Ευτυχώς για την ΑΕΚ, ο Πιερό έχει κότσια

Ο Βασίλης Σαμπράκος γράφει για μια “φυσιολογική” απόδοση ενός σέντερ φορ σε συνθήκες αποδοκιμασίας από την εξέδρα.
Αν γυρνούσε τον χρόνο 384 μέρες πίσω, στον Σεπτέμβριο του 2024, η ΑΕΚ θα άλλαζε την ιστορία της μεταγραφής του Φρανζί Πιερό. Είτε δεν θα τον είχε αποκτήσει είτε θα το είχε κάνει πληρώνοντας πολύ λιγότερα από τα 3,5 εκατ. € που της πήρε η Μακάμπι Χάιφα επειδή εκμεταλλεύτηκε το γεγονός ότι η ΑΕΚ καιγόταν να αποκτήσει έναν σέντερ φορ. Είναι επίσης γεγονός ότι αυτό το καλοκαίρι, όσο προλάβαινε να ασχοληθεί με αυτό μέσα σε όλα όσα είχε την ανάγκη να πράξει, ο Χαβιέρ Ριμπάλτα εξάντλησε τις πιθανότητες να βρει μια πρόταση που θα ικανοποιούσε και την ΑΕΚ και τον 30χρονο σέντερ φορ από την Αϊτή, για να τον παραχωρήσει.
Όλα τα παραπάνω έχουν γράψει στο θυμικό του Πιερό. Για καλή τύχη της ΑΕΚ στη δεδομένη στιγμή όμως ο 30χρονος επιθετικός διαθέτει ένα από τα σημαντικότερα skills ενός ποδοσφαιριστή και ειδικά του σέντερ φορ: ανθεκτικότητα. Είναι κάποιος που μπορεί να βοηθά τον εαυτό του να ανασυνταχθεί και να αφήνει πίσω χαμένες ευκαιρίες, κακές αποφάσεις, αδύναμες εκτελέσεις.
Στο ματς απέναντι στον Βόλο ο Πιερό είχε μια “φυσιολογική” απόδοση στις εκτελέσεις: με xgoals 0.90 σε τρεις εκτελέσεις, εκείνος πέτυχε ένα γκολ. Αυτή η τιμή, το +0.10 στη σχέση xgoals – goals δηλώνει φυσιολογική έως και ικανοποιητική απόδοση – δηλαδή ότι ο σέντερ φορ “ξεπέρασε” κατά 0.10 την πρόβλεψη του στατιστικού μοντέλου.
Αυτό όμως που δεν μπορεί να μετρήσει το μοντέλο είναι το στρες που βάζει στον Πιερό το κοινό στη Νέα Φιλαδέλφεια. Στις περισσότερες από τις 8 φορές που έχασε την κατοχή της μπάλας ο Πιερό άκουσε το βουητό της αποδοκιμασίας. Η πίεση της κερκίδας πάνω του άρχισε από πολύ νωρίς, και ειδικά από τη φάση του 13’ου λεπτού που δεν πρόλαβε την μπάλα σε μια πάσα του Ελίασον και ενώ τρία λεπτά νωρίτερα είχε μια άστοχη κεφαλιά.
Δεν είναι καθόλου απλό να αποδίδεις καλά και να εκτελείς εύστοχα όταν νιώθεις ότι δεν σε πιστεύει το κοινό και ενώ ξέρεις ότι αγωνίζεσαι σε μια ομάδα που θα ήθελε να σε έχει παραχωρήσει το περασμένο καλοκαίρι. Από πού κρατιέται ο Πιερό για να παίρνει κουράγιο; Πρώτα από όλα από τον εαυτό του, δηλαδή την εσωτερική πίστη, και μετά από τους συμπαίκτες που τον υποστηρίζουν και από την δικαιοσύνη του προπονητή του. Ο Μάρκο Νίκολιτς τον βλέπει να προσπαθεί, αναγνωρίζει ότι στη δεδομένη στιγμή “αξίζει”, και τον βάζει στο γήπεδο.
Στο β΄ ημίχρονο, όταν το πλάνο του ζητούσε να χαμηλώνει στο γήπεδο για να συνδυαστεί, ο Πιερό το έκανε όσο εξαιρετικά δείχνει το στατιστικό του (80% ακρίβειά στις μεταβιβάσεις στο επιθετικό τρίτο του τερέν). Για τα δικά του στάνταρ, σε αυτό το κομμάτι ο Αϊτινός επιθετικός είχε υπεραπόδοση. Αυτή ήταν απόδοση ενός λειτουργικού επιθετικού, που κατάφερε να καλύψει με την προσπάθεια τις φυσικές αδυναμίες του και να εκμεταλλευτεί τις ευκαιρίες που του έδωσε μια ομάδα που επένδυσε με το παιχνίδι της στα δικά του προτερήματα. Αυτός όμως είναι ο ορισμός μιας επιτυχημένης επίθεσης: το να εκμεταλλεύεσαι τα χαρακτηριστικά που έχει ο σέντερ φορ σου.
Στο ποδόσφαιρο, όπως στη ζωή, ποτέ δεν ξέρεις το επόμενο κεφάλαιο της ιστορίας. Κανείς λοιπόν δεν ξέρει πώς θα εξελιχθεί και πότε θα καταλήξει η ιστορία της σχέσης του Πιερό με την ΑΕΚ. Για την ώρα όμως η ιστορία έχει μόλις γράψει το δεύτερο “τρίποντο” γκολ του Πιερό σε 5 αγωνιστικές της Superleague. Όχι άσχημα για έναν “ξεγραμμένο” σέντερ φορ. Σε μια επίκαιρη στιγμή ένας επιθετικός παίζει με το ένστικτο της επαγγελματικής επιβίωσης, και συνεισφέρει ουσιαστικά σε μια ομάδα που είναι υπό κατασκευή και προσπαθεί να συνδυάσει τη φάση ανάπτυξης στην οποία βρίσκεται με τον πρωταθλητισμό.