Ο Λουτσέσκου ήξερε ότι μπορεί να βασιστεί στους “Ριμπερί και Ρόμπεν” του ΠΑΟΚ

Περίπου έναν μήνα πίσω, στις 9 Νοεμβρίου, ο Ραζβάν Λουτσέσκου μάθαινε, μετά το ντέρμπι της Λεωφόρου με τον Παναθηναϊκό ότι ο ΠΑΟΚ πρέπει να ζήσει στα επόμενα παιχνίδια χωρίς το σημείο αναφοράς του στην επίθεση – τον Γιάννη Κωνσταντέλια.

Μετά από 29 ημέρες γνωρίζουμε την απάντηση στην “πώς θα την πάλευε ο ΠΑΟΚ χωρίς τον Ντέλια;” ερώτηση: θα το πάρουν επάνω τους ο Τάισον και ο Ζίβκοβιτς. Προφανώς αυτό οι περισσότεροι το υποθέταμε. Το κρίσιμο είναι το “πώς”, δηλαδή το πώς το έκανε αυτό ο Λουτσέσκου.

Διότι η απάντηση, που έχει όλη την ουσία για αυτό που παρουσίασε ο ΠΑΟΚ σε αυτά τα πέντε παιχνίδια που έδωσε μέχρι να επιστρέψει ο Κωνσταντέλιας, δεν είναι σχετική με τα όσα έκανε σε αυτό το μήνα ο Λουτσέσκου με τους “Ριμπερί και Ρόμπεν” του ΠΑΟΚ. Είναι σχετική με τα όσα κάνει εδώ και χρόνια μαζί τους.

Στο UEFA Pro δίπλωμα, οι προπονητές διδάσκονται ότι “ως προπονητής/manager πρέπει να αναπτύσσεις ηγεσία, επικοινωνία και ενσυναίσθηση: να διαχειρίζεσαι παίκτες διαφορετικών ηλικιών, εθνικοτήτων και εμπειριών, κάνοντας τον καθένα να νιώθει μέρος του ίδιου συλλογικού στόχου.

Έτσι χτίζεται εμπιστοσύνη και “winning-team mindset”. Μαθαίνουν επίσης σχετικά με την ανάγκη να δημιουργούν εντός ομάδας ένα “δίκτυο ηγετών”. Ο Τάισον και ο Ζίβκοβιτς είναι εδώ και πολύ καιρό δύο από τους βασικούς ηγέτες του Λουτσέσκου.

Και η σχέση που έχει δομήσει μαζί τους είναι τέτοια που του “επιτρέπει” να τους “επιτίθεται”, για να προκαλέσει τον εγωισμό τους, στην ανάπαυλα του ημιχρόνου στο ΠΑΟΚ – Ολυμπιακός και να τους βλέπει έπειτα να ηγούνται σε μια ανατροπή που έφερε την νίκη – σημείο καμπής στην μέχρι σήμερα πορεία του ΠΑΟΚ στο πρωτάθλημα.

Κάπως έτσι το έκανε και τώρα ο Λουτσέσκου. Έβαλε δίπλα του τους ηγέτες του στην διαχείριση της “κρίσης” που δημιουργούσε η απουσία του Κωνσταντέλια. Τους πήρε μαζί του στην συμφωνία ότι πρέπει να κάνουν περισσότερα, να πάρουν περισσότερες ευθύνες στο παιχνίδι για να καλύψουν ένα μέρος του ελλείμματος που δημιουργούσε η απουσία του μικρού μάγου του ΠΑΟΚ.

Τους έβαλε την ευθύνη, και την ίδια ώρα τους έδειξε την εμπιστοσύνη του ότι θα κάνουν τη δουλειά. Όταν συγκρίνεις την απόδοση του 38χρονου Τάισον στα τελευταία 3 παιχνίδια πρωταθλήματος με τα προηγούμενα 3 βλέπεις μια άνοδο τάξης μεγέθους 130% στην ποιότητα και την ποσότητα. Περίπου 2 χιλιόμετρα παραπάνω, κατά μέσο όρο, +2 επανακτήσεις κατοχής, 8 πάσες παραπάνω, +2 πάσες στο επιθετικό τρίτο, +6 μονομαχίες, +1 συμμετοχή σε φάσεις που έφεραν γκολ, +2 σουτ.

Όλα στο “+” επειδή ο Τάισον, που έχει σχέση “πατέρας – γιος” με τον Λουτσέσκου βρήκε το κίνητρο στην εμπιστοσύνη που του δείχνει ο προπονητής και στην ανάγκη να δώσει παραπάνω στον ΠΑΟΚ για να καλύψει την απουσία του “μικρού του αδερφού”, όπως τον νιώθει, Κωνσταντέλια.

“Πρέπει να του φτιάξουν άγαλμα”, είπε μετά τη νίκη επί του Άρη ο Λουτσέσκου για τον Τάισον. Φυσικά. Αρκεί προηγουμένως να έχουν φτιάξει το δικό του. Στο UEFA Pro οι προπονητές διδάσκονται ότι η συλλογική κουλτούρα και το ομαδικό πνεύμα είναι θεμέλια πρωταθλητισμού.

Η νοοτροπία νικητή δεν προκύπτει από συνθήματα αλλά από καθημερινές συμπεριφορές: την ένταση και την πειθαρχία στην προπόνηση, τον σεβασμό των ρόλων, την απαίτηση για λεπτομέρεια και την ανάληψη ευθύνης χωρίς δικαιολογίες. Η επιτυχία έρχεται όταν όλοι καταλαβαίνουν τι παίζουν, γιατί το παίζουν και πώς θα κερδίσουν — από τις βασικές αρχές μέχρι τα triggers για την ομαδική λειτουργία.

Η ηγεσία δεν περιορίζεται σε έναν αρχηγό αλλά καλλιεργείται σε κάθε γραμμή της ομάδας, δημιουργώντας ένα δίκτυο παικτών που διατηρούν το ρυθμό, τη δομή και την αντίδραση της ομάδας στα δύσκολα. Όταν οι παίκτες αισθάνονται ότι ανήκουν, ότι εξελίσσονται και ότι συνδιαμορφώνουν τους κανόνες και τους στόχους της ομάδας, τότε το σύνολο αποκτά ανθεκτικότητα και κοινή ταυτότητα.

Μια ομάδα με τέτοια κουλτούρα δεν κερδίζει μόνο σε ένα ματς. Όλα αυτά ο Λουτσέσκου τα έχει βάλει στον προπονητικό βίο του στον ΠΑΟΚ εδώ και χρόνια. Και σε ματς σαν αυτό απλώς δρέπει τους καρπούς της δουλειάς ετών. Δεν του χρειάζεται να κάνει τρικ για να καλύψει την απουσία του Κωνσταντέλια. Διότι έχει κάνει δουλειά.