Η ΑΕΚ πήρε αυτό που έπρεπε να πάρει και σκέφτεται πώς θα τα καταφέρει λειψή με την Άντερλεχτ

Χρειάστηκε μια σπουδαία απόκρουση του Στρακόσα στο 5′ της αναμέτρησης με τον Αλβανό γκολκίπερ της ΑΕΚ να το συνεχίζει από εκεί που το άφησε στο Βέλγιο κόντρα στην Άντερλεχτ, όταν η Ένωση πελαγοδρομούσε στα πρώτα δέκα λεπτά του αγώνα.

Aυτή τη φορά τα πράγματα δεν ήταν τόσο ανησυχητικά, μα εκείνη η επέμβαση στο τετ-α-τετ με τον Γκριν απέτρεψε από το να γίνουν τέτοια και να βάλουν από νωρίς την ΑΕΚ σε μπελάδες να κυνηγάει το σκορ. Από το σημείο εκείνο κι έπειτα, η κυριαρχία ήταν καθολική, το 2-0 έγινε γρήγορα και όμορφα, όμως η απώλεια του Ζίνι δημιουργεί ισχυρούς προβληματισμούς.

Όχι μόνο επειδή ήταν το πρώτο γκολ του Αγκολέζου φορ -που προσφάτως είχε προειδοποιήσει ότι αυτό δεν θα αργήσει- το οποίο θα του έδινε ψυχολογία για τη συνέχεια κι ενώ ο Πιερό το ψάχνει εδώ και περίπου 7 μήνες, σκοράροντας μόνο από θέση οφσάιντ.

Αν το μυϊκό ζήτημα που τον ανάγκασε να βγει από το ματς είναι τόσο σοβαρό ώστε να απουσιάσει την Πέμπτη, η ΑΕΚ ξεμένει με τον Πιερό που δυστυχώς έχει ”τσακωθεί” με την ευστοχία κι ενώ ο Λούκα Γιόβιτς που χθες έμεινε εκτός πλάνων για να μην υπάρξει ρίσκο με τη συμμετοχή του, δεν θα είναι έτοιμος ενόψει της ρεβάνς με την Άντερλεχτ για περισσότερα από 30-35 λεπτά.

Το σίγουρο είναι ότι ο Μάρκο Νίκολιτς δεν θα κλάψει, θα το ψάξει με αλχημείες, με Κουτέσα, Κοϊτά και όποιον άλλον έχει τέλος πάντων, η ΑΕΚ έχει μπροστά της ένα μεγάλο πρέπει, σε γεμάτη έδρα και θα δώσει ό,τι έχει για να εξασφαλίσει νόημα, χρώμα και ζωή στη σεζόν της. Ουδείς θέλει να σκέφτεται ότι κάτι μπορεί να το χαλάσει, όλοι ξέρουμε τι θα ακολουθήσει…

Η ασφάλεια του 2-0 που είχε ξεχαστεί

Να μείνουμε λίγο και στην πρεμιέρα με την ομάδα των Σερρών που εξελίχθηκε σε μια εύκολη επικράτηση για την ΑΕΚ. Και τούτο διότι, μετά το 2-0 που είχε διαμορφωθεί από το 27′, η ομάδα στιγμή δεν έδειξε να εγκλωβίζεται από αυτό που τη διακατείχε σε αντίστοιχες περιπτώσεις τα προηγούμενα δύο έτη εξαιρουμένης δηλαδή της μαγικής σεζόν του νταμπλ: άγχος να βάλει και τρίτο τέρμα για να νιώσει ασφαλής.

Πόσα υπέρ της 2-0 να θυμηθούμε τα οποία δεν κατάφερε να διαχειριστεί, πόσες οι φορές που προηγήθηκε αλλά δεν μπόρεσε να φτάσει στη νίκη, ολόκληρο πρωτάθλημα έχασε έτσι, όχι από μία αλλά από τουλάχιστον 4-5 επαναλαμβανόμενες περιπτώσεις. Δεν είναι σαφές το δείγμα λόγω χαμηλής ισχύος του Πανσερραϊκού, αλλά σίγουρα κρατάμε ότι η ομάδα στιγμή δεν ένιωσε ότι μπορεί για τον οποιοδήποτε λόγο, το παιχνίδι αυτό να της ξεφύγει.

Στα θετικά για την ΑΕΚ, καταγράφονται: η εκ νέου εξαιρετική παρουσία του Ελίασον ο οποίος αυτή τη φορά έπαιξε από την αρχή και πείθει ότι γίνεται ξανά ένα πολύ σημαντικό γρανάζι της ομάδας. Το ολοκληρωμένο παιχνίδι του Μάνταλου ο οποίος στα 34 του σαν να βρίσκεται στην καλύτερη φάση της καριέρας του και θα λείψει πολύ την Πέμπτη. Και η επιστροφή του Πινέδα στον κανονικό μέσο όρο απόδοσης για την ποιότητά του.

Καλή ήταν και η παρουσία του Πενράις ο οποίος δεν ήταν ”ψαρωμένος” όπως στο ντεμπούτο του με τον Άρη Λεμεσού, αντιθέτως ήταν λειτουργικός τόσο ανασταλτικά όσο (κυρίως) επιθετικά, δίνοντας και την πρώτη ασίστ του στο πρωτάθλημα, στο γκολ του Ζίνι.