Τεστ Νο 3 για τον Παναθηναϊκό. Φάληρο, μετά την ήττα στην Τούμπα και την ισοπαλία εναντίον της πρωταθλήτριας ΑΕΚ. Το ματς εναντίον του Ολυμπιακού δεν κρίνει πολλά για τον στόχο που έθεσε ο Δώνης - δηλαδή την είσοδο στην πεντάδα – αντιθέτως κρίνει πολλά για τον γηπεδούχο που «καβάλησε» την ΑΕΚ και πλησίασε τον ΠΑΟΚ στη βαθμολογία.

Τα δύσκολα δεν τελειώνουν για τον Παναθηναϊκό στον Πειραιά. Μέχρι τη λήξη του πρώτου γύρου έχουν μόνο ένα εύκολο ματς, το αμέσως επόμενο, εναντίον του ουραγού Απόλλωνα, στο ΟΑΚΑ. Τι ακολουθεί; Βουνό! Με Αρη – ΟΦΗ εκτός έδρας, με Ατρόμητο εντός έδρας και Παναιτωλικό στο Αγρίνιο.

Η ΕΚΚΙΝΗΣΗ ΑΛΛΑΞΕ ΤΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΙΣΤΑ

Ο ανομολόγητος αλλά εντός του κεντρικού υπολογιστή των Δώνη – Νταμπίζα στόχος πριν από την εκκίνηση της σεζόν, εξωτερικεύθηκε δημοσίως από τον κόουτς: « Εμείς έχουμε άγχος για να σβήσουμε την ποινή του ευρωπαϊκού αποκλεισμού». Είτε μέσω πρωταθλήματος (πεντάδα), είτε μέσω Κυπέλλου (τελικός ή και κατάκτηση). Αλλά αυτό το σημερινό ντέρμπι ελάχιστη βαρύτητα θα έχει για τον Παναθηναϊκό στο ταμείο του τέλους. Αντιθέτως, μπορεί να βοηθήσει αυτό το νέο σύνολο σε άλλα πεδία: αυτοπεποίθηση, μεγαλύτερη συσπείρωση, ισχυρότερος δεσμός με τους οπαδούς, ατομική βελτίωση, ακόμη μεγαλύτερη εμπιστοσύνη στη σχέση προπονητή/παικτών. Όλα αυτά, αν οι Πράσινοι κατορθώσουν αυτό που δεν πέτυχαν στην Τούμπα, δηλαδή να μην ηττηθούν.

Η εικόνα που έχει δημιουργήσει αυτή η ομάδα στην κοινή φίλαθλη γνώμη είναι ενός συνόλου που δούλεψε πολύ τους προηγούμενους μήνες, που δεν λυγίζει εύκολα, που βρήκε κάποιες σταθερές συν τω χρόνω. Ενός συνόλου που σταδιακά αποκατέστησε την ψυχρότατη σχέση με τη μεγάλη μάζα των οπαδών της που καταθέτει ενέργεια στο παιχνίδι της και οδεύει από το καλό στο καλύτερο. Αληθή όλα, αλλά με πολύ βατό πρόγραμμα μέχρι το μέσο του πρώτου γύρου, μέχρι την Τούμπα δηλαδή.

Το 6-1-0 στα πρώτα επτά ματς (ο Παναθηναϊκός έχει περισσότερους βαθμούς από τον Ολυμπιακό εντός γηπέδου, 20 έναντι 19!) έδωσε τη δυνατότητα σε παίκτες/προπονητικό τιμ να «αναπνεύσουν», να σταθούν στα πόδια τους, να οπλιστούν με θετική ενέργεια και πίστη, να αποτινάξουν τη θηλιά του «-6» από την καθημερινότητά τους και το μυαλό τους. Να δουλεύουν για το ποδόσφαιρο και όχι για τη βαθμοθηρία, χωρίς έξτρα πίεση από φιλάθλους και media. Tώρα, πια, όμως τα δεδομένα άλλαξαν. Πέρασε η πρώτη πίστα, ήρθε το «πρέπει να εξασφαλίσουμε μια θέση στην Ευρώπη». Ηρθε και το κυνήγι των βαθμών.

Λείπουν πολλά απ΄αυτή την ομάδα για να κοιτάξει πολύ πιο ψηλά. Ένας στόπερ καλύτερος από τους Μαυρομάτη – Πούγγουρα, ένα ποιοτικό «οκτάρι», ένας επιπλέον δημιουργικός εξτρέμ. Μα προς το παρόν έχει καλύτερη απόδοση και αποτελέσματα από ομάδες που διαθέτουν σε συγκεκριμένες θέσεις ικανότερους παίκτες! Ο Δώνης είχε σχεδιάσει πλάνο με τρεις στόπερ για το ντέρμπι (όπως και με την ΑΕΚ), αλλά τα προβλήματα των Γιόχανσον – Μαυρομάτη τού έβαλαν μεγάλους μπελάδες. Το θετικό για τον ίδιο είναι ότι έχει χτίσει έναν Παναθηναϊκό "χαμαιλέοντα", τουλάχιστον ως προς τις διατάξεις που η ομάδα του μπορεί να υποστηρίξει και στο αρχικό σχήμα της και με αλλαγές κατά τη διάρκεια του αγώνα.

ΧΩΡΙΣ ΓΚΟΛ ΔΕΝ ΓΛΥΤΩΝΕΙ

Ανεξάρτητα από το σχήμα με το οποίο θα παρατάξει την ομάδα του ο Δώνης, πολλοί εστιάζουν στην αμυντική λειτουργία του Παναθηναϊκού. Στο πώς θα περιορίσει τον Φορτούνη, τους Ποντένσε – Λάζαρο στα άκρα, τον Χασάν εντός περιοχής, τις κάθετες του Γκιλιέρμε ή και του Νάτχο αν αγωνιστεί, τα overlaps των Κούτρη-Ομάρ και τη δύναμη των Σισέ/Βούκοβιτς/Καμαρά στις στατικές φάσεις. Σωστά. Μα για να πάρει αποτέλεσμα ο Παναθηναϊκός στο Φάληρο χρειάζεται γκολ. Πρέπει να απειλήσει, να χτίσει φάσεις, να δημιουργήσει, να πανηγυρίσει.

Συμπληρώθηκαν έξι ώρες ποδοσφαίρου, με ένα «πράσινο» γκολ σε ροή αγώνα! Κι αυτό… αυτογκόλ! Με το ξερό αριστερό του Ηλία Χατζηθεοδωρίδη εκτός περιοχής, από το οποίο η μπάλα είχε προσκρούσει στο σώμα του Ντουρμισάι και είχε καταλήξει στη γωνία της κυανέρυθρης εστίας: Παναθηναϊκός – Πανιώνιος 1-0. Η τελευταία νίκη του Τριφυλλιού στο πρωτάθλημα, αμέσως μετά την ισοπαλία εναντίον του Αστέρα στην Τρίπολη (με εύστοχο πέναλτι του Μακέντα στο τέλος της αναμέτρησης), πριν από την ήττα (2-0) από τον ΠΑΟΚ στην Τούμπα και τη «λευκή» (0-0) ισοπαλία με την ΑΕΚ στο ΟΑΚΑ.

Δεν ήταν προβληματικός και τελείως άνυδρος επιθετικά ο Παναθηναϊκός σε όλα αυτά τα ματς. Εναντίον του Αστέρα είχε χάσει δύο σπουδαίες ευκαιρίες (στο τελευταίο δεκάλεπτο) πριν από την ισοφάριση του Μακέντα, με τον Πανιώνιο είχε χάσει τρεις ευκαιρίες στα πρώτα 15 λεπτά, με την ΑΕΚ είχε δύο τρομερές φάσεις (Μακέντα – Μπουζούκης) και επιπλέον τρεις καλές στιγμές. Στο μοναδικό ματς που δεν κατάφερε να απειλήσει σοβαρά ήταν εναντίον του ΠΑΟΚ, όπου με εξαίρεση την κάθετη στον Μακέντα από τον Μπουζούκη (ο Ιταλός «εκτροχιάστηκε» από τον Βαρέλα και βγήκε εκτός φάσης), οι Πράσινοι δεν απείλησαν την εστία του Πασχαλάκη.

ΤΟ «Γ.ΚΑΡΑΪΣΚΑΚΗΣ» Η ΠΙΟ ΚΑΥΤΗ ΕΔΡΑ

Το «Γ. Καραϊσκάκης» όμως, θα είναι σήμερα πιο «καυτό» από την έδρα του Δικέφαλου! Το «Γ. Καραϊσκάκης» ήταν και παραμένει η πιο καυτή έδρα του πρωταθλήματος. Κι ας μετράει ο Ολυμπιακός τρία σερί ντέρμπι χωρίς νίκη (ήττες από ΑΕΚ, ΠΑΟΚ, ισοπαλία 1-1 με τον Παναθηναϊκό). Είναι η έδρα που μπορεί να «γυρίσει» ματς πιο εύκολα από κάθε άλλη στην Ελλάδα, ίσως μαζί με την απαρχαιωμένη Λεωφόρο.

Οι Πράσινοι την τελευταία δεκαετία μόνο μία φορά έφυγαν από το Φάληρο με απαραβίαστη την εστία τους. Σε ματς και αποτέλεσμα που βγαίνει μια φορά στα 40 χρόνια. Στο ιστορικό 0-3 του 2013 (Πράνιτς, Μπεργκ, Αμπέντ), όταν – ας μην το ξεχνάμε ότι ακόμη και σ΄αυτή την «εύκολη» νίκη - ο Τσόρι είχε στείλει το πέναλτι στα… περιστέρια αποτυγχάνοντας να μειώσει σε 1-2 και να ανατρέψει τα δεδομένα του αγώνα.

Ισχυρίζονται πολλοί ότι αυτή τη φορά ο Παναθηναϊκός δεν θα έχει πρόβλημα… απειρίας και διαχείρισης αγώνα. Επειδή οι πιτσιρικάδες (Χατζηγιοβάνης, Μπουζούκης, Καμπετσής, Μαυρομάτης) έχουν ήδη δύο πρόσφατα ντέρμπι στο κοντέρ τους, επειδή ορισμένοι παλιοί (Κουρμπέλης, Κολοβέτσιος, Κάτσε) έχουν παίξει αρκετές φορές στην έδρα του Ολυμπιακού, επειδή κάποιοι άλλοι (Κουλιμπαλί, Ινσούα) αγωνίστηκαν πέρυσι. Λάθος! Ένα ματς κεκλεισμένων των θυρών ουδεμία σχέση έχει με την ατμόσφαιρα στο γεμάτο «Γ. Καραϊσκάκης», ο Ολυμπιακός είναι στα high του και διψάει για τη νίκη μετά τη μείωση της διαφοράς από τον ΠΑΟΚ και σ’ αυτό το γήπεδο ο Παναθηναϊκός έχει φύγει κουβαλώντας τριαρο-τεσσάρες με πολύ καλύτερο ρόστερ από το σημερινό (Πεσέιρο, δύο φορές ο Στραματσόνι, λίγο έλειψε και ο Τεν Κάτε τη χρονιά του πράσινου νταμπλ, όταν είχε ηττηθεί… μόνο με 2-0).

Για να φύγουν οι Πράσινοι με θετικό αποτέλεσμα από το Φάληρο χρειάζονται γκολ. Πιθανότατα όχι μόνο ένα. Κι αυτό, όχι μόνο λόγω δύναμης έδρας και μεγαλύτερου ταλέντου/περισσότερων λύσεων του Ολυμπιακού. Αλλά και επειδή στην άμυνα, όταν η μπάλα φτάσει/πέσει στην περιοχή, σπανίως αποφεύγουν τα λάθη. Κάποια τους έχουν κοστίσει, τα περισσότερα όχι. Μα στον Πειραιά η θετική αμυντική λειτουργία δεν θα αρκεί για το «Χ2». Στον Πειραιά πρέπει όσο το δυνατόν περισσότερο να κρατήσουν τον Ολυμπιακό μακριά από την εστία τους και να τον ωθήσουν σε σέντρες (όπως τα είχαν καταφέρει στο πρώτο ημίχρονο της Τούμπας με 4-4-2), να έχουν διάρκεια στα τρεξίματά τους και μετά το 60’, να πάρουν βοήθειες από όσους μπουν ως αλλαγή, να είναι εύστοχοι (όπως δεν ήταν εναντίον της ΑΕΚ) και να ψάξουν οπωσδήποτε το γκολ. Με καλοσχεδιασμένες αντεπιθέσεις, από στατικές φάσεις, με κάθετες και συνδυασμούς σε set παιχνίδι βάζοντας περισσότερους παίκτες στην περιοχή (ένας Μακέντα δεν αρκεί…), παντοιοτρόπως.

Σε διαφορετική περίπτωση θα χρειαστούν τόνοι τύχης, θετικές συγκυρίες και καταπληκτικός Διούδης (όπως στην Τρίπολη) για να αποχωρήσει αλώβητος ο Παναθηναϊκός από το Φάληρο.