Η ανωτερότητα του ΠΑΟΚ δεν εξέπληξε κανέναν... Τη γνωρίζαμε πριν την έναρξη του παιχνιδιού και έχει φανεί στα γήπεδα καθ' όλη τη διάρκεια της σεζόν. Ωστόσο, στο ποδόσφαιρο όλα μπορεί να συμβούν και ο Παναθηναϊκός είχε το δικαίωμα να πιστεύει ότι σε ένα 90λεπτο μπορούσε να διεκδικήσει ένα θετικό αποτέλεσμα στην έδρα του.

Βέβαια, όταν μία ομάδα αντιμετωπίζει μία άλλη που υπερέχει σε μεγάλο βαθμό σε κάθε τομέα, για να αποσπάσει βαθμό ή βαθμούς, πρέπει να συντρέχει μία βασική προϋπόθεση: Ο καλύτερος πρέπει να πιάσει μέτρια απόδοση και ο λιγότερο καλός να αποδώσει στο μάξιμουμ και ταυτόχρονα, να έχει τη βοήθεια της τύχης. Τέτοιες περιπτώσεις έχουμε δει στο ποδόσφαιρο, αφού είναι ένα από τα στοιχεία που του δίνουν άγρια ομορφιά. Διότι και ο πιο αδύναμος έχει το περιθώριο να μην φύγει με... άδεια χέρια.

Εξαρχής ήταν ξεκάθαρο ότι ο Παναθηναϊκός έπρεπε να σταθεί τυχερός και να βρει τον ΠΑΟΚ σε κακό βράδυ, προκειμένου να νικήσει ή να αναδειχτεί ισόπαλος. Όμως, καμία από τις δύο συνθήκες δεν πραγματοποιήθηκε... Ο ΠΑΟΚ έπαιξε καλά, ήταν σοβαρός και στιβαρός και δεν επέτρεψε στον Παναθηναϊκό να πιστέψει ότι θα αποκομίσει κέρδη από το ματς του ΟΑΚΑ.

Επιπροσθέτως, εκτός από την ικανότητα του, ο ΠΑΟΚ έχει απίστευτη ρέντα. Φέτος, όλοι οι θεοί έχουν συνωμοτήσει για να υψωθεί το τρόπαιο του πρωταθλητή στην Τούμπα... Στην πρώτη επίθεση του, ο ΠΑΟΚ σκόραρε. Όλες οι παράμετροι συνετέλεσαν ώστε ο Μαουρίτσιο να βρεθεί αφύλακτος στο δεύτερο δοκάρι και να στείλει ανενόχλητος τη μπάλα στα δίχτυα. Ο Βιεϊρίνια εκτέλεσε εξαιρετικά το κόρνερ από αριστερά, ο Διούδης υπολόγισε λάθος την τροχιά της μπάλας, ο Πούγγουρας έχασε τον σκόρερ και όλα πήραν το δρόμο που το κάρμα ήθελε να πάρουν...

Εφόσον ο ΠΑΟΚ είχε την ικανότητα και τη ρέντα στο ΟΑΚΑ, δεν θα μπορούσε να προκύψει άλλο σημείο από το "διπλό". Αποδείχτηκε και λίγο αργότερα στο ματς... Δύο ευκαιρίες για τον Παναθηναϊκό στο φινάλε του πρώτου ημιχρόνου, αλλά ο Μακέντα και ο Μαυρομάτης αστόχησαν σε αμφότερες. Με την έναρξη του δευτέρου ημιχρόνου, από την κόντρα του Κουρμπέλη, η μπάλα στρώνεται στον Ζαμπά και αυτός διαμόρφωσε το 0-2. Κάπου εκεί, η σεμνή τελετή έλαβε τέλος...

ΤΟ ΣΗΜΕΙΟ ΔΕΝ ΘΑ ΑΛΛΑΖΕ

Ο Παναθηναϊκός δεν έχει λόγο να σταθεί άλλο στην ήττα από τον ΠΑΟΚ. Τουλάχιστον, αγωνιστικά. Ηττήθηκε από έναν ανώτερο αντίπαλο που δεν είχε τη δυνατότητα να αντιπαρατεθεί. Ούτε θα άλλαζε κάτι εάν ο Δώνης παρέτασσε τετράδα στην άμυνα ή εάν επέλεγε άλλους για την ενδεκάδα ή αποφάσιζε άλλες αλλαγές. Στο συγκεκριμένο παιχνίδι τα πράγματα ήταν απλά: ο ΠΑΟΚ υπερτερούσε παντού.

Δεν σημαίνει ότι κάποιες λειτουργίες δεν μπορούσαν να γίνουν διαφορετικά. Πάντα υπάρχουν παραλείψεις ή ολιγωρίες. Ωστόσο, στην προκειμένη δεν θα επηρέαζαν την έκβαση της αναμέτρησης. Σε προηγούμενα παιχνίδια, ναι, η κριτική στο σύστημα, στις αλλαγές, στις επιλογές του προπονητή είχαν νόημα. Όχι, όμως, εναντίον του ΠΑΟΚ.

Δυστυχώς, αυτή είναι η αλήθεια. Ο φετινός Παναθηναϊκός δεν βρίσκεται στο ίδιο επίπεδο με τον ΠΑΟΚ. Το χειρότερο είναι ότι η "ψαλίδα" θα ανοίξει, αφού οι δύο ομάδες έχουν εκ διαμέτρου αντίθετες προοπτικές. Ο ΠΑΟΚ έχει ιδιοκτήτη που ενδιαφέρεται, που ξοδεύει χρήματα, με ισχύ στα κέντρα αποφάσεων, με επιρροή, με όραμα και με σχέδιο και τρόπο να το υλοποιήσει. Ο Σαββίδης πήρε τον ΠΑΟΚ από τη "δεύτερη ταχύτητα" της Superleague και τον καθιστά πρωταγωνιστή. Το κυριότερο, τον θωρακίζει με τα εχέγγυα που θα τον διατηρήσουν σε πρώτο πλάνο τα επόμενα χρόνια.

Αντίθετα, ο Παναθηναϊκός υποχωρεί από την πραγματική δυναμική του. Το μέγεθος του δεν μικραίνει, όμως με τις συνθήκες που διαμορφώνονται στο ελληνικό ποδόσφαιρο, θα χρειαστούν περισσότερα χρόνια για να ανακάμψει το Τριφύλλι. Διότι ακόμα και να εμφανιστεί ένας επενδυτής αύριο το πρωί, το "χάσμα" που έχει δημιουργηθεί, δεν καλύπτεται σε ένα χρόνο ή σε δύο...

Η ΠΙΟ ΠΙΚΡΗ ΑΛΗΘΕΙΑ

Ίσως αυτό να είναι το πιο δυσάρεστο... Πιο άσχημο από την εύκολη ήττα στο ΟΑΚΑ... Η διαπίστωση ότι ο Παναθηναϊκός και ο ΠΑΟΚ ακολουθούν εκ διαμέτρου αντίθετες πορείες, που αντικατοπτρίζονται στην εικόνα που έδειξαν στον αγωνιστικό χώρο. Ο κόσμος του ΠΑΟΚ έχει κάθε λόγο να ελπίζει σε ένα λαμπρό μέλλον με τίτλους και διακρίσεις, ενώ οι οπαδοί του Παναθηναϊκού έχουν χάσει τις ελπίδες τους και δεν βλέπουν καμία προοπτική.

Εύλογα θα αναρωτηθεί κανείς: ποια είναι η λύση; Ο υπογράφων δεν έχει να προτείνει κάτι, ούτε το ιδιοκτησιακό της ΠΑΕ θα επιλυθεί από τον Τύπο ή τους οπαδούς. Κανείς δεν μπορεί να προδικάσει πότε θα εμφανιστεί ο νέος ιδιοκτήτης. Σε μία μέρα, σε ένα μήνα, σε ένα χρόνο... Όλα είναι ρευστά. Μέχρι τότε, ο Παναθηναϊκός δεν έχει άλλη επιλογή εκτός από αυτή που περιέγραψε (για άλλη μία φορά) ο Γιώργος Δώνης στη συνέντευξη Τύπου. Η ΠΑΕ πρέπει να εξυγιανθεί οικονομικά, οι νεαροί παίκτες πρέπει να αξιοποιηθούν και το σχέδιο των Νταμπίζα - Δώνη επιβάλλεται να τηρηθεί απαρέγκλιτα.

Φυσικά, είναι άδικο να ζητήσουμε από τους οπαδούς να κάνουν υπομονή και να στηρίξουν ένα τριετές πλάνο. Πρωτίστως, γιατί δεν έχουν εμπιστοσύνη ότι ο Γιάννης Αλαφούζος θα επιμείνει στον Νταμπίζα και στον Δώνη και δεν θα τους αδειάσει, όπως έκανε με άλλους στο παρελθόν. Επιπλέον, οι οπαδοί του Παναθηναϊκού έχουν ταλαιπωρηθεί πολύ τα προηγούμενα χρόνια, έχουν κουραστεί και έχουν χάσει τις αντοχές τους. Όμως, αυτό δεν αλλάζει ότι δεν υπάρχει εναλλακτική. Γιατί όσοι πιστεύουν ότι ο... πάτος του βαρελιού είναι η τωρινή κατάσταση του Παναθηναϊκού, μάλλον πρέπει να το ξανασκεφτούν. Δεν έχουν παρά να θυμηθούν το καλοκαίρι, όταν εκφράζονταν φόβοι ακόμα για τον υποβιβασμό...