 2-1 απέναντι στη Ρεάλ.

Κανέναν δεν ενδιαφέρει ο αριθμός δεξιά της παύλας

Οσο για αυτούς που ήθελαν “σκούπα”; Ισως οι περισσότεροι δεν έβλεπαν μπάσκετ όταν το έκανε ο Ολυμπιακός τελευταία φορά.

Ηταν στην παλιά μορφή της Ευρωλίγκα, εποχές FIBA, όταν το 1999 απέκλεισε με συνοπτικές διαδικασίες τη Βιλερμπάν. Και στους “16” είχε προηγηθεί το 2-0 επί της Βαρέζε. Σε προημιτελικά δε, είχε γίνει και το 1997, επί του Παναθηναϊκού.

Όλα αυτά φυσικά δεν σημαίνουν ότι οι ήττες θα είναι αποδεκτές δίχως κριτική ή στεναχώρια από και για τον κόσμο. Η ίδια η ομάδα δεν την αποδέχεται και πεισμώνει, είναι σαφές ότι έγιναν πολλά λάθη στη Μαδρίτη που έφεραν το αρνητικό αποτέλεσμα.

Και από τους παίκτες και από τον Μπαρτζώκα. Λάθη ατομικά και ομαδικά από τους παίκτες, επιλογές που σε ορισμένες περιπτώσεις θα έπρεπε να είναι διαφορετικές από τον Μπαρτζώκα. Και μοιάζει απίθανο να ξαναγίνουν την Πέμπτη ή αν χρειαστεί την επόμενη εβδομάδα. Όπως για παράδειγμα τα σχήματα με παίκτες που δεν μπορούν να σουτάρουν, να βρίσκονται ταυτόχρονα στο παρκέ.

Αλλά να τα λέμε όλα. Τα ίδια σχήματα χρησιμοποιήθηκαν και στις νίκες. Ολη τη σεζόν, αλλά και στα δύο πρώτα ματς με τη Ρεάλ στο ΣΕΦ.

Το ταμείο όμως για όλους θα γίνει όταν τελειώσουν τα playoffs.

Και ο στόχος του Ολυμπιακού είναι να προκριθεί στο Άμπου Ντάμπι, κανέναν δεν νοιάζει αν θα περάσει με 3-0, 3-1 ή 3-2. Ο αριθμός που νοιάζει τις ομάδες είναι το 3, όχι τι θα υπάρχει δεξιά της παύλας.

Αντί επιλόγου: Όταν χάνεις κάτι, το εκτιμάς περισσότερο. Και η απουσία του Εβάν Φουρνιέ – όσο κι αν ο Ολυμπιακός δεν θέλει να στέκεται σε απόντες – έκανε τη διαφορά. Ο Βεζένκοβ, ο Φουρνιέ και ο Γουίλιαμς-Γκος είναι οι τρεις αναντικατάστατοι του Ολυμπιακού. Με τη σειρά που γράφτηκαν.

Αυτή είναι η μόνη αλήθεια, ανεξάρτητα από το τι πιστεύει ο καθένας. Ε, χωρίς τον Γάλλο στη Μαδρίτη, δεν γίνεται να υπάρχουν φοβερές απαιτήσεις σε ματς playoffs.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ