Ένα μάγκικο διπλό σε ιερά χώματα που απογειώνει την ΑΕΚ στην Ευρώπη

Η ΑΕΚ βρέθηκε με την πλάτη στον τοίχο μετά το ματς με τη Σάμροκ Ρόβερς και τότε ελάχιστοι πίστεψαν ότι μπορούσε να χτυπήσει την οκτάδα. Προσωπικά δεν ανήκα μεταξύ των ελάχιστων και ευτυχώς διαψεύστηκα.

Το διπλό στη Φλωρεντία, απέναντι σε ένα σπουδαίο κλαμπ με μεγάλο μέγεθος όπως η Φιορεντίνα που βέβαια είναι σε άσχημο φεγγάρι άναψε την σπίθα για κάτι καλό στο Conference League.

Ακολούθησε άλλο ένα διπλό απέναντι στη Σαμσουνσπόρ, μια ομάδα που δεν είναι μεγάλο brand name ούτε στην Τουρκία, όμως πριν μονομαχήσει με την Ένωση ήταν στην κορυφή της βαθμολογίας και με εξαίρεση την ήττα από τη Γαλατασαράι αγνοούσε την ήττα για μήνες.

Οι κομάντος του Νίκολιτς έκαναν μια μυθική εμφάνιση στο δεύτερο μέρος και κόντρα στις αντίξοες συνθήκες που αντιμετωπίζει η ομάδα το τελευταίο διάστημα, λόγω τραυματισμών και μέσα σε αυτούς προσθέστε και τον τραυματισμό του Αρόλντ Μουκουντί που μακάρι να μην αντιμετωπίζει κάτι σοβαρό και σε ένα μέρος που πολλοί πρόγονοί μας έχασαν την πατρίδα τους άδικα.

Η ΑΕΚ το έκανε με τον τρόπο της στο δεύτερο μέρος

Ο Νίκολιτς δεν ήθελε να προσφέρουν οι παίκτες του δώρα στον αντίπαλο και δυστυχώς αυτοί το κάνανε νωρίς. Το αυτογκόλ του Μουκουντί ξεκίνησε από ένα λάθος του Ρότα, αμφότεροι μπορούσαν να έχουν καλύτερες αντιδράσεις.

Παρ’ όλα αυτά οι παίκτες του προσπάθησαν να ισορροπήσουν το παιχνίδι. Εν μέρει το πέτυχαν, όμως η Σαμσουνσπόρ στάθηκε καλύτερα. Ο Μουσάμπα ήταν ένας μόνιμος μπελάς για τον Ρότα ο οποίος ανταποκρίθηκε αρκετά καλά στο μαρκάρισμά του, παίρνοντας βοήθειες και από τον Πινέδα.

Αισθητό έγινε και το… παλιό φλερτ της ΑΕΚ, ο Ολιβιέ Εντσάμ που προσπάθησε να σκοράρει, σαν να το έψαχνε πολύ, ευτυχώς όμως ο Στρακόσα επενέβη όπου χρειάστηκε. Ο Χόλσε και ο Μουαντιλμαντζί που επίσης είναι από τα βαριά χαρτιά της ΑΕΚ δεν φάνηκαν.

Σε αυτούς μπόρεσε να κάνει καλή δουλειά ο φορτωμένος άξονας του Νίκολιτς με τους Μαρίν, Περέιρα, Πινέδα και Μάνταλο. Όμως επιθετικά η ΑΕΚ δεν έγινε τόσο επικίνδυνη, ενώ δεν είχε και τελική στον στόχο. Στο δεύτερο μέρος εντελώς άλλη εικόνα.

Χωρίς να κάνει καμία αλλαγή παρά μόνο την αναγκαστική, οι παίκτες του Νίκολιτς μπήκαν πραγματικά σαν μαχητές, όπως τους ζήτησε και ο Σέρβος τεχνικός αλλά και ο Μάριος Ηλιόπουλος πριν από την έναρξη του αγώνα. Πήραν την μπάλα στα πόδια τους και ανέδειξαν τις αδυναμίες που είχαν οι Τούρκοι ανασταλτικά.

Μπόρεσαν να πατούν στην αντίπαλη περιοχή με άνεση είτε από τα άκρα είτε από τον άξονα και μέσα σε 11 λεπτά πέτυχε δύο γκολ. Μάλιστα δεν σταμάτησε εκεί έψαξε και το τρίτο, ακόμα κι αν οι παίκτες που πέρασε μέσα στο ματς έπαιξαν λίγο (πλην Βίντα) και δεν είχε τη διάθεση να φρεσκάρει την ομάδα του.

Οι ίδιοι παίκτες μπήκαν μέσα και παρά την καταπόνηση που είχαν από τα συνεχόμενα παιχνίδια, μπόρεσαν να πάρουν το παιχνίδι. Με μάγκικο τρόπο που παρά την ισορροπία που υπήρχε στον αγώνα μιας και το ματς ήταν μοιρασμένο σ’ ένα καλό 45λεπτο από κάθε ομάδα, κανείς δεν μπορεί να της πει ότι ήταν δεν το άξιζε.

Μόνο μετά το 80′ η Σαμσουνσπόρ πίεσε και ο Ρότα εξιλεώθηκε για το λάθος στο αυτογκόλ του Μουκουντί, γλιτώνοντας την ομάδα πάνω στη γραμμή. Και τα υπόλοιπα είναι ιστορία. Η ΑΕΚ πλέον θέλει μια νίκη για την οκτάδα κι ένα απευθείας εισιτήριο στους 16 του Conference League. Κι αν παρουσιαστεί όπως στο δεύτερο μέρος δεν θα έχει πρόβλημα.

Μια λαμπάδα στον Ρότα, τον Γιόβιτς κι όσους αντέχουν

Αυτό που έχει κάνει ο Λάζαρος Ρότα φέτος, να παίζει ασταμάτητα Κυριακή – Πέμπτη, να μην κάθεται ούτε στο διάλειμμα των εθνικών ομάδων και να πηγαίνει στην Εθνική είναι πραγματικά αξιοθαύμαστο.

Ακόμα κι αν στοίχιζε το αυτογκόλ του Μουκουντί που φέρει μερίδιο ευθύνης, αλήθεια τί μπορείς να του προσάψεις; Προφανώς είναι ένας παίκτης με αρετές και αδυναμίες, όμως το να παίζει ασταμάτητα δεν είναι καθόλου εύκολο.

Το ίδιο και για τον Γιόβιτς. Με το ιστορικό που είχε ο Σέρβος φορ με τους τραυματισμούς που υπέστη στην καριέρα του, αλλά και τον χρόνο που χρειάστηκε για να έρθει σε καλά επίπεδα φυσικής κατάστασης, το να παίζει δίχως σταματημό με την ΑΕΚ και να έχει διαρκώς καλές εμφανίσεις με πέντε γκολ σε δύο ματς στο πρωτάθλημα, επίσης hat’s off!

Ο Γιόβιτς μπορεί να παίζει πολύ καλά ως δίδυμο και ιδανικά μαζί με τον Ζίνι, όμως αυτό δεν το έχουμε δει. Με τον Κοϊτά δεν έχει συνδυαστεί καλά, όμως ατομικά οι δυο τους έκαναν δουλειά στη Σαμψούντα.

Μένουν άλλα τρία ματς για το φινάλε του 2025 και υπάρχουν παίκτες όπως οι δύο προαναφερθέντες και οι Πινέδα, Μαρίν, Ρέλβας, Μουκουντί που επίσης παίζουν ασταμάτητα. Ο Νίκολιτς έχει καταφέρει και έχει πάρει το παν από αυτούς παρά την καταπόνηση και πρέπει να συνεχίσουν έτσι, διότι τα προβλήματα θα υπάρχουν ως έναν βαθμό και στα επόμενα ματς.