Ο Παναθηναϊκός υποφέρει στην άμυνα και χάνει εύκολα

Κανονικά μετά την ήττα εντός έδρας από τη Βαλένθια, ο Παναθηναϊκός θα έπρεπε να τρώει σίδερα στο Μιλάνο. Το έκανε, αλλά μόνο ένας. Ο Κώστας Σλούκας πάλεψε μανιασμένα, μέχρι και … καυγά με τον Νίμπο έστησε, αλλά οι υπόλοιποι με εξαίρεση το 14-0 στο πρώτο δεκάλεπτο, έβλεπαν την Αρμάνι να σκοράρει τρίποντα. Οι Μιλανέζοι παρά τις (πολλές) απουσίες τους, είχαν ενθουσιασμό, πήγαιναν σχεδόν πρώτοι στην μπάλα και τελείωσαν το ματς σχεδόν με 100 πόντους και τη νίκη στα χέρια τους.

Την επομένη της ήττας με τη Βαλένθια ο Αταμάν έκανε διεξοδική ανάλυση στο βίντεο για τα λάθη της ομάδας του. Θα χρειαστεί να δείξει και αυτό από το Φόρουμ, για να δουν οι παίκτες του (ενδεχομένως να συνειδητοποιήσει κι ο ίδιος) πως οι περιφερειακοί του Ποέτα σημάδεψαν ανελέητα στην αρχή τον Σορτς και με το καλό πάσινγκ-γκέιμ έβγαζαν τον Άρμονι Μπρουκς … μόνο του για όχι ένα και δυο, αλλά οκτώ (στα 14) τρίποντα!

Δε γίνεται ο πρώτος σκόρερ της Αρμάνι στο ιταλικό πρωτάθλημα, που στην Ευρωλίγκα έχει 44.7% από τη γραμμή του τρίποντου, να μένει στα δυο-τρία πρώτα σουτ, χωρίς αντίπαλο.

Ο Μπρουκς, ένας χαρισματικός σουτέρ, βρήκε ρυθμό και ο οίστρος του στο καταστροφικό δεύτερο δεκάλεπτο, επί της ουσίας δημιούργησε τη διαφορά πάνω στην οποία η ομάδα του στήριξε εν τέλει την επικράτηση της.

Ο Αταμάν δήλωσε ότι η Αρμάνι έκανε ένα φανταστικό παιχνίδι, ειδικά στην επίθεση. Εν μέρει έχει δίκιο, αν δούμε τα στατιστικά της, καθώς τελείωσε με 57.1% δίπ και 51.5% τρ. Στο πρώτο μέρος οι αριθμοί της ήταν ακόμα πιο εντυπωσιακοί καθώς είχε 7/9δ και … 11/17 τρίποντα.

Αλλά ο Τούρκος κόουτς θα πρέπει να αναρωτηθεί γιατί η ομάδα του, σε ένα δεύτερο ματς δέχεται τόσα πολλά τρίποντα. Η Βαλένθια σκόραρε 14 και η Αρμάνι 17, χωρίς μάλιστα να υφίσταται κάτι το ιδιαίτερο μέσα στο ζωγραφιστό και επειδή οι αντίπαλοι δεν έβρισκαν δίοδο, προτιμούσαν να εκτελέσουν από την περιφέρεια.

Είναι δεδομένο ότι χωρίς τις άμυνες του Γκραντ (και σίγουρα την ενέργεια του Οσμάν) η περιφερειακή άμυνα του ΠΑΟ έχει πρόβλημα, αφού όσο σπουδαίοι κι αν είναι επιθετικά, Σορτς, Ναν και Σλούκας η άμυνα δεν είναι το φόρτε τους και όλοι τους σημαδεύουν ανελέητα.

Ο Σορτς λόγω ύψους μπορεί να πιέσει μόνο την μπάλα, ο Ναν συνήθως κάνει φάουλ, κι ο Σλούκας που επιφορτίζεται όλα τα υπόλοιπα δεν ήταν ποτέ ο καλύτερος αμυντικός, έστω κι αν στο Μιλάνο, πήρε καλύτερο βαθμό απ’ όλους και σε αυτό το κομμάτι.

Ο Παναθηναϊκός δέχθηκε 184 πόντους σε δυο ματς, με την εικόνα του να μην είναι καλή. Ο Φαρίντ είναι λογικό να μη μπορεί να παίξει όπως στα πρώτα τέσσερα ματς, δείχνει και κάποιες αδυναμίες στην αντιμετώπιση των πικ εν ρολ, ο Γιούρτσεβεν αποτελεί πάντα ένα μεγάλο ερωτηματικό και οι “πράσινοι” περιμένουν την επιστροφή του Χολμς, για να καταλήξουν στο οριστικό ναι ή όχι στην απόκτηση έξτρα ψηλού.

Ο Ποέτα αλλάζει το Μιλάνο

Το Μιλάνο μοιάζει να έχει βρει το κέφι του με τον Ποέτα στην πρώτη θέση του πάγκου. Η αποχώρηση του κατσούφη και μονίμως γκρινιάρη Έτορε Μεσίνα έχει ανανεώσει την Αρμάνι, που ναι μεν υποφέρει από τις μόνιμες παθογένειες της, αλλάζει, ωστόσο, σιγά-σιγά την αγωνιστική της συμπεριφορά.

Ο Ποέτα ποντάρει πάρα πολύ στο αστείρευτο ταλέντο του Κουίν Ελις που σε κάνα δυο χρόνια θα’ ναι ο καλύτερος πόιντ-γκαρντ της EuroLeague και στο νευρώδη Μπολμάρο, που προσφέρει πάρα πολλή ενέργεια στην ομάδα του.

Το δίδυμο Μπούκερ-Νίμπο είναι αξιόπιστο μέσα στο καλάθι, ΛεΝτέι και Σιλντς αποτελούν δίδυμο σκόρερ με μεγάλες δυνατότητες (αρκεί να μην … ταλαιπωρούν την μπάλα) ενώ ο Γκούντουριτς παίζει με την κλάση και την εμπειρία του.

Συν τοις άλλοις το Μιλάνο έχει και καλούς ρολίστες. Ο Ρίτσι είναι ένας απ’ αυτούς. Μάνιον και Τονούτ, επίσης, αλλά εναντίον του Παναθηναϊκού δεν αγωνίστηκαν, όπως και ο τρίτος σέντερ (Ντιόπ), ο Νέιτ Σεστίνα και μονίμως … απών λόγω των προβλημάτων τραυματισμού του, Λορέντσο Μπράουν.

Παρότι όμως του έλειπαν πέντε παίκτες, ο Ποέτα  είδε την ομάδα του να έχει ρυθμό και να τον επιβάλλει μάλιστα σε σχεδόν ολόκληρο το παιχνίδι. Εξαίρεση το μοναδικό καλό διάστημα του Παναθηναϊκού στην πρώτη περίοδο (με το εντυπωσιακό 14-0) και το τελείωμα του ματς, όπου οι “πράσινοι” απλώθηκαν σε όλο το παρκέ, πιέζοντας και ροκανίζοντας το -15 στο μισό.

Η διαφορά με το … παρελθόν είναι ότι αυτή η Αρμάνι κατάφερε να διατηρήσει την ψυχραιμία της και στο τέλος να πάρει μια σπουδαία νίκη, σε μια σειρά εντός έδρας αγώνων με πρώην πρωταθλητές Ευρώπης, αφού μετά τον Παναθηναϊκό, ακολουθούν Ρεάλ Μαδρίτης και Φενέρ.

Η εικόνα ανησυχεί…

Μια ήττα στο Μιλάνο δεν σημαίνει καταστροφή. Είναι, ωστόσο, η εικόνα του Παναθηναϊκού που ανησυχεί, γιατί η Αρμάνι προηγήθηκε ακόμα και με +23 πόντους. Η άμυνα του τριφυλλιού έμοιαζε πολύ ευάλωτη, σχεδόν σαν ελβετικό τυρί, ενώ αυτή τη φορά ο Αταμάν δεν πήρε το παραμικρό από τον πάγκο του.

Εκτός του Σλούκα, που ήταν ο καλύτερος όλων, κανείς άλλος παίκτης που άρχισε το ματς καθισμένος στις καρέκλες των αναπληρωματικών δεν είχε ουσιαστική προσφορά. Ο Μήτογλου είχε 2/8 σουτ, ο Γιούρτσεβεν έκανε αισθητή την παρουσία του σε δυο φάσεις της επανάληψης, ο Ρογκαβόπουλος από τα 12 τρίποντα που έβαλε στον Πανιώνιο, βρέθηκε στο μηδέν.

Καθώς μάλιστα ο Ναν πιέστηκε από την άμυνα της Αρμάνι και τελείωσε με 6/15 σουτ, σε συνολικό επίπεδο ο ΠΑΟ προβλημάτισε. Αν, μάλιστα, δεν υπήρχε ο Σλούκας να παρασύρει όλη την ομάδα, η διαφορά θα παρέμενε σε διψήφια νούμερα για την ιταλική ομάδα.

Ο Παναθηναϊκός γνώρισε τη δεύτερη σερί ήττα του, προφανώς ο δρόμος είναι πολύς, όμως θα χρειαστεί μια συνολική ανάταση, για να καλυφθεί το χαμένο έδαφος. Τα ματς συνεχίζονται, οι αντίπαλοι δεν χωρατεύουν και έρχεται διαβολοβδομάδα με επίσκεψη στην Κωνσταντινούπολη για το ματς εναντίον της Φενέρ και δυο μέρες αργότερα επισκέπτεται το ΟΑΚΑ η Χάποελ Τελ Αβίβ του Δημήτρη Ιτούδη.

Κρας τεστ εις διπλούν…