Eurobasket 2025, Εθνική Ελλάδας: Για το τώρα, το πριν, το μετά και το πάντα
Ο Κωνσταντίνος Μελάγιες ανυπομονεί για τον ημιτελικό της Ελλάδας με την Τουρκία, γράφει για τα στοιχεία που θα τον κρίνουν και για όσα έχει καταφέρει ήδη η ομάδα του Σπανούλη.
Η Εθνική Ελλάδας βρίσκεται στις τέσσερις καλύτερες ομάδες της Ευρώπης και το μόνο που μένει να μάθουμε είναι η τελική της κατάταξη. Το μέγεθος της επιτυχίας όπως ανέφερα και τις προηγούμενες μέρες.
Για τον ενθουσιασμό που κυριαρχεί ενόψει του αποψινού ημιτελικού με την Τουρκία, δεν χρειάζεται να γράψω πολλά. Όλη η χώρα κινείται στους ρυθμούς της ομάδας του Σπανούλη και των παικτών του. Είναι το κυρίαρχο θέμα των συζητήσεων. Κλείνουν θέατρα, ακυρώνονται συναυλίες, αλλάζουν ώρα διάφορα προγραμματισμένα events.
Ουσιαστικά το παιχνίδι με την Τουρκία είναι ο πραγματικός τελικός στα δικά μου μάτια. Γιατί αν νικήσουμε απόψε τότε αυτομάτως θα έχουμε εξασφαλίσει ένα μετάλλιο μετά από 16 χρόνια. Πόσο πολύ το έχουμε ανάγκη.
Θα ξέρουμε πριν μπούμε στον τελικό της Κυριακής πως όταν ακουστεί η κόρνα της λήξης θα είμαστε ευτυχισμένοι είτε με το χρυσό είτε με το ασημένιο. Προφανώς και θα θέλουμε το χρυσό. Προφανώς και θα κάνουν οι παίκτες τα πάντα για αυτό. Στο τέλος, όμως θα χαμογελάνε ανεξαρτήτως αποτελέσματος.
Οι συμπληρωματικοί παίκτες παίζουν καλά
Ελλάδα και Τουρκία παίζουν παρόμοιο μπάσκετ. Θα τρέξουν όποτε αισθανθούν πως έχουν πλεονέκτημα, αλλά κυρίως προτεραιότητα θα δίνουν στην υπομονή και την σετ επίθεση. Τόσο ο Σπανούλης όσο και ο Αταμάν έχτισαν τα ρόστερ τους γύρω από έναν σούπερσταρ και δύο παικταράδες.
Αντετοκούνμπο, Σλούκας, Παπανικολάου από τη μία. Σενγκούν, Όσμαν, Λάρκιν από την άλλη. Ωστόσο τη διαφορά την κάνουν οι παίκτες που έρχονται από πίσω. Στη δική μας ομάδα ο Σπανούλης έχει δείξει εμπράκτως την εμπιστοσύνη του σε όλους τους παίκτες. Ο Κατσίβελης ξεκίνησε βασικός με την Ισπανία. Ο Σαμοντούροβ καθάρισε το Ισραήλ. Ο Τολιόπουλος τον μιμήθηκε με τη Λιθουανία. Ο Καλαϊτζάκης πραγματοποιεί τρομερό Eurobasket 2025. Ο Λαρεντζάκης κάνει το πιο ώριμο τουρνουά μέχρι τώρα.
Ο Αταμάν βλέπει τους Σιπαχί, Χαζέρ και Κορκμάζ να βοηθούν απίστευτα τη δική του ομάδα. Περισσότερο από όσο κι ο ίδιος πίστευε. Γενικά ο Τούρκος προπονητής έχει τον τρόπο να παίρνει το 100% από τους παίκτες του, αλλά ειδικά αυτοί οι τρεις έχουν εξελιχθεί σε ποιοτική λύση για την εθνική ομάδα της Τουρκίας.
Η Ελλάδα έχει ανάγκη τα τρίποντα
Στον αποψινό δεύτερο ημιτελικό κοντράρονται οι ομάδες με το καλύτερο ποσοστό στα σουτ τριών πόντων στη διοργάνωση. Οι Τούρκοι βρίσκονται στην κορυφή με 44.6% και οι Έλληνες από κάτω με 39.1%. Ωστόσο εδώ θα πρέπει να τονίσω μία σημαντική διαφορά η οποία θα παίξει ρόλο στην εξέλιξη της αναμέτρησης.
Στην πρώτη φάση η Ελλάδα εκτελούσε με το εξωφρενικό 45.6%. Στα δύο νοκ άουτ ματς κόντρα σε Ισραήλ και Λιθουανία κατρακύλησε στο 24.1%. Συνολικά στη Ρίγα οι διεθνείς μας έχουν 13/54 τρίποντα. Με παρόμοιο ποσοστό δεν θα έχουμε παρά ελάχιστες πιθανότητες να προκριθούμε στον τελικό.
Η Ελλάδα έχει ανάγκη απόψε ένα ποσοστό τουλάχιστον γύρω από το 35%. Η άμυνα του Αταμάν θα αντιμετωπίσει τον Αντετοκούνμπο με συνδυαστικό τρόπο και σίγουρα ο Greek Freak θα πασάρει στους ελεύθερους συμπαίκτες του. Θα πρέπει όλοι να είναι έτοιμοι και να ευστοχήσουν στα περισσότερα ελεύθερα σουτ που θα πάρουν.
Σενγκούν όπως Βαλαντσιούνας ή κάτι διαφορετικό;
Ο Αταμάν θα αντιμετωπίσει τον Γιάννη με συνδυαστικές άμυνες όπως ανέφερα και πιο πάνω. Ο Σπανούλης πως θα αντιμετωπίσει τον Σενγκούν; Πιστεύω πως θα δούμε τουλάχιστον στο ξεκίνημα του αγώνα, το ίδιο έργο όπως με τη Λιθουανία. Δηλαδή τον Μήτογλου να μαρκάρει τον Τούρκο θηριώδη σέντερ.
Ο Έλληνας ψηλός δεν τα πήγε καλά κόντρα στον Βαλαντσιούνας παρά την προσπάθειά του. Αυτό όμως και τον πείσμωσε και του έδωσε και ένα καλό μάθημα με κάποιες διορθωτικές οδηγίες από τους προπονητές, ώστε να τα καταφέρει καλύτερα κόντρα στον Σενγκούν.
Η διαφορά του Τούρκου ψηλού με τον Λιθουανό είναι πως και μεγαλύτερη ποιότητα διαθέτει και περισσότερη αντοχή. Ο Βαλαντσιούνας στο δεύτερο ημίχρονο κουράστηκε και δεν μας ζημίωσε. Ο Σενγκούν θα παίξει 35 λεπτά. Θα έχει ενδιαφέρον να δούμε το ματσάρισμα.
ΥΓ: Οι ελληνικοί σύλλογοι με τους Ολυμπιακό και Παναθηναϊκό να ξεχωρίζουν έχουν βοηθήσει το μπάσκετ να εκτοξευτεί. Ένα μετάλλιο της εθνικής ομάδας όμως είναι αυτό που θα το απογειώσει. Που θα δημιουργήσει νέες γενιές παικτών και παιδιών που θα αγαπούν το παιχνίδι.
ΥΓ2: Ο Σπανούλης ούτε ως παίκτης, αλλά ούτε τώρα ως προπονητής αφήνει οτιδήποτε στην τύχη. Αυτός ορίζει τα πάντα. Κι όταν αναφέρω τα πάντα, εννοώ τα πάντα. Περισσότερα μετά το Eurobasket 2025.
Η αποστολή του SPORT24 ενδυναμώνεται με την βοήθεια της ΔΕΗ και μεταφέρει όλο το ρεπορτάζ γύρω από το μπασκετικό γεγονός του καλοκαιριού.