Τόκιο (Ολυμπιακοί) - Βουδαπέστη (Παγκόσμιο) - Φουκουόκα (Παγκόσμιο). Τρία διαδοχικά καλοκαίρια, τρεις παγκόσμιες διοργανώσεις, τρία μετάλλια. Αυτός είναι ο απολογισμός της ομαδάρας του Θοδωρή Βλάχου ό,τι και να γίνει στον τελικό του Σαββάτου απέναντι στην Ουγγαρία.

Μια ομάδα που δεν καταλαβαίνει απολύτως τίποτα και παρά τα όποια προβλήματα, τις αποχωρήσεις και όλα όσα μπορούν να της συμβούν είναι πάντα εκεί στις μεγάλες διοργανώσεις.

Στον αθλητισμό η συνέπεια και η σταθερότητα αποτελούν το βασικό κριτήριο για την επιτυχία μιας ομάδα και η Εθνική ομάδα πόλο των ανδρών τα έχει και τα δύο.

Εμφάνιση βγαλμένη από σεμινάριο

Για να φτάσει στο τρίτο της μετάλλιο η Εθνική έπρεπε να ξεπεράσει το εμπόδιο της Σερβίας. Μια χώρα που εάν πετάξεις εκατό μέσα σε πισίνα θα βγάλεις 2-3 που θα παίξουν πόλο.

Το αναφέρουμε αυτό γιατί ναι μεν η Σερβία βρίσκεται σε φάση ανανέωσης του ρόστερ της, ωστόσο αυτό δε σημαίνει πως δεν διαθέτει μια εξαιρετική ομάδα. Σίγουρα της λείπουν οι προσωπικότητες του πρόσφατου παρελθόντος, αλλά το μέλλον είναι όλο μπροστά τους.

Τι έκανε η Εθνική απέναντι σε αυτή την ομάδα; Της δίδαξε πόλο. Μπορεί να είναι υπερβολικό, όμως η εμφάνιση της γαλανόλευκης και στις δύο πλευρές της πισίνας ήταν σεμιναριακού επιπέδου.

Στην άμυνα έκλεισε το δίδυμο των Στραχίνια Ράσοβιτς και Νίκολα Γιάκσιτς και ότι περνούσε από τα μπλοκ έπεφτε πάνω στον Κέρβερο, Μάνο Ζερδεβά (12 αποκρούσεις σε 19 σουτ).

Στην επίθεση οι Σέρβοι ξεκίνησαν το ματς με στόχο να σταματήσουν τις πάσες στους φουνταριστούς, όμως όταν άρχισαν να μπαίνουν τα σουτ από την περιφέρεια αναγκάστηκαν να ανοιχτούν και η σεμνή τελετή τελείωσε.

Το αδύνατο σημείο της έγινε υπερόπλο

Αν θέλουμε να ξεχωρίσουμε ένα στατιστικό στοιχείο τότε αυτό θα είναι η απόδοση της Εθνικής μας στον παίκτη παραπάνω και στον παίκτη λιγότερο.

Ένα κομμάτι το οποίο αποτελούσε πρόβλημά της τα προηγούμενα χρόνια, αλλά και σε άλλα ματς στη Φουκουόκα. Στο επιθετικό κομμάτι η Εθνική μας είχε 6/7 στον παραπάνω, ενώ στον λιγότερο δέχτηκε τρία γκολ σε έντεκα περιπτώσεις.

Το σημαντικό είναι ότι το έκαναν απέναντι σε μία ομάδα εξαιρετική σε αυτούς τους δύο τομείς. Στο επιθετικό κομμάτι η Σερβία στα προηγούμενα πέντε ματς είχε 28/40 στον παίκτη παραπάνω, ενώ στην άμυνα είχε 25/48 στον παίκτη λιγότερο.

Οι κατάρες που έσπασαν

Εκείνο που πρέπει να κρατήσει ο Θοδωρής Βλάχος είναι η πνευματική ετοιμότητα που έδειξε η ομάδα του απέναντι στη Σερβία η οποία έχει κατακτήσει τα πάντα.

Μπορεί οι αθλητές να μη σκέφτονται πολλά σε τέτοια ματς, αλλά δεδομένα πριν την αναμέτρηση ειδικότερα οι πιο παλιοί θυμήθηκαν αντίστοιχα ματς τα οποία δεν πήγαν όπως θα ήθελαν.

Για την ακρίβεια η Εθνική ομάδα πόλο δεν είχε νικήσει ποτέ τη Σερβία σε αγώνα Παγκοσμίου πρωταθλήματος, ενώ δεν είχε επικρατήσει ποτέ σε ημιτελικό της ίδια διοργάνωσης.

Οι κατάρες όμως είναι για να σπάνε και ο Θοδωρής Βλάχος και οι παίκτες του τραγούδησαν Τρύπες (εδώ δεν πιάνουν οι κατάρες δεν πιάνουν οι ευχές) στους Σέρβους.

Τι άλλο να κάνει για να γίνει το εθνικό μας άθλημα

Ανεξάρτητα από το τι θα συμβεί στον τελικό του Σαββάτου η Εθνική μας ομάδα έχει κερδίσει πολλά με την παρουσία της στη Φουκουόκα.

Πέρα από το μετάλλιο, σφράγισε και την παρουσία της στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2024 και έτσι θα πάει στις επόμενες μεγάλες διοργανώσεις χωρίς να το έχει αυτό στο μυαλό της.

Για μία ακόμα φορά το ελληνικό πόλο θα βρίσκεται εκεί, στο μεγάλο αθλητικό ραντεβού. Τι άλλο να γίνει επιτέλους για να λάβει την προσοχή που του αξίζει από αυτούς που πρέπει.

Επιτέλους επιβάλλεται να γίνουν κινήσεις ώστε το ελληνικό πόλο να αποκτήσει την προβολή που του αξίζει ώστε να βγουν οι νέοι Φουντούληδες.