Εξαιρετική διαχείριση, ελπιδοφόρος απόδοση και σκορ φτωχό για όσα παρουσίασε η ΑΕΚ στο πρώτο επίσημο ματς

Για πρώτο επίσημο παιχνίδι, για μια ομάδα που δοκιμάζεται σε νέα διάταξη η οποία είναι και συνεχώς στο επίκεντρο της συζήτησης, για ένα σύνολο παικτών που είχε μόλις μία μεταγραφή και είχε εθιστεί στην ήττα στο καταστροφικό τελείωμα της σεζόν, τα πράγματα πήγαν καλά. Θα μπορούσαν να ήταν και καλύτερα για την ΑΕΚ αν υπήρχε στο γήπεδο ο φορ killer, ο Ντέσερς ή οποιοσδήποτε άλλος.

Το 1-0 επί της Μπερ Σεβά, ομάδας πιο έτοιμης και δοκιμασμένης ήδη μέσα στο καλοκαίρι σε αγωνιστικές δυσκολίες είναι ενθαρρυντικό, συνιστά βήμα πρόκρισης αλλά είναι συνάμα και φτωχό βάσει της εικόνας που είχε η Ένωση, ειδικά στο δεύτερο ημίχρονο όταν και υπερίσχυσε πλήρως. Με 15 τελικές και σωρεία καλών ευκαιριών, μεταξύ των οποίων και τουλάχιστον τρεις κλασικές, η πρόκριση θα μπορούσε -η μήπως θα έπρεπε;- να τελειώσει από το πρώτο ματς. Δεν συνέβη αυτό.

Στη ρεβάνς, η ΑΕΚ θα παίξει σε ένα γήπεδο επί της ουσίας ουδέτερο, στην Ουγγαρία και σίγουρα έχει προβάδισμα αν κάνει και πάλι ένα τόσο συνετό και συγκεντρωμένο παιχνίδι. Οι Ισραηλινοί έδειξαν σημαντικές αδυναμίες όταν αναγκάστηκαν να βγουν πιο μπροστά για να ψάξουν το γκολ, το αμυντικό transition τους ήταν ανεπαρκές και με έξυπνο, μεθοδικό και προσεγμένο τακτικά παιχνίδι, η ΑΕΚ θα πάρει την πρόκριση.

Παίζοντας με τον Πινέδα στον ρόμβο, ακόμα και ανέτοιμο αγωνιστικά, η λειτουργία της μεσαίας γραμμής βελτιώθηκε σημαντικά εν συγκρίσει με όσα βλέπαμε στα προηγούμενα ματς. Σε μια εβδομάδα, με τον Μεξικανό πιο μέσα στα πράγματα και τον Μαρίν να έχει αρκετές προπονήσεις στο νέο περιβάλλον του, η ΑΕΚ θα έχει περισσότερες λύσεις για να διατηρήσει την καλή εφαρμογή της διάταξης με περισσότερη διάρκεια και να παραμείνει φρέσκια μέσα στο ματς σε όλο το 90λεπτο.

Η διαχείριση του παιχνιδιού από τον Νίκολιτς ήταν επιτυχημένη και η στόχευση έδειξε ότι ήταν σχέδιο αιφνιδιασμού στο δεύτερο ημίχρονο όταν η ΑΕΚ -που έμοιαζε λίγο ταλαιπωρημένη στα τελευταία λεπτά του πρώτου- παρουσίασε υψηλό απόθεμα δυνάμεων και αντοχής για να ξεκινήσει μια επίθεση που οι Ισραηλινοί ούτε περίμεναν, ούτε ήταν έτοιμοι να αντιμετωπίσουν. Και από συγκυρίες εν τέλει έφυγαν με μόλις ένα γκολ στην πλάτη, γεγονός το οποίο πρέπει να τους αφήνει ικανοποιημένους.

Ιδιαίτερη μνεία πρέπει να γίνει στους Μάνταλο και Περέιρα, τους γηραιότερους δηλαδή της μεσαίας γραμμής καθώς κατάφεραν να βγάλουν όλο τα ματς σε υψηλό τέμπο, χρησιμοποιώντας το μυαλό και την εμπειρία τους για να διατηρήσουν εαυτούς σε καλή αγωνιστική κατάσταση έως το τέλος. Είχαν παρουσία καταλυτική και δικαίωσαν τον Νίκολιτς που επιμένει ότι τουλάχιστον σε αυτή την περίοδο, πρέπει να είναι ακρογωνιαίοι λίθοι αυτής της προσπάθειας για διαδοχικές προκρίσεις.