Η μετακόμιση στο Βερολίνο των 16 καλύτερων ομάδων του Ευρωμπάσκετ φέρνει επί τάπητος τη διαδικασία των νοκ-άουτ, δηλαδή την πορεία προς τον τίτλο. Κάποια από τις δεκαέξι ομάδες που τη Δευτέρα θα έχουν γίνει οκτώ, θα φτάσει μέχρι την κορυφή. Η εκτίμηση από την φάση των ομίλων δεν αλλάζει την γενική πρόβλεψη πριν από το ξεκίνημα της διοργάνωσης για τα φαβορί, τους πρωταγωνιστές και την μάχη των μεταλλίων. Και ναι, η Εθνική και ο Γιάννης Αντετοκούνμπο, μέχρι στιγμής, έχουν επιβεβαιώσει τα προγνωστικά.

Εμείς, βέβαια, έχοντας καεί από τον χυλό φυσάμε το γιαούρτι. Ίσως γιατί όπως ο ίδιος ο Γιάννης είπε "βρεθήκαμε και στο παρελθόν σε παρόμοιες καταστάσεις, αλλά αποτύχαμε" ενθυμούμενος το αήττητο της ομάδας το 2014 στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Ισπανίας και στο Ευρωμπάσκετ 15, ένα χρόνο αργότερα, στη Λιλ της Γαλλίας.

Αν και ο Αντετοκούνμπο δεν είναι ο ίδιος παίκτης που βλέπαμε πριν από οκτώ και εφτά χρόνια, έχει κάθε λόγο να κρατάει χαμηλούς τόνους, όπως άλλωστε ολόκληρη η ομάδα με πρώτο τον κόουτς Ιτούδη. Η υπεροπλία της Ελλάδας καλύτερα να φαίνεται στο γήπεδο, παρά στα λόγια.

Άντε να τη βλέπουμε και στους αριθμούς, για να πειθόμαστε, όσο γίνεται περισσότερο, πως αυτή τη φορά δεν θα την πατήσουμε, τουλάχιστον στην προσπάθεια μας να βρεθούμε στις τέσσερις καλύτερες ομάδες της Ευρώπης.

Ο στατιστικός απολογισμός της Εθνικής συμφωνεί με την εικόνα της ομάδας στο γήπεδο. Εντάξει δεν είναι τόσο δόκιμη η σύγκριση, άλλος ο βαθμός δυσκολίας του δικού μας ομίλου, ή εκείνου της Πράγας όπου πρωταγωνίστησαν οι Σέρβοι κι άλλος του γκρουπ της Κολωνίας (με Σλοβενία, Γερμανία, Γαλλία, Λιθουανία και γκεστ την Βοσνία), παρόλα αυτά, σε γενικές γραμμές η ελληνική ομάδα έχει ξεχωρίσει, είναι μέσα στους καλύτερους και τηρουμένων των αναλογιών (τραυματισμοί, σημασία των αγώνων) ακόμη δεν την έχουμε δει στα καλύτερα της.

Στη θεωρία και με βάση την αξιολόγηση (efficiency) που προκύπτει από το άθροισμα των θετικών ενεργειών (πόντοι, ριμπάουντ, ασίστ, κλεψίματα, μπλοκ-άστοχα σουτ και βολές, λάθη) η Ελλάδα είναι η δεύτερη καλύτερη ομάδα της διοργάνωσης πίσω από την Σερβία.

Η Εθνική έχει δυο στατιστικές πρωτιές σε κοψίματα και κλεψίματα, που πρέπει να τις σημειώσουμε με έμφαση, γιατί αναδεικνύει την έφεση της να παίξει άμυνα είτε στον αέρα, είτε και πάνω στην μπάλα. Αν μάλιστα καταφέρει να αυξήσει τον χρόνο στα καλά της αμυντικά διαστήματα, θα αισθανθεί ακόμα καλύτερα. Υπάρχουν, βέβαια και κομμάτια του παιχνιδιού της που πρέπει να βελτιώσει, ή αν προτιμάτε φανερώνουν και τις αδυναμίες της. Ναι, η αστοχία στις ελεύθερες βολές και η απώλεια αρκετών ριμπάουντ παραμένουν...

Μετά, λοιπόν, από τις πέντε πρώτες αγωνιστικές η Ελλάδα έχει/ή είναι:

• Την 4η καλύτερη επίθεση με μ.ο 91.2π-πρώτη η Σερβία με 93.2
• 3η σε ποσοστό ευστοχίας (48.4%)- πρώτη η Σερβία με 53%
• 5η σε ευστοχία στα δίποντα (57.5%)-πρώτη η Σερβία με 61%
• 10η σε ευστοχία στις ελεύθερες βολές (78%)-πρώτη η Φινλανδία με 89%
• 10η στα ριμπάουντ με μ.ο 36.4-πρώτη η Κροατία με 42.8
• 7η στις ασίστ με μ.ο 20.4-πρώτη η Τσεχία με μ.ο 23.8
• 1η στα μπλοκ με μ.ο 4.8
• 1η στα κλεψίματα με μ.ο 10.6
• 16η στα λάθη (8η καλύτερη, δηλαδή) με μο 14-χειρότερη η Βρετανία με μ.ο 15.4, καλύτερη η Ισπανία με 9
• 2η σε αξιολόγηση με μ.ο 110.2-πρώτη η Σερβία με 117.2

Σημειώστε και τις δυο πρωτιές της Τσεχίας, την οποία αντιμετωπίζουμε την Κυριακή. Μια ομάδα που κυκλοφορεί πολύ καλά την μπάλα και κυρίως σουτάρει από μακριά με πολύ μεγάλο ποσοστό, θέλει ιδιαίτερη προσοχή, όχι υποτίμηση και διαρκές κυνηγητό από το ξεκίνημα του αγώνα.

Ο υπέροχος Γιάννης, καλύτερος από ποτέ

Το να παρακολουθείς από κοντά τον Γιάννη Αντετοκούνμπο είναι απόλαυση. Και ναι έχετε μαντέψει σωστά για την εικόνα της ομάδας στην πρώτη φάση ο σταρ της ομάδας είναι ο βασικός υπεύθυνος. Το ξέραμε, δεν είναι πια το παιδάι του 2014-15, ή ο άγουρος ακόμη αστέρας του 19, έχουν μεσολαβήσει τρεις σεζόν στο ΝΒΑ που τον έβαλαν στη στρατόσφαιρα του παγκόσμιου μπάσκετ.

Είναι η πρώτη φορά, λοιπόν, καθώς λόγω κορoνοϊού (και αποκλεισμού μας από τους Ολυμπιακούς Αγώνες) δεν είχαμε αυτή την ευκαιρία, που η Εθνική Ομάδα κεφαλαιοποιεί μέσα στο παρκέ το φαινόμενο Αντετοκούνμπο. Κι αυτό μας κάνει πολύ αισιόδοξους για τα νοκ-άουτ ματς, ακριβώς επειδή ο Γιάννης έγινε "ένας από τους καλύτερους" του ΝΒΑ από διαδικασία τέτοιων do or die αγώνων στην Αμερική.

Οι αριθμοί δείχνουν ότι ο 27χρονος άσος είναι -τουλάχιστον- δυο φορές καλύτερος σε σχέση με τον παίκτη που είχαμε το 2019 στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Κίνας, όπου θεωρητικά είχαμε σχεδόν το ίδιο ρόστερ. Δείτε τα στατιστικά του στις διοργανώσεις που πήρε μέρος και θα καταλάβετε γιατί το υπερόπλο της Ελλάδας βρίσκεται σε ... τρομακτική κατάσταση.

✐ Παγκόσμιο 2014: 6 αγώνες, 6.3π, 4.3ρ, 0.2 ασ, 7.8 (eff)

✎ Ευρωμπάσκετ 2015: 8 αγώνες, 9.8π, 6.9ρμ 1.1 ασ, 13.3 (eff)

✏ Προολυμπιακό 2016: 3 αγώνες, 15.3π, 5.7ρ, 2ασ, 16.7 (eff)

✐ Παγκόσμιο 2019: 5 αγώνες, 14.8π, 8.8ρ, 2.4ασ, 20 (eff)

✎ Ευρωμπάσκετ 2022: 5 αγώνες, 29.5, 9ρ, 3.8 ασ, 32.8 (eff)

Σε ατομικό επίπεδο ο Γιάννης είναι πρώτος σκόρερ του τουρνουά (δεύτερος σε μέσο όρο ο καταπληκτικός Σάσα Βεζένκοβ, που ολοκλήρωσε την παρουσία του έχοντας 26.8%) και πρώτος στην αξιολόγηση με νούμερο ΝΒΑ. Με εξαίρεση το μακρινό σουτ (16.7%) όπου, ο Αντετοκούνμπο τα κάνει όλα καλά με σημείο αναφοράς το πολύ υψηλό ποσοστό ευστοχίας στις ελεύθερες βολές, κομβικό σημείο για την εξέλιξη των αγώνων.

Με δεδομένο το πόσο σκληρά παίζεται από τους αντιπάλους του (κάπως πρέπει να βρουν τρόπο να τον περιορίσουν) ο Γιάννης πάει συχνότερα από κάθε άλλον παίκτης στη γραμμή του φάουλ. Έχοντας μέχρι τώρα 38/45, δηλαδή 84.4% οι βολές του αποδεικνύονται εύκολοι πόντοι για τον ίδιο και την ομάδα. Ελπίζουμε, φυσικά, σε ανάλογη συνέχεια...

Ο Ντόρσεϊ και η άνοδος του Σλούκα

Δεν ανακαλύπτουμε την Αθήνα αν πούμε ότι ο Τάιλερ Ντόρσεϊ όχι μόνο βρήκε ρόλο, αλλά μετεξελίχθηκε σε πρωταγωνιστή της ομάδας. Από το πρώτο παιχνίδι (στη Λάρισα με τη Βρετανία, για τα προκριματικά του παγκοσμίου Κυπέλλου) ο Ιτούδης του ανέθεσε ηγετικές αρμοδιότητες, ποντάροντας στο αμερικάνικο ένστικτο και ξέροντας ότι έπρεπε να βρει έναν ακόμη σκόρερ, πίσω από τον Αντετοκούνμπο.

Ο ομογενής γκαρντ όχι μόνο ανταποκρίθηκε στην πρόκληση, αλλά αισθάνθηκε πολύ σημαντικό μέλος μιας σπουδαίας ομάδας, κάτι που ενδεχομένως να μη συνέβαινε τα προηγούμενα χρόνια όταν και ο ίδιος βρισκόταν στο "έρχομαι δεν έρχομαι".

Με μ.ο 15.2π (46.7% τρ) έχει ακριβώς το ρόλο για τον οποίο προοριζόταν και ετοιμάζεται για ακόμη περισσότερο ... Τάιλερ στους αγώνες που θα καθορίσουν και την τύχη της ομάδας.

Είναι επίσης πολύ θετικό ότι ο Κώστας Σλούκας ξεπέρασε οριστικά τις ενοχλήσεις στο πόδι του, πατάει πλέον πολύ γερά και έφτασε ήδη σε διψήφιο μέσο όρο πόντων (10.4) σουτάροντας με 53.7% στα τρίποντα, πέμπτος πιο εύστοχος στον σχετικό πίνακα του Ευρωμπάσκετ

Γενικών καθηκόντων ένας σπουδαίος αρχηγός

Την ώρα που ο Καλάθης ανέβασε στροφές στο ματς με την Ουκρανία, ο Παπαπέτρου δείχνει να πατάει λίγο καλύτερα (πάντα δυσκολεύεται να ξαναβρεί ρυθμό μετά από τραυματισμό), ο Παπαγιάννης μπήκε για να δώσει μέγεθος και ύψος στην πεντάδα, οι ρολίστες Αγραβάνης, Λαρεντζάκης, Λούντζης περιμένουν τις στιγμές τους πάνω στο παρκέ, ο Θανάσης παραμένει η ... μπαταρία της ομάδας και ο Κώστας Αντετοκούνμπο μόλις δήλωσε παρών για τη συνέχεια, υπάρχει και ένας αρχηγός που τα κάνει όλα.

Ο Κώστας Παπανικολάου στην ωριμότερη ίσως καμπή της καριέρας του είναι εδώ για να μας θυμίσει ότι το μπάσκετ στο κορυφαίο επίπεδο χρειάζεται τους παίκτες πασπαρτού, σαν αυτόν. Ο Παντουνικολάου, όπως τον βάφτισε ο Βασίλης Σκουντής, εγγυάται για όλα. Όχι τυχαία άλλωστε είναι:

• Δεύτερος σε χρόνο συμμετοχής (24.7 λεπτά) της ομάδας, μετά τον Γιάννη Αντετοκούνμπο που παίζει κατά μέσο όρο 26.5' ανά αγώνα.
• Δεύτερος ριμπάουντερ (5.6) μετά τον Γιάννη (9)
• Τέταρτος στις ασίστ (2.4) μετά από την τριάδα Καλάθη (5) , Σλούκα (3.2) και Γιάννη (3.8)
• Και πρώτος στα κλεψίματα με μέσο 2 ανά αγώνα, τρίτη κορυφαλία επίδοση σε όλο το τουρνουά (ο Κέντρικ Πέρι για το Μαυροβούνιο και ο Γάλλος Ταρπέι είχαν από 2.2)

Ένας παίκτης που γεμίζει όλα τα κουτάκια της στατιστικής και κάνει τον προπονητή του ήσυχο όταν τον βλέπει να κάνει βουτιά για την επόμενη κερδισμένη μπάλα...