Η κλήρωση για το Παγκόσμιο και η δεξαμενή των παικτών της Εθνικής που στερεύει λόγω κολεγίων

Η κλήρωση για το επόμενο Παγκόσμιο Κύπελλο βρίσκει αρχικά την Εθνική Ομάδα σε ένα προκριματικό όμιλο με Μαυροβούνιο, Πορτογαλία και μια εκ των Ρουμανίας, Βόρειας Μακεδονίας και Ουγγαρίας και εν συνεχεία με Ισπανία, Γεωργία, μία από Σλοβακία, Ελβετία, Ουκρανία και άλλη μία από Δανία, Κροατία και Νορβηγία. Οι αγώνες ξεκινούν τον ερχόμενο Νοέμβριο (του 2025) και θα ολοκληρωθούν τον Μάρτιο του 2027.

Σε θεωρητικό επίπεδο το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα, εύκολα ή δύσκολα, θα βρεθεί στις τρεις πρώτες θέσεις της β΄φάσης και θα παίξει στο 20ό Παγκόσμιο Κύπελλο που θα γίνει στο Κατάρ (27/8-12/9/2027).

Σε πρακτικό, θα πρέπει να αναρωτηθούμε ποιά Εθνική Ομάδα θα αγωνιστεί στα προκριματικά και θα παίξει στην τελική φάση. Και πόσο εύκολη θα είναι, που δεν θα είναι, η διαδικασία της πρόκρισης, αν προσθέσουμε σε όλα και μια νέα παράμετρο, που μας έρχεται κατευθείαν από τις ΗΠΑ. Όχι δεν πρόκειται για την περίφημη απόφαση του ΝΒΑ να επεκταθεί στην Ευρώπη με τη δημιουργία μιας νέας λίγκας (από τη σεζόν 2026-27) αλλά την ομαδική έξοδο των καλύτερων νέων παικτών από την Ευρώπη για να παίξουν σε κολέγια.

Και δεν διαβαίνουν τον Ατλαντικό μόνο για να βελτιώσουν τις ικανότητές τους, αλλά και για να βγάλουν … χρήματα. Η λογική της NIL όπως ονομάζεται η πολιτική που ακολουθείται, πλέον, στο NCAA με την οποία παρακάμπτεται ο ερασιτεχνισμός των αθλητών και ουσιαστικά με πρόσχημα την εκμετάλλευση του ονόματος και της συνολικής εικόνας τους, αμείβονται κανονικά σαν επαγγελματίες!

Πριν από λίγες μέρες τo SPORT 24 σας ενημέρωσε για την πολύ ελκυστική πρόταση που έχει στα χέρια του ο Βαγγέλης Ζούγρης από το Λούιβιλ που προσφέρει ένα πολύ σημαντικό ποσό για να μεταβεί στην Αμερική και να παίξει κολεγιακό μπάσκετ. Στο ίδιο ρεπορτάζ σημειώνεται ότι παίκτες όπως οι Λευτέρης Μαντζούκας, Στέφανος Σπάρταλης, Νεοκλής Αβδάλας, έχουν βρεθεί εδώ και αρκετούς μήνες στα ραντάρ καλών προγραμμάτων του NCAA. Για τον Αβδάλα, μάλιστα, το ποσό είναι ακόμη μεγαλύτερο από εκείνο το οποίο έχει προταθεί στον Ζούγγρη.

Η δεξαμενή των παικτών

Ίσως να μη μπορείτε να συνειδητοποιήσετε το πρόβλημα που θα αρχίσει να υφίσταται αν οι νεαροί φερέλπιδες αποφασίσουν να μετακομίσουν στο NCAA (όπως έκανε για παράδειγμα ο Λευτέρης Λιοτόπουλος, που πήγε στο Σεν Τζονς του Ρίκο Πιτίνο.

Σημειώστε, όμως, ότι αυτοί οι παίκτες ήταν συνήθως οι βασικές επιλογές για τις εθνικές των παραθύρων (τα οποία συνεχίζουν να υφίστανται χωρίς μάλιστα να υπάρχει συμφωνία FIBA-Euroleague, κάτι που μετά τις εξελίξεις με το ΝΒΑ, μοιάζει αδύνατη).

Συν τοις άλλοις μια γενιά ετοιμάζεται να αποχαιρετήσει το εθνόσημο. Η τελευταία τους παράσταση για εμβληματικές φυσιογνωμίες όπως ο Παπανικολάου και ο Σλούκας (κι ο Καλάθης, εφόσον κληθεί το καλοκαίρι) θα δοθεί στο Ευρωμπάσκετ που έρχεται. Με τη δεξαμενή των παικτών να στερεύει η δουλειά του Βασίλη Σπανούλη ή του επόμενου ομοσπονδιακού προπονητή δεν θα’ ναι τόσο εύκολη.

Δεν είναι ελληνικό φαινόμενο

Φυσικά το φαινόμενο δεν είναι μόνο ελληνικό. Οι Αμερικανοί συνεχίζουν την αφαίμαξη του ευρωπαϊκού μπάσκετ, καλύπτοντας και τα νώτα τους στην εναλλακτική προοπτική που είχαν οι νεαροί μπασκετμπολίστες στις ΗΠΑ, που έπαιζαν ένα-δυο χρόνια στην Ευρώπη και μετά μετακόμιζαν στο ΝΒΑ. Τώρα το ΝCAA -μέσω των χρημάτων βέβαια- βρήκε τον τρόπο να δελεάσει την αφρόκρεμα των παικτών απ’ όλο τον πλανήτη.

Γι αυτό και βλέπουμε ξαφνικά στο ΝΒΑ, Ευρωπαίους που ούτε καν τους ξέραμε, αφού από τα κολέγια στα οποία φοίτησαν γίνονται επαγγελματίες, χωρίς να παίξουν καν σε κάποια ομάδα της χώρας που γεννήθηκαν.

Το συγκεκριμένο πρόβλημα είχε αναλύσει πέρσι μιλώντας στο SPORT24 ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς στην κοινή συνέντευξη του, με τον Δημήτρη Ιτούδη: “Ίσως ο μεγαλύτερος κίνδυνος είναι ότι τα κολέγια, πλέον, μπορούν να πληρώνουν παιδιά κάτω των 18 ετών κι έτσι αντί να κάτσουν στην Ευρώπη για να βελτιωθούν πάνε στην Αμερική, παίρνοντας και το χρήμα”

Ο Ζοτς ήταν ιδιαίτερα καυστικός για την τύχη των νέων παικτών σε όλη την Ευρώπη. Και εδώ που τα λέμε δεν έχει κι άδικο. Αν ο κάθε Αβδάλας, ο κάθε Ζούγγρης, μετακομίζει από τα 19 και τα 21 του χρόνια αντίστοιχα στην Αμερική, το παιχνίδι είναι χαμένο. Και φυσικά δεν θα χάσουν μόνο οι εθνικές, αλλά και οι ομάδες των εθνικών πρωταθλημάτων, που θα ήθελαν να επενδύσουν στο εγχώριο νέο αίμα. Τα χρήματα, όμως, είναι πολλά και κανείς δεν μπορεί να τα παρακάμψει όταν δεν μπορεί να γίνει σύγκριση και με τα … τοπικά δεδομένα.

Η μετακίνηση του Γιάννη

Όλα αυτά εν όψει του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 2027. Αργεί ακόμα. Αυτό που έρχεται είναι το Ευρωμπάσκετ, με την Ελλάδα στην Κύπρο και πολλές φιλοδοξίες για μια διάκριση που τόσο πολύ αναζητάει το εθνικό συγκρότημα εδώ και 16 χρόνια.

Στην όλη κουβέντα για το πόσο ισχυρή ομάδα θα κατεβάσουμε πρώτα στην Κύπρο και μετά καλώς εχόντων των πραγμάτων στην τελική φάση της Λετονίας μπαίνει αναπόφευκτα και ο Γιάννης Αντετοκούνμπο. Συγκεκριμένα η υπόθεση της μετακίνησης του από τους Μιλγουόκι Μπακς, που αυτή τη φορά δεν είναι ένα υποθετικό σενάριο, ένα πολύ σοβαρό ενδεχόμενο.

Αν ο Αντετοκούνμπο γίνει το πρόσωπο του καλοκαιριού και αποχωρήσει μετά από 12 χρόνια από τους Μπακς, ίσως να υπάρξουν απρόοπτα, χωρίς να προδικάζουμε κάτι θετικό ή αρνητικό…