ΕΘΝΙΚΗ ΕΛΛΑΔΟΣ

Η Ελλάδα στις κορυφαίες ομάδες της Ευρώπης: Αυτή είναι η εξήγηση

Σε όσους προφτάσουν να πουν ή να γράψουν “μα, ποια Λευκορωσία;” να θυμίσω πως δεν πάει καιρός από τότε που η Εθνική δεν βλεπόταν απέναντι σε αυτές τις ομάδες. Τώρα τις παίζει όπως οι κραταιές ευρωπαϊκές δυνάμεις, ονόματα ας μην αναλύσουμε.

Τη Λευκορωσία νικήσαμε, σιγά.

Εύκολα ξεχνάμε την Ελλάδα να μην μπορεί να περάσει ένα εύκολο βράδυ με τέτοιους αντιπάλους, εύκολα ξεχνάμε την Ελλάδα να παίζει “τη ζωή της” με την Γεωργία λες και είχε απέναντι της τη Βραζιλία του 2002. Πολύ εύκολα λοιπόν…

Εκτός από μια μεγάλη διοργάνωση, αυτό που μας έλειπε ήταν η αυτοπεποίθηση και το κυριαρχικό ποδόσφαιρο. Η αναμονή να δεις την Εθνική ομάδα, η αγγαρεία που έγινε απόλαυση είναι η πρώτη μεγάλη επιτυχία του Γιοβάνοβιτς και των ποδοσφαιριστών.

Σαφώς ότι διαλύσαμε την Λευκορωσία δεν σημαίνει πως κλείσαμε το εισιτήριο για το Μουντιάλ 2026, όμως εδώ οφείλουμε να δούμε τις διαφορετικές πτυχές που έχει αναπτύξει αυτή η χρυσοποίκιλτη, πανάκριβη, λαμπερή και γεμάτη ταλέντο ομάδα που έχει να δουλέψει για πολλά χρόνια ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς.

Η ομάδα παίζει από την αρχή της εποχής Γιοβάνοβιτς ένα συγκεκριμένο στιλ παιχνιδιού. Με ορμή πρώτα από όλα, σχέδιο και όλα αυτά βασισμένα πάνω στις δυνατότητες των ποδοσφαιριστών, διότι έχουμε καλούς παίκτες. Ταλέντα που λάμπουν στην Ευρώπη και το ελληνικό πρωτάθλημα.

Κυριαρχία και στιλ παιχνιδιού

Παρατηρώ στην Ελλάδα αυτό που κάνουν οι κορυφαίες ομάδες της Ευρώπης. Dominance, απόλυτη κυριαρχία απέναντι σε έναν αντίπαλο χαμηλής δυναμικότητας.

Δεν αφήνεις τον αντίπαλο να πάρει ανάσα.

Παίζεις το ποδόσφαιρό σου, αφήνεις σωστά τους παίκτες ελεύθερους για να λυθούν και ζεσταίνεις τις μηχανές για τα μεγάλα παιχνίδια, όπως είναι αυτό στην πάντα αξιοσέβαστη Δανία.

Καμαρώνεις αυτό που δείχνουν οι διεθνείς στη Γιοβάνοβιτς εποχή. Ο κόσμος θέλει να πηγαίνει στο γήπεδο, έχουν δημιουργηθεί ήρωες και άπαντες σκέφτονται την μπάλα, όχι την τοξικότητα.

Έχουμε τα ζητούμενα που ψάχναμε χρόνια. Θα κλείσω με ευχή αν και είμαι των πράξεων στο άθλημα και όχι τον παρακλήσεων:

Μακάρι αυτή η ομάδα να βρεθεί στο Μουντιάλ 2026. Δεν της αξίζει να λασπολογηθεί σε πρόπτωση που στραβώσει το πράγμα. Διότι αυτό το σύνολο δεν είναι για το επόμενο καλοκαίρι, έχουν πολλά καλοκαίρια μπροστά τους για συνεχίσουν να γεμίζουν με προσδοκίες τον κόσμο.

Καλή αρχή Ελλάδα, χωρίς αλαζονεία. Με πίστη στο πρότζεκτ.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ