Ο Παναθηναϊκός αδίκησε τον εαυτό του και πέταξε μια πολύ καλή ευκαιρία

Είναι αλήθεια πως ο Παναθηναϊκός είχε μπροστά του μια μεγάλη ευκαιρία να βρεθεί μετά από σχεδόν δύο δεκαετίες ξανά σε μια προημιτελική φάση ευρωπαϊκής διοργάνωσης, να “φτιάξει” την ψυχολογία του και να έχει έναν μεγάλο στόχο να κυνηγήσει το επόμενο διάστημα. Αυτό όμως δεν συνέβη καθώς ηττήθηκε από την Φιορεντίνα με τέτοιο σκορ που από τη μια τον έκανε να πιστεύει πως ήταν κοντά στη διεκδίκηση και από την άλλη να τα βάζει με τον εαυτό του, γιατί δεν διαχειρίστηκε καθόλου καλά συγκεκριμένα κομμάτια του παιχνιδιού.

Στην αναμέτρηση του ΟΑΚΑ ήταν εκείνο το κενό εικοσάλεπτο που το 2-0 έγινε 2-2 και έχασε χωρίς καλά-καλά να το αντιληφθεί ένα πολύ μεγάλο πλεονέκτημα. Στο ματς όλο το πρώτο ημίχρονο που δεν είδαμε σχεδόν τίποτα από αυτά που είχε σχεδιάσει το τριφύλλι πριν από το ματς.

Τις προάλλες είχαμε κάνει λόγο για τα “νεκρά” διαστήματα του Παναθηναϊκού τα οποία πρέπει να ελαχιστοποιήσει αν θέλει να διεκδικήσει τους επόμενους στόχους του. Δυστυχώς γι’ αυτό, αυτή η συγκεκριμένη αδυναμία εμφανίστηκε ξανά σε πολύ μεγαλύτερο εύρος και όταν αυτό συμβαίνει απέναντι σε μια ομάδα σαν την Φιορεντίνα που μπορεί να μην βρίσκεται σε καλό “φεγγάρι” αλλά διαθέτει ποιότητα, τότε θα το πληρώσεις.

Οι “πράσινοι” αποκλείστηκαν γιατί σε κανένα σημείο του πρώτου μέρους δεν βγήκαν πρώτοι στις “μάχες” εντός αγωνιστικού χώρου, δεν λειτούργησαν πιεστικά απέναντι σε μια άμυνα που έχει δεδομένα προβλήματα και παράλληλα δεν αντέδρασαν καλά στις περιπτώσεις που θα έπρεπε να είχαν “καθαρίσει” τις φάσεις.

Ο Κεν ήταν μια μόνιμη πηγή κινδύνου, καθώς ο Αράο που πολλές φορές έπεφτε πάνω του δεν μπορούσε να τον “ματσάρει”, ο Γκούντμουσον έκανε το γνωστό του παιχνίδι πίσω από τον επιθετικό χωρίς να αντιμετωπιστεί με τον ενδεδειγμένο τρόπο, ενώ στον Μαντραγκόρα δόθηκε πολύς χώρος για να δημιουργήσει αλλά και να απειλήσει.

Στο πρώτο ημίχρονο που έγινε ουσιαστικά η “ζημιά”, οι “πράσινοι” δεν πήραν πολλά πράγματα από αριστερή πλευρά τους στο επιθετικό κομμάτι, η οποία ήταν αυτή που έκανε τη διαφορά στο πρώτο παιχνίδι μεταξύ των δύο ομάδων, ενώ από την άλλη πλευρά ο Τετέ κυρίως και οι Ουναχί – Βαγιαννίδης κατά δεύτερο ρόλο είχαν διάθεση, αλλά παράλληλα και πολλές φάσεις οι οποίοι έμειναν στη μέση.

Όταν σου πάνε στραβά όλα τα παραπάνω σ’ ένα ολόκληρο ημίχρονο, τότε δεν μπορείς να περιμένεις ότι θα κρατήσεις μια νίκη μ’ ένα γκολ διαφορά απέναντι στην πιο ποιοτική Φιορεντίνα που όπως και να έχει φέτος, τις περισσότερες φορές βρίσκει γκολ. Το θέμα είναι πως ο Παναθηναϊκός δεν την έκανε να τον αισθανθεί όπως συνέβη στο δεύτερο μέρος. Εκεί όπου οι “πράσινοι” έβγαλαν όλα τα καλά στοιχεία που παρουσίασαν στο πρώτο ματς μεταξύ των δύο ομάδων στην Αθήνα.

Συγκέντρωση, πίστη, ποιοτικές επιθέσεις, καλή μετάβαση στην άμυνα, πολύ πάθος και αποφασιστικότητα στις μονομαχίες. Στο δεύτερο μέρος η εικόνα ήταν διαφορετική, αυτό όμως δεν έφτανε, γιατί ήταν αναγκασμένοι να “κυνηγούν” το σκορ και να ψάχνουν μετά το πέναλτι του Ιωαννίδη άλλο ένα για να πάνε το ματς στην παράταση. Πολύ δύσκολα πράγματα που δεν γίνονται συχνά.

Ο Παναθηναϊκός ουσιαστικά πέταξε μια πολύ καλή ευκαιρία να συνεχίσει στην Ευρώπη και πλέον θα πρέπει να κρατήσει κάποια καλά στοιχεία (θα αναλύσουμε σε επόμενο σημείωμα) που έδειξε στην επανάληψη και να βρει το κουράγιο και το κίνητρο (που δεδομένα θα πρέπει να υπάρχει) προκειμένου να διεκδικήσει την δεύτερη θέση του πρωταθλήματος που οδηγεί στα προκριματικά του Champions League.