Ένας Παναθηναϊκός μόνιμα σαστισμένος, δεν βρήκε καμία απάντηση στην "αντίδραση" της ΑΕΚ
Ο Κώστας Γουλής γράφει για την ήττα του Παναθηναϊκού στην Λεωφόρο από την ΑΕΚ η οποία ανεβάζει απότομα την πίεση στους πράσινους, σε ένα χρονικό σημείο που τα ματς είναι σερί και τα περιθώρια λάθους πλέον λιγοστά.
Κακή εμφάνιση, κακή ήττα από μία ΑΕΚ που είχε συνολικά καλύτερη και πιο πειστική εικόνα από τον Παναθηναϊκό. Κι έφυγε από τη Λεωφόρο με ένα τεράστιας σημασίας διπλό για την πορεία και την εξέλιξη της σεζόν, που ανεβάζει απότομα την πίεση στους "πράσινους", σε ένα χρονικό σημείο που τα ματς είναι σερί και τα περιθώρια λάθους πλέον λιγοστά.
Το ματς ξεκίνησε πολύ στραβά για τον Παναθηναϊκό. Πραγματικά πολύ στραβά. Και φάνηκε ότι η βραδιά θα ήταν δύσκολη. Δεν... υπάρχει ο τραυματισμός του Χόρντουρ Μάγκνουσον στο 12ο δευτερόλεπτο του αγώνα. Την ώρα που σηκώνεται για να πάρει την κεφαλιά στο πρώτο "γέμισμα" του ματς απ’ τον Κάλενς, πέφτοντας στραβά του γυρίζει όλο το πόδι. Και εκεί δυστυχώς υπέστη ρήξη πρόσθιου χιαστού. Δεν υπάρχει αυτή η γκίνια. Άμα θέλει να γίνει η στραβή, θα γίνει...
Χωρίς έναν απ’ τους βασικούς πυλώνες του, όχι μόνο στην ανασταλτική λειτουργία, αλλά και στο build up και το χτίσιμο των επιθέσεων από τα μετόπισθεν, ήταν δεδομένο πως ο Παναθηναϊκός θα υπέφερε στη συνέχεια απ’ την πίεση της ΑΕΚ. Πολύ απλά διότι δεν έχει άλλον παίκτη στη συγκεκριμένη θέση που να κάνει τη δουλειά του Μάγκνουσον.
Παρά το καταπληκτικό γκολ του Φίλιπ Τζούριτσιτς στο 10', ο Παναθηναϊκός δεν ακολούθησε την αύρα της στιγμής και την ένταση που έπρεπε να βγάλει στο συγκεκριμένο ματς. Άρχισε να βγαίνει μία ανεξήγητη φοβία και μία πίεση στις επιλογές, την ώρα που η ΑΕΚ ξανάχτιζε την αυτοπεποίθησή της, με όσα έκανε απ’ τη μέση και μπροστά ο Λιβάι Γκαρσία και ο Τσούμπερ.
Το γκολ της ισοφάρισης δικαίωσε την προσπάθεια των "κιτρινόμαυρων" που είχαν απειλήσει άλλες τρεις φορές νωρίτερα, όμως είναι ανεπίτρεπτο για τους "πράσινους" να... αφήνουν τη φάση, σαστίζοντας στα 2-3 δευτερόλεπτα υπό τη σκέψη πως μπορεί να υπήρξε φάουλ στον Χουάνκαρ.
Εκεί την μπάλα την "τρως" και μετά διαμαρτύρεσαι για το αν υπήρχε φάουλ το οποίο δεν είδε ο Ιταλός ρέφερι Σιμόνε Σότσα κι ο VAR Ροσάριο Αμπίσο. Δεν... κοιτάς, αντιδράς!
Η συνέχεια σε μεγάλο βαθμό ήταν αντίστοιχη για τους "πράσινους". Λιγοστή ενέργεια και χαμένες οι περισσότερες μονομαχίες και οι δεύτερες μπάλες, κακές επιλογές στην κυκλοφορία, πολλά λάθη, κομβικοί παίκτες σε κακό βράδυ. Και μία φάση, με τον Γαλανόπουλο στην οποία ο διαιτητής Σότσα προφανώς "χαρίστηκε", διότι ήταν πολύ δυνατή η κλωτσιά στα πλευρά του Μαντσίνι και σήκωνε τη 2η κίτρινη. Το γεγονός ότι ο Ματίας Αλμέιδα αμέσως μετά τον έβγαλε απ’ το γήπεδο (όπως έκανε πέρσι και στην περίπτωση του Άμραμπατ) "έδειξε" το λάθος στην απόφαση του ρέφερι.
Οι αλλαγές που άργησαν πολύ
Από εκεί και πέρα βεβαίως, ίσως θα έπρεπε να υπάρξει πιο γρήγορη αντίδραση κι απ’ τον πάγκο, με την είσοδο του Αράο, ο οποίος το πάλεψε πολύ περισσότερο και τουλάχιστον πήρε τις μονομαχίες στη μεσαία γραμμή, προσφέροντας ένα σημείο αναφοράς που δεν υπήρχε ως εκείνη την στιγμή για να πάει η μπάλα πιο μπροστά.
Αντίστοιχα κι ο Βιλένα έδειξε από ένα σημείο και μετά πως δεν είχε δυνάμεις για να τα βάλει με όλους στο δικό του χώρο και πιθανότατα θα ήταν πιο χρήσιμη η είσοδος του Άνταμ Τσέριν. Απ’ την στιγμή που το πράγμα "φώναζε" απ’ το ημίχρονο πως στον άξονα δεν... τσουλούσε. Κι έμειναν να παλεύουν μόνοι τους κόντρα σε όλους μπροστά ο Φώτης Ιωαννίδης με τον Μπερνάρ. Αλλά απέναντι στην ΑΕΚ, αυτό δεν φτάνει.
Πολύ κακή ήττα και το ζητούμενο πλέον για τους "πράσινους" είναι η άμεση αντίδραση. Γιατί τα ματς είναι σερί και η όλη διαδικασία τρομερά απαιτητική. Πρέπει να ανασυγκροτηθεί άμεσα ο Παναθηναϊκός και να δείξει αντίδραση στην Τρίπολη, τη μοναδική έδρα που δεν έχει "σπάσει" εδώ και μία εξαετία. Μα σε τέτοια ματς και σε τέτοιες συνθήκες επιβάλλεται να δείξει από τι είναι φτιαγμένος.
Χρόνος για να καλυφθεί αυτή η ήττα από την ΑΕΚ υπάρχει, η σεζόν άλλωστε είναι πολύ μεγάλη. Όμως μετά από τόσο άσχημες βραδιές, απαιτείται χαρακτήρας. Κι ο Παναθηναϊκός πρέπει να τον δείξει σε τρία βράδια...
