Η παραδοχή της ήττας και το killer instict του Αντετοκούνμπο

Το συναπάντημα Ελλάδας – Γεωργίας, το περιμέναμε πολύ πριν ξεκινήσει το EuroBasket 2025. Το συζητούσαμε, το αναλύαμε, ψάχναμε μικρές ιστορίες για να δώσουμε ακόμη μεγαλύτερο hype στο σαραντάλεπτο, όμως ο Αλεκσάνταρ Τζίκιτς αποφάσισε να μας το στερήσει.

Ο προπονητής της εθνικής ομάδας της Γεωργίας εξήγησε στη συνέντευξη Τύπου της αναμέτρησης για την τρίτη αγωνιστική της φάσης των ομίλων ότι απλά δεν ήθελε να παλέψει, γενικώς οι Γεωργιανοί γκρίνιαζαν τις τελευταίες ημέρες για τους τρεις αγώνες σε τέσσερις ημέρες, κράτησε τον Γκόγκα Μπιτάτζε εκτός και έδωσε μόλις 3:53 στον Τόκο Σενγκέλια, με αποτέλεσμα η μάχη που θέλαμε να δούμε στο Σπύρος Κυπριανού να μη γίνει ποτέ.

Κάθε προπονητής κρίνει και κρίνεται για τις αποφάσεις του.

Κάθε προπονητής ξέρει καλύτερα από τον καθένα την ομάδα του. Τα επίπεδα της ενέργειάς της, τους τραυματισμούς των παικτών της, τις ανάγκες τους.

Σίγουρα πάντως το να δηλώνει ένας coach ότι αποφάσισε να “κάψει” ένα ματς, δείχνει πολλά για το πόσο (δεν) πιστεύει το ρόστερ του και για την αυτοπεποίθηση που δεν υπάρχει απέναντι σε καλύτερους αντιπάλους.

Οι Γεωργιανοί έκριναν ότι δεν υπήρχε λόγος να παλέψουν. Και με τον Σενγκέλια και με τον Μπιτάτζε, μας έλεγαν Γεωργιανοί δημοσιογράφοι, η Ελλάδα θα έπαιρνε εύκολα την νίκη. Κι αυτό λέει τα πάντα για το πώς βλέπουν οι αντίπαλοί της την Εθνική, λίγο πριν από τα νοκάουτ στη Ρίγα.

Ίσως θα έπρεπε να κοιτάζουν λίγο περισσότερο και τα δικά τους θέματα. Γνωρίζαμε ότι ο Τόκο Σενγκέλια θα ξεκουραζόταν. Μόλις η αποστολή έφτασε στο γήπεδο, μας είπαν ότι θα παίξει. Λίγο μετά, μας ενημέρωσαν ότι δεν θα είναι διαθέσιμος. Και τελικά ο ψηλός της Μπαρτσελόνα δέθηκε, ντύθηκε, βγήκε για το ζέσταμα και ήταν ενεργός επειδή εκείνος ήθελε να παίξει. Τελικά πήρε 3:53 στην πρώτη περίοδο κι αυτό ήταν όλο.

Από την πρεμιέρα με την Ισπανία, μέχρι το απόγευμα της Κυριακής, η Γεωργία έχει αφήσει κακές εντυπώσεις. Με συμπεριφορές της, με το body language, με αποφάσεις της, με γκρίνια και με νεύρα απέναντι σε αντιπάλους και σε διαιτητές. Πιέζεται χωρίς λόγο, ή έστω για κάποιον λόγο που μόνοι οι άνθρωποί της γνωρίζουν.

Στη δική μας ομάδα τώρα, τα πράγματα ήταν ξεκάθαρα πριν καν ξεκινήσει ο αγώνας.

Ο Σπανούλης ήθελε οι παίκτες του να κόψουν την φόρα των Γεωργιανών από την πρώτη φάση της αναμέτρησης. Ήξερε ότι είχαν μεγαλύτερη καταπόνηση επειδή εκείνοι αντιμετώπισαν την Ιταλία κι εμείς την Κύπρο, οπότε ήθελε η πρώτη γροθιά, να έρθει από ελληνικά χέρια.

Πολλά κλεψίματα, πολλά active hands, πολλά deflections, ενέργεια, συγκέντρωση και αποφασιστικότητα, όλα μαζί οδήγησαν σε ακόμα μία μεγάλη εμφάνιση τον Γιάννη Αντετοκούνμπο και την ομάδα σε σπουδαία ποσοστά και επιδόσεις.

14/25 τρίποντα (56%) και 28 ασίστ για 11 λάθη, αλλά και 15 επιθετικά ριμπάουντ των αντιπάλων που έπαιξαν χωρίς Σενγκέλια – Μπιτάτζε. 42 επιθετικά ριμπάουντ έχει αφήσει η Εθνική στους τρεις αγώνες με Ιταλία, Κύπρο και Γεωργία κι αυτό είναι ένα κομμάτι του παιχνιδιού στο οποίο πρέπει να βελτιωθεί.

Το σίγουρο είναι ότι Ντόρσεϊ (12.7 πόντοι, 44.4% στο τρίποντο) και Μήτογλου (14.7 πόντοι, 71.4% στο δίποντο, 66.7% στο τρίποντο, 3.3 ριμπάουντ, 19.1 λεπτά ανά αγώνα) έχουν ξεχωρίσει πίσω από τον Γιάννη και είναι οι δύο παίκτες που δείχνουν σε καλύτερη κατάσταση απ’ όλους.

Εκτός φυσικά από τον Αντετοκούνμπο, που πραγματικά σε αυτή τη φάση του τουρνουά, δεν βλέπει κανέναν.

Πραγματικά ανυπομονούσαμε για το ματσάρισμά του με την τετράδα Μαμουκελασβίλι, Σενγκέλια, Μπιτάτζε, Σερμαντίνι. Και τελικά τον είδαμε να παλεύει με τον τελευταίο, για να σκοράρει 27 πόντους σε 25 λεπτά (8/10 δίποντα, 1/1 τρίποντο, 8/13 βολές) και να φτάσει τους 58 σε 54 λεπτά στο τουρνουά.

Ξέραμε ότι ακόμα και οι τέσσερις να έπαιζαν, δεν θα τον δυσκόλευαν. Όταν όμως είδε τον Σερμαντίνι στην αρχική πεντάδα αντί του Μπιτάτζε, κατάλαβε κι αυτός πως η ημέρα θα ήταν περίπατος στον πάγκο.

Δευτερόλεπτα πριν από το τζαμπολ χαιρετήθηκε με τον Μαμουκελασβίλι και το γελάκι του απέναντι στον Γεωργιανό πρώην συμπαίκτη του στο Μιλγουόκι τα έλεγε όλα για το πώς ένιωθε εκείνη τη στιγμή, απέναντί του, αλλά και για το πώς νιώθει γενικώς καθώς προχωράμε προς τα νοκάουτ.

Ο Αντετοκούνμπο παίζει σε μία ταχύτητα. Αυτό ξέρει, αυτό κάνει. Δεν “κλέβει”, δεν τον νοιάζει ποιος είναι απέναντί του. Δεν έχει μεγαλύτερο κίνητρο απέναντι στη Σερβία και τη Γερμανία. Έχει το ίδιο κίνητρο ανεξάρτητα από τον αντίπαλό του. Και το αποδεικνύει 13 χρόνια τώρα στο NBA και στις εθνικές ομάδες.

Επόμενος αντίπαλος η Βοσνία, το μεσημέρι της Τρίτης (2/9 στις 15:00). Με την ελπίδα ότι η μέτρια έως κακή ομάδα του Αζίζ Μπετσίραγκιτς θα έχει στη σύνθεσή της τον Γιουσούφ Νούρκιτς.

Τέτοια ματσαρίσματα χρειάζεται ο Αντετοκούνμπο, τέτοια ματσαρίσματα χρειάζεται η Εθνική στο… δεύτερο στάδιο της προετοιμασίας της.

Η αποστολή του SPORT24 ενδυναμώνεται με την βοήθεια της ΔΕΗ και μεταφέρει όλο το ρεπορτάζ γύρω από το μπασκετικό γεγονός του καλοκαιριού.