Δεν έπαιξε μπασκετάρα ο Ολυμπιακός, ήταν όμως όσο χρειαζόταν πιο σκληρός από την πολύ δυνατή σχεδόν σε κάθε μαρκάρισμα του αγώνα, είχε την ποιότητα αλλά και το ύψος να φύγει -για μια ακόμα φορά- νικητής από την έδρα των "πορτοκαλί". Η "Φοντέτα" είναι ένα από τα αγαπημένα γήπεδα των "ερυθρολεύκων" που δεν χάνουν ποτέ εκεί μέσα.

Συνέχισαν το σερί (8/8) και έσπασαν ένα άλλο, καθώς φέτος δεν είχαν κερδίσει ποτέ ισπανική ομάδα, ενώ πέρσι τις είχαν σαρώσει. Το διπλό, βέβαια, έχει ξεχωριστή σημασία γιατί κρατάει τους Πειραιώτες σε τροχιά εξάδας. Είναι το δεύτερο συνεχόμενο μετά από εκείνο εναντίον της Μπάγερν.

Αν έρθει κι ένα τρίτο, μετά τη διακοπή, στο Κάουνας κόντρα στη Ζάλγκιρις, ο Ολυμπιακός θα έχει αντιδράσει τέλεια τη στιγμή μάλιστα που είχε αρχίσει -λόγω των τραυματισμών αλλά και των χαμένων αγώνων- να υποχωρεί επικίνδυνα. Η επιστροφή του με δυο σερί νίκες μακριά από το ΣΕΦ, η προσθήκη του εκρηκτικού Μόουζες Ράιτ αλλά και ο γυρισμός του Μουσταφά Φαλ συνθέτουν, πλέον, ένα τελείως διαφορετικό σκηνικό.

Απέναντι σε μια ομάδα που ρίχνει ξύλο αβέρτα, παίζει στα όρια του φάουλ τα οποία πολλές φορές τα ξεπερνάει, ο Ολυμπιακός φρόντισε να απαντήσει με το ίδιο νόμισμα, να εκμεταλλευτεί την απουσία των βασικών σέντερ της Βαλένθια και να κάνει τη γνωστή ... τρίτη, πολύ καλή, περίοδο ώστε να καθαρίσει το ματς. Η πεντάδα, με τον ΜακΚίσικ να αντικαθιστά τον Μπραζντέικις, έσφιξε τη Βαλένθια σα μέγγενη.

Οι Ισπανοί, βρέθηκαν μπροστά σε ... τοίχο. Εκνευρίστηκαν, ή έκαναν ότι ... εκνευρίζονται, ζητώντας διαρκώς φάουλ και παίζοντας το παιχνίδι "παίρνω τεχνική ποινή". Οι διαμαρτυρίες τους ξεσήκωσαν το κοινό, όμως, η πλάστιγγα έγειρε οριστικά υπέρ του Ολυμπιακού, που έκανε ένα επί μέρους 9-20 και ουσιαστικά δεν κινδύνευσε άλλο στη συνέχεια. Απλά χρειαζόταν να συντηρήσει τη διαφορά και να φτάσει, σχετικά εύκολα, στην 15η νίκη του, την πέμπτη εκτός έδρας.

Τα ριμπάουντ του Πίτερς, οι πόντοι του Κάναν, τα ντράιβ του ΜακΚίσικ το κύρος του Φαλ και η έκρηξη του Ράιτ, ήταν τα στοιχεία που έδωσαν στον Ολυμπιακό περισσότερες κατοχές αλλά και τον έλεγχο του ματς ακόμα και όταν η Βαλένθια προσπαθούσε να επιστρέψει στο σκορ. 'Ηταν φανερή η ανωτερότητα των πρωταθλητών Ελλάδας, που άφησαν τον Κρις Τζόουνς μόλις στους 2 πόντους.

Ο βασικός επιθετικός μοχλός της Βαλένθια από την περιφέρεια είχε σχεδόν αχρηστευτεί και για πρώτη φορά μετά από 15 σερί ματς δεν είχε διψήφιο αριθμό πόντων. Χωρίς τους δικούς του πόντους η Βαλένθια πάλευε σαν τον Δον Κιχώτη του Θερβάντες. Κυνηγούσε ανεμόμυλους. Η μοναδική φορά που φάνηκε να έχει αποτέλεσμα η τακτική της ήταν στο τέλος του τρίτου δεκαλέπτου, όταν η πιεσή της, έφερε τρία συνεχόμενα λάθη του Ολυμπιακού, που έριξαν πρόσκαιρα τη διαφορά.

Με την έναρξη του τέταρτου δεκαλέπτου, ο Μπαρτζώκας έβλεπε τους παίκτες του να ανακτούν τον έλεγχο και να βαδίζουν ολοταχώς προς τη νίκη. Η Βαλένθια γύρισε σε ζώνη, δεν είχε όμως τύχη, να απειλήσει, από τη στιγμή που δεν μπορούσε η ίδια να σκοράρει. Έτσι κι αλλιώς είναι μια ομάδα που δεν βάζει πολλούς πόντους, της έλειπαν Ντέιβις και Κλαβέρ (και ο αναπληρωματικός σέντερ, Τουρέ) έπαιζε και ατσάλινη άμυνα ο Ολυμπιακός, οι 65 πόντοι στο ενεργητικό της δεν έφταναν σε καμιά περίπτωση να αλλάξουν τη ροή του ματς...

Ευτυχής μέσα στην ατυχία του

Ο Ολυμπιακός, μέσα στην ατυχία του από τους τραυματισμούς, τράβηξε ένα λαχείο. Ο Μόουζες Ράιτ αποκτήθηκε γιατί τραυματίστηκε ο Νίκολα Μιλουτίνοβ. Αν δεν είχε τσακίσει το πόδι του, σε μια ανύποπτη φάση του ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό, πριν από δυο εβδομάδες, ο Σέρβος θα ήταν κανονικά στο παρκέ και ο Ράιτ πιθανότατα θα συνέχιζε την καριέρα του στην Μερκεζεφέντι και στην τουρκική λίγκα.

Πως τα φέρνει όμως καμιά φορά η ζωή και ενώ η απώλεια του "Μιλού" είναι ένα σημαντικότατο πλήγμα, η προσθήκη του Ράιτ φέρνει στον Ολυμπιακό ό,τι του έλειπε από το ξεκίνημα της σεζόν. Ένα ψηλό με έκρηξη, με ικανότητα να προστατεύει το καλάθι, να τελειώνει φάσεις και να μη φοβάται.

Σχεδόν άγνωστος μεταξύ αγνώστων, ο Ράιτ στα τρία πρώτα του παιχνίδια στην Ευρωλίγκα, έχει μέσο όρο 9 πόντους και 3.6 ριμπάουντ. Σουτάρει με 64.7% δίποντα, αλλά οι αριθμοί του δεν είναι τίποτε μπροστά στην ενέργεια και την έκρηξη που μεταδίδει με την παρουσία του σε ολόκληρη την ομάδα. Η προοπτική μοιάζει ευοίωνη, ειδικά όταν με τη ροή των αγώνων ο Ράιτ μάθει την ομάδα και το αντίστροφο.

Ο Ολυμπιακός μπορεί να αισθάνεται καλύτερα με τον έξτρα ψηλό στη σύνθεση του. Και κυρίως οι αντίπαλοι του, αρχίζουν να δυσκολεύονται πάρα πολύ με την ... αεροπορία σε φουλ-δράση.

Καυτή συνέχεια στο Κάουνας

Οι 15 νίκες είναι ένας θετικός απολογισμός για την 26 αγωνιστική. Οκτώ στροφές πριν από το τέλος, ο Ολυμπιακός συνεχίζει στο Κάουνας, κυνηγώντας μια ακόμη εκτός έδρας νίκη, που θα κάνει τη ζωή του ακόμα καλύτερη. Τι ζητάνε οι "ερυθρόλευκοι" από δω και πέρα. Αν υποθέσουμε ότι κερδίζουν όλα τα ματς που απομένουν στο ΣΕΦ (με Βίρτους, Παναθηναϊκό, Βιλερμπάν και Φενέρ) θα κυνηγάνε, πλέον, δυο διπλά, για να φτάσουν στις 21 νίκες που δίνουν σχεδόν με βεβαιότητα το πλεονέκτημα έδρας στα πλέι-οφ.

Ο Ολυμπιακός έχει να παίξει εκτός από το Κάουνας και σε Κωνσταντινούπολη (με Εφές) και Βελιγράδι (δυο φορές, εναντίον Παρτιζάν και Ερ.Αστέρα). Κερδίζοντας στη Ζαλγκίριο Αρένα, θα έχει κάνει ένα ακόμη βήμα προς το αβαντάζ. Η μάχη προβλέπεται σκληρή γιατί απ' ό,τι φαίνεται κανένας αντίπαλος, πλην της Βιλερμπάν, δεν θα κατέβει να αντιμετωπίσει τον Ολυμπιακό, χωρίς φιλοδοξίες.

Όμως οι Πειραιώτες δείχνουν έτοιμοι και κυρίως πολλοί γεμάτοι. Ο Μπαρτζώκας έχει επιστρέψει στις ... εργοστασιακές ρυθμίσεις, αφήνει τις αναγκαστικές αλχημείες κατά μέρος και κοουτσάρει με βάση τον τελικό του σχεδιασμό. Ο Παπανικολάου επέστρεψε στο "3", ο Πετρούσεβ έπαιξε στο "4" και το ρόστερ μοιάζει -παρά την πολύ μεγάλη απουσία του Μιλουτίνοβ- πιο πλήρες από κάθε άλλη φορά.

Πρώτα, όμως, υπάρχει το Κύπελλο

Μέχρι το Κάουνας, όμως, έχουμε δρόμο. Η Ευρωλίγκα σταματάει για τρεις εβδομάδες, καθώς έρχονται τα Κύπελλα σε όλη την Ευρώπη και τα ματς των Εθνικών Ομάσων για τα προκριματικά του Ευρωμπάσκετ. Ο Ολυμπιακός, λοιπόν, έχει καιρό να σκεφτεί την επόμενη ευρωπαϊκή του μονομαχία.

Στο μυαλό του, αφού παίξει με το Μαρούσι, μπαίνει πλέον το Κύπελλο Ελλάδας ΟΠΑΠ στο Ηράκλειο και στα δυο Αοράκια. Ο πρώτος τίτλος της χρονιάς, αυτός καθαυτός δε λέει κάτι. Ωστόσο η κατάκτηση του, φέρνει την ηρεμία και την συγκέντρωση για την τελική ευρωπαϊκή θητεία.

Θα' ναι ένα πολύ ενδιαφέρον τριημέρο στα "Δυο Αοράκια". Με φόντο το κρητικό πέλαγος, ο Ολυμπιακός αν βάλει το Κύπελλο στις αποσκευές του, μπορεί να αρμενίσει, πλέον, χωρίς τίποτε άλλο να τον σκοτίζει. Το Βερολίνο δεν έχει, βέβαια, θάλασσα αλλά με νίκες σαν αυτή στη Βαλένθια, μπορεί να αρχίσει να αχνοφαίνεται....

Η μέρα ήταν εκτός των άλλων και αφιερωμένη. Ο κόουτς του Ολυμπιακού, θυμήθηκε την τραγωδία της Θύρας 7 και η παράδοση λέει ότι κάθε φορά που υπάρχει αγωνιστική δράση στις 8 Φεβρουαρίου, οι "ερυθρόλευκοι" έχουν ιερό καθήκον να κερδίζουν για να χαίρονται οι ψυχούλες που χάθηκαν εκείνο το μεσημέρι του 1981, λίγο μετά το 6-0 κόντρα στην ΑΕΚ...