Ο Λιούμπιτσιτς απογείωσε το Nikolic-Ball που αγγίζει την τελειότητα

“Fight. Believe. Fight. Believe. And never give up”. Αυτά ήταν τα τελευταία λόγια του Μάρκο Νίκολιτς στους παίκτες της ΑΕΚ στα αποδυτήρια πριν από με την Άντερλεχτ. Ήταν 28 Αυγούστου όταν η Ένωση με μία επιβλητική εμφάνιση έριξε νοκ άουτ τους Βέλγους και προκρίθηκε στη League Phase του Conference League για πρώτη φορά στην ιστορία της.

Από εκείνο το βράδυ του Αυγούστου έχουν περάσει λίγο παραπάνω από 3,5 μήνες. Σε αυτό το διάστημα, η ΑΕΚ του Νίκολιτς πέρασε από διάφορα στάδια: από τη χαρά στην απογοήτευση, από την αποθέωση στην αμφισβήτηση κι από την στεναχώρια στην ευφορία. Μόνο ένα πράγμα δεν άλλαξε. Η πίστη του Σέρβου στη δουλειά του, αλλά και στους παίκτες του.

Το Nikolic-Ball είναι σε τροχιά… τελειοποίησης με σφραγίδα Λιούμπιτσιτς

Κι ήρθε ο αγώνας στο Αγρίνιο απέναντι στον Παναιτωλικό, ως συνέχεια της εξαιρετικής εικόνας που παρουσιάζει η ΑΕΚ ειδικά τον τελευταίο μήνα, να επιβεβαιώσει πως το Nikolic-Ball είναι σε τροχιά… τελειοποίησης. Και το πιο εντυπωσιακό; Ότι ο παίκτης που συνέλαβε τα μέγιστα προκειμένου να δούμε ό,τι πιο κοντινό σε Nikolic-Ball ήταν ο -ξεγραμμένος κατά πολλούς- Ρόμπερτ Λιούμπιτσιτς.

Ο Κροάτης χαφ ήταν ο απόλυτος πρωταγωνιστής για τους κιτρινόμαυρους, έχοντας δύο γκολ, μία ασίστ και συμμετοχή στα τέσσερα απ’ τα πέντε γκολ της ομάδας του. Δεν είναι, ωστόσο, τα νούμερα που “λένε” την ιστορία, αλλά η γενικότερη παρουσία του. Ο 26χρονος μέσος “κούμπωσε” τέλεια στο… 3-1-6 του Νίκολιτς, συνεργαζόμενος αρμονικά με τους Ζοάο Μάριο, Δημήτρη Καλοσκάμη και Λούκα Γιόβιτς.

Ο “Λιούμπι” ήταν ο δεξιός χαφ στην επιθετική τετράδα, συγκλίνοντας, παίζοντας κάθετα, απειλώντας και αποτελώντας το ιδανικό συμπλήρωμα για τον Ζοάο Μάριο, ο οποίος είχε τον αντίστοιχο ρόλο στα αριστερά, με τους Τζέιμς Πένραϊς και Λάζαρο Ρότα να παίρνουν όλη την πλευρά για να συμπληρωθεί η… εξάδα όταν η ΑΕΚ ήταν σε φάση επίθεσης.

Ο Κροάτης ταιριάζει απόλυτα σε αυτό που θέλει να παρουσιάσει ο Νίκολιτς. Κι ας μην ξεχνάμε ότι τόσο στα φιλικά προετοιμασίας όσο και στα πρώτα ματς των προκριματικών, ο Λιούμπιτσιτς ήταν βασική επιλογή. Όμως, η μέτρια παρουσία του και το γεγονός πως δεν κατάφερε -αρχικά- να υπηρετήσει τα “θέλω” του Νίκολιτς είχαν ως αποτέλεσμα να βγει απ’ την ευρωπαϊκή λίστα και να “κατρακυλήσει” στην ιεραρχία των χαφ.

Ωστόσο, ο Σέρβος έχει (απο)δείξει ότι πέρα από καλός προπονητής είναι και δίκαιος. Κι όταν είδε όσα ήθελε απ’ τον Κροάτη στις προπονήσεις, του έδωσε ξανά την ευκαιρία να ξεδιπλώσει το ταλέντο του. Άλλωστε, δεν πρέπει να αφήνουμε στην άκρη το γεγονός ότι ο Λιούμπιτσιτς αποτέλεσε πριν από δύο χρόνια μία επένδυση 4 εκατ. ευρώ απ’ την Ένωση.

Επομένως, δεν υπάρχει κάποιος στον οργανισμό της ΑΕΚ που δεν θα ήθελε να δει τον Κροάτη να πετυχαίνει και να αποτελεί σημαντική μονάδα στο ρόστερ.

Η καλύτερη εμφάνιση της χρονιάς

Από εκεί και πέρα, το σπουδαιότερο για τον Νίκολιτς είναι πως παιχνίδι με το παιχνίδι η ομάδα του παρουσιάζεται όχι απλά βελτιωμένη, αλλά και πιο θεαματική. Απέναντι στον Παναιτωλικό, ο οποίος είχε δυσκολέψει τον πρωτοπόρο Ολυμπιακό πριν από δύο αγωνιστικές, οι κιτρινόμαυροι πραγματοποίησαν την καλύτερη εμφάνιση μέχρι στιγμής στη σεζόν, με κυριαρχικό ποδόσφαιρο.

Πλέον, η ΑΕΚ δεν παίρνει απλά νίκες. Παρουσιάζει όμορφο θέαμα, είναι εξαιρετικά στημένη στο γήπεδο και φαίνεται μέσα στον αγωνιστικό χώρο ότι οι παίκτες υπηρετούν στον απόλυτο βαθμό το πλάνο του προπονητή τους.

Τι χρειάζεται για να έρθει η απογείωση; Η ποιοτική ενίσχυση κατά τη χειμερινή μεταγραφική περίοδο, αλλά και η επιστροφή του Ζίνι που θα απελευθερώσει ακόμη περισσότερο τον Γιόβιτς και θα προσφέρει το κάτι διαφορετικό στη δυάδα των επιθετικών, έστω κι αν ο Καλοσκάμης πήρε ιδιαίτερα θετικό βαθμό ως κρυφός φορ απέναντι στον Παναιτωλικό.

Ένα είναι το σίγουρο. Στα μέσα Δεκεμβρίου, η ΑΕΚ βρίσκεται στην καλύτερη κατάσταση απ’ τους διεκδικητές του τίτλου. Ο Νίκολιτς έχει φέρει στα μέτρα του την ομάδα, αναδεικνύει διαρκώς νέους πρωταγωνιστές, χωρίς να επηρεάζεται το στυλ παιχνιδιού του και δείχνει ικανός να τη διατηρήσει μέχρι το τέλος σε αυτό τον ρόλο.

“Not because it comes from sky”, όπως είπε και εκείνος στην ομιλία πριν από την Άντερλεχτ, αλλά επειδή δεν έπαψε στιγμή να πιστεύει στο πλάνο του.