Το Περιστέρι άντεξε ένα ημίχρονο, ο Παναθηναϊκός δεν ήθελε να παίξει άλλο με τα νεύρα και τις αντοχές των φίλων του, έκλεισε την άμυνα του στο έπακρο, βρήκε στο πρόσωπο του Δημήτρη Αγραβάνη τον οίστρο για να φτάσει στο 3-2 και να κερδίσει το μίνιμουμ που διεκδίκησε σε αυτή την καταστροφική σεζόν. Την πρόκριση του στους τελικούς της Basket League.

Προφανώς δεν είναι για πανηγυρισμούς, αν και κάμποσοι οπαδοί του ΠΑΟ βρέθηκαν μετά τον 5ο ημιτελικό έξω από τα αποδυτήρια, θέλοντας να ενθαρρύνουν την ομάδα τους εν όψει των τελικών, θα' ταν, ωστόσο, ένα ολότελα άδοξο τέλος για τους "πράσινους" ένα διπλό από την θαρραλέα ομάδα του Βασίλη Σπανούλη. Εν τέλει ήρθε η τρίτη νίκη στο ΟΑΚΑ και από την Κυριακή, έχουμε το γαϊτανάκι των τελικών, με πρώτο αγώνα στο ΣΕΦ, καθώς ο Ολυμπιακός έχει -και φέτος- το αβαντάζ έδρας.

Οι "ερυθρόλευκοι" είναι οι απόλυτοι κυρίαρχοι της διετίας. Μετράνε 50 νίκες εντός συνόρων, καμιά ήττα και ένα εντυπωσιακό 13-0 επί του Παναθηναϊκού, που βαραίνει ακόμα περισσότερο τις πλάτες των "πρασίνων". Ποτέ στην ιστορία των αναμετρήσεων των δυο "αιωνίων" υπήρξε παρόμοια, σχεδόν χαώδης, διαφορά ανάμεσά τους. Και ποτέ δεν ξανάγινε ένα τέτοιο σερί νικών.

Κι είναι αλήθεια πως οι προβλέψεις για τους τελικούς δεν αφορούν στον σχεδόν σίγουρο πρωταθλητή Ολυμπιακό, αλλά στο αν ο Παναθηναϊκός μπορέσει στη δεδομένη χρονική συγκυρία να κάνει έστω μια νίκη. Η εικόνα που εμφάνισε η ομάδα του Χρ.Σερέλη στα ματς με το Περιστέρι δεν είναι τόσο κολακευτική για τη δυναμική της, υπάρχουν σοβαρά προβλήματα, ειδικά στη θέση του "άσου" και οι Πειραιώτες, που θέλουν να κλείσουν τη χρονιά με το τρίτο εγχώριο τρόπαιο στην κατοχή τους δεν αστειεύονται.

Η νοοτροπία του Ολυμπιακού

Δεν πρόκειται, βέβαια, κανείς στον Ολυμπιακό να υποτιμήσει τον Παναθηναϊκό. Όποια και να είναι η κατάσταση των ομάδων, υπάρχει πάντα η ιδιαιτερότητα των "αιώνιων" μονομαχιών. Η νοοτροπία, άλλωστε, των "ερυθρολεύκων" δεν είναι ποτέ συνυφασμένη με... σηκωμένες μύτες και αλαζονεία.

Για να φτάσει ως εδώ η πειραϊκή ομάδα, δούλεψε πολύ, ξόδεψε ιδρώτα και κόπο, υπολογίζοντας και περιμένοντας κάθε αντίπαλο της ξεχωριστά και με την ανάλογη προσοχή.

Αυτό θα κάνει και τώρα, προσπαθώντας να επιβάλλει στο παρκέ την θεωρητική μεγάλη υπεροπλία της. Όπως εξελίχθηκε η χρονιά με τις αλλαγές των ξένων και τις τελικές επιλογές των δυο ομάδων, ο Ολυμπιακός έχει ένα πολύ σημαντικό πλεονέκτημα στη θέση του πόιντ γκαρντ, ρόλο που στον Παναθηναϊκό, καλύπτει μόνο ο Πάρις Λι, καθώς η παρουσία του Μποχωρίδη είναι επικουρική, ενώ ο Σερέλης προσπαθεί να βαφτίσει δημιουργούς -ενώ δεν είναι- Πονίτκα και Γκριγκόνις.

Ο Ολυμπιακός με δυο από τους κορυφαίους της EuroLeague (Σλούκας-Γουόκαπ) στη θέση είναι λογικό να ποντάρει και στην πίεση, αλλά και στη δυνατότητα δημιουργίας, που έτσι κι αλλιώς είναι το κρυφό-φανερό όπλο του. Όσο η μπάλα κυκλοφορεί, αλλάζει χέρια μέχρι να βρεθούν τα δυο κατάλληλα που θα τη στείλουν στο καλάθι, όλα λειτουργούν καλά για το συγκρότημα του Μπαρτζώκα.

Είναι, λοιπόν, ξεκάθαρο ότι ο Παναθηναϊκός θα στοχεύσει σε αυτό το προτέρημα του Ολυμπιακού, δοκιμάζοντας να "χαλάσει" την λειτουργία μιας καλολαδωμένης μηχανής. Αυτό όμως προϋποθέτει σκληρή άμυνα και κυρίως έλεγχο του ρυθμού, τον οποίο οι "πράσινοι" χωρίς έναν ακόμα κλασικό πόιντ-γκαρντ ενδεχομένως να μη μπορούν να τον καθορίσουν.

Ο Ολυμπιακός, που θα παίξει με ένα ξένο περισσότερο (αν βέβαια ο Ταρίκ Μπλακ ξεπεράσει τις ενοχλήσεις στο γόνατο και τεθεί στη διάθεση του Μπαρτζώκα) ματσάρει καλά σε όλες τις θέσεις τον Παναθηναϊκό και έχει δημιουργήσει την αίσθηση ότι ο Μουσταφά Φαλ δυσκολεύει στο έπακρο τόσο τον Παπαγιάννη, όσο και τον Γκουντάιτις που συνηθίζει να ξεκινάει τους αγώνες για να βάλει εξ αρχής περισσότερη δύναμη.

Επίσης οι "ερυθρόλευκοι" δείχνουν ότι στο κλείσιμο της χρονιάς όλα τα όπλα τους είναι σε ετοιμότητα, είτε μιλάμε για τον Βεζένκοβ, είτε για τον Σλούκα, που μάλιστα ελλείψει Κάναν παίρνει και περισσότερο χρόνο αλλά και προσπάθειες μέσα στο παρκέ. Ο τίτλος είναι ένα σημαντικό κίνητρο για μια ομάδα που αν στεφθεί πρωταθλήτρια θα έχει πραγματοποιήσει μια σχεδόν τέλεια σεζόν, με τρεις τίτλους εντός Ελλάδας και τελικό στην πιο συναρπαστική EuroLeague των τελευταίων ετών.

Τα παράδοξα του Παναθηναϊκού

Όλα αυτά και ακόμα περισσότερα, αν σκεφτούμε την πίεση της έδρας και την παράδοση που έχει δημιουργηθεί ανάμεσα στους δυο, θα προσπαθήσει να τα αντιμετωπίσει ο Παναθηναϊκός σε μια παράδοξη κατάσταση.

Από τη μια δεν θα έχει το άγχος, τα οπωσδήποτε και τα πρέπει, που ορθώνονταν μπροστά της στα ματς με το Περιστέρι, αφού μια επικράτηση του Ολυμπιακού δεν θα αποτελέσει έκπληξη κι από την άλλη η συγκεκριμένη ομάδα που θα δούμε στα παρκέ του ΣΕΦ και του ΟΑΚΑ -όπως λέγεται τουλάχιστον- δεν θα έχει καμιά σχέση με την ... επόμενη.

Ο Σερέλης είπε ότι δεν τίθεται θέμα, όλοι (ακόμα και ο ίδιος, αφού δεν είναι βέβαιο πως θα κάτσει στο πλευρό του Εργκίν Αταμάν) δουλεύουν χωρίς να αποσπάται η προσοχή τους, είναι όμως και λίγο δύσκολο να αποβάλλει μια περιρρέουσα ατμόσφαιρα πάνω από την ομάδα, που λέει ότι είναι ελάχιστοι εκείνοι που θα μείνουν στην ομάδα και του χρόνου. Κι αυτό ακριβώς (την ομάδα του ΠΑΟ, την επόμενη χρονιά) οι "πράσινοι" οπαδοί ανυπομονούν να δουν πολύ περισσότερο από τους αγώνες της φετινής μάχης για τον τίτλο...

Με ξεκάθαρο, λοιπόν, φαβορί, οι τελικοί αρχίζουν την Κυριακή με τον Ολυμπιακό να στοχεύει κατευθείαν στο δεύτερο συνεχόμενο πρωτάθλημα (και νταμπλ) και τον Παναθηναϊκό να προσπαθεί να παίξει όσο το δυνατόν ... καλύτερη άμυνα

ΥΓ: Κρίμα που δεν υπάρχει κάτι πέραν του γοήτρου, να διεκδικήσουν στους μικρούς τελικούς, Περιστέρι και ΠΑΟΚ. Θα έχουν ενδιαφέρον οι μονομαχίες τους, σε μια αναμέτρηση όπου θα κοντραριστούν εξαιρετικοί περιφερειακοί μπασκετμπολίστες αλλά μπορεί να ... κρίνει ο δεινόσαυρος Μπίλαν. Κι η τρίτη θέση, πάντως, αν σκεφτούμε πόσο μεγάλη είναι η διαφορά στα μπάτζετ των υπόλοιπων ομάδων με τους δυο της EuroLeague, είναι ένα παράσημο.