Εδώ παπάς, εκεί παπάς, που είναι ο Βιντιάδης;

Το χτύπημα ήταν διπλό και ταυτόχρονο: στο νοσοκομείο ο Δημητρέλος, ενώ συνεχίζει να υπηρετεί τη στρατιωτική του θητεία και το χρέος του προς την πατρίδα ο Αδαμίδης. Τα δύο κεφάλι του δικέφαλου αετού της ΑΕΚ. Το ένα που εκφράζει το παρών και το άλλο που συμβολίζει το ένδοξο παρελθόν. Ποιος θα πάρει, λοιπόν, στις στιβαρές πλάτες του την ΑΕΚ αυτές τις κρίσιμες στιγμές; Ο Τραϊανός Δέλλας μπορεί να φέρει το προσωνύμιο Κολοσσός, αλλά τι μπορεί να κάνει ένας άνθρωπος μόνος του; Το φορτίο είναι βαρύ. Σε σημείο, μάλιστα, να λυγίζει ο γίγαντας που ακούει στο όνομα Ανδρέας Δημητρέλος.

Μέχρι τώρα ξέραμε ότι “πρόβλημα υγείας αντιμετωπίζουν διάφοροι επιφανείς άνδρες σε δύο περιπτώσεις: όταν θέλουν να αναβληθεί η δίκη τους στο δικαστήριο κι όταν επιδιώκουν να τρενάρουν την προφυλάκιση τους. Το πρώτο είναι πολύ εύκολο. Οι νταραβεριτζήδες στα Δημόσια νοσοκομείο μάλιστα έχουν τιμολόγιο για κάθε περίπτωση. Αντί να εξετάσουν τον ασθενή, εξετάζουν τον φάκελο της δικογραφίας. Αν πρόκειται, δηλαδή, για κακούργημα και η υπόθεση έχει αναβληθεί άλλες δύο τρεις φορές, η ταρίφα ανεβαίνει στα ύψη.

Σχετικά με τις προφυλακίσεις το κέρδος είναι μικρό. Μια-δυο μέρες στο νοσοκομείο, δηλαδή κι ακολούθως το πεπρωμένον φυγείν αδύνατο: ανοίγουν οι πόρτες του Κορυδαλλού κι άντε να ξανανοίξουν. Ο Ανδρέας Δημητρέλος, λοιπόν, πρωτοτύπησε: είναι ο πρώτος παράγοντας στην Ελλάδα που δήλωσε ασθένεια. Πάνω απ’ όλα η υγεία, δηλαδή. Μη τυχόν πάνε να σώσουμε την ΑΕΚ και χτύπα ξύλο, χάσουμε τον άνθρωπο.

Δεν έχει διαρρεύσει το νοσοκομείο

Στο κρεβάτι του πόνου, λοιπόν, ο Ανδρέας. Και χωρίς μάλιστα να έχει γίνει γνωστό το Νοσοκομείο. Πέρα από την καρδιά του ο Δημητρέλος, έχει και τη στεναχώρια της ΑΕΚ. Οι γιατροί, λοιπόν, συνέστησαν να μην δέχεται επισκέψεις. Άλλωστε αν είχε διαρρεύσει το νοσοκομείο θα έπρεπε έξω από το δωμάτιο του Δημητρέλου να υπάρχει αστυνομική δύναμη. Όπως συμβαίνει με τον Τριτσώνη.

Ο ένας Καππαδόκης, λοιπό, άρρωστος κι έτερος φαντάρος. Ταυτόχρονα το silver alert μας ενημερώνει για την εξαφάνιση 28χρονου επενδυτή εκ Λονδίνου. Την ώρα της εξαφάνισης του φόραγε κουστούμι και χαμογελούσε. Κατά σατανική σύμπτωση η εξαφάνιση του Βιντιάδη συμπίπτει με τον υποβιβασμό της ΑΕΚ.Υπομονή, λοιπόν, να το βρει η δραστήρια και ακαταπόνητη Αγγελική Νικολούλη. Ιδού, λοιπόν, πως εξαφανίσθηκαν ως δια μαγείας Δημητρέλος-Βιντιάδης κι έχει μείνει μόνος του ο Τραϊανός Δέλλας.

Και διαβάζεις αυτές τις ημέρες τους τίτλους των εφημερίδων μετά το πατατράκ από τον Πανθρακικό: “Δολοφονία”. “Εάλω η ΑΕΚ”. Δηλαδή (για να μην πάμε πιο πίσω) ένα χρόνο τώρα η ΑΕΚ, ήτανε ζωντανή; Κι έπεσε την Κυριακή με τη μπούκα που έγινε στο ΟΑΚΑ; Πως ήτανε ζωντανή; Με ποιο τρόπο; Με τον Δημητρέλο να παίζει κοντά στους δέκα μήνες τον παπά; Και να λέει σαν τους παπατζήδες της οδού Αθηνάς: “εδώ ο Βιντιάδης, εκεί ο Βιντιάδης, που είναι ο Βιντιάδης”;

Κερδίζουμε χρόνο

“Πολλά βάζετε, πολλά παίρνετε”. Εκεί ακριβώς έχει δρομολογηθεί το έργο στην ΑΕΚ: στο παπατζιλίκι. Στο εμφανίζουμε έναν Βιντιάδη και κερδίζουμε χρόνο. Κι άλλο που δεν θέλανε οι διάφοροι αβανταδόροι των ΜΜΕ να γράφουνε και να συντηρούνε αυτό το παραμύθι. Πάντα ήμουνα δύσκολος στις θεωρίες συνωμοσίας. Ότι κάποιο ήθελαν να ρίξουν την ΑΕΚ και τελικά τα κατάφεραν. Στερώντας της μάλιστα (μετά το ντου που έγινε) να διεκδικήσει την παραμονή της στο τελευταίο ματς με τον Ατρόμητο στο Περιστέρι. Τρίχες κατσαρές.

Την ΑΕΚ την έριξε η ανικανότητα αυτών που τη διοίκησαν κι έφυγαν τώρα τρέχοντας σαν τους λαγούς. Κι ο τυχοδιωκτισμός τους. Το να ανακαλύπτεις εχθρούς είναι εύκολο. Να ρίχνεις την ευθύνη στον Τριτσώνη, επειδή δεν παρανόμησε. Εδώ δεν είχαμε να κάνουμε με απλή διακοπή. Εδώ μιλάμε για ντου. Για επίθεση. Με ποδοσφαιριστές των δύο ομάδων, παράγοντες, διαιτητές να κάνουν το κατοστάρι αλά-Μπολτ για να γλιτώσουν. Με τραυματισμό του γενικού αρχηγού του Πανθρακικού και δύο ποδοσφαιριστών του. Τα πράγματα είναι απλά.

Δημητρέλος και σία που είχαν κατσικωθεί στις καρέκλες τους, ήταν ανίκανοι και σοτάκιδες. Με τη νοημοσύνη του άλλου μπορείς να παίζεις. Για να κάνεις σωστά τη δουλειά σου, πρέπει να ξέρεις πως παίζεται το έργο του ποδοσφαίρου. Κι αυτοί ήταν και άσχετοι. Όταν η ομάδα στις αρχές του δεύτερου γύρου είχε κάνει μια αναλαμπή, σήκωσαν τον αμανέ ψηλά. Πίστεψαν ότι η ομάδα είχε σωθεί. Στο ποδόσφαιρο, όμως, πίσω έχει η αχλάδα την ουρά.

Όπως λένε και στο μπάσκετ

Για να μην πάμε ακόμα πίσω στην ομάδα της πλάκας που είχανε φτιάξει το καλοκαίρι δίνοντας μάλιστα τετρακόσια χιλιάρικα ευρώ σε ομάδες για να αγοράσουν ποδοσφαιριστές. Τα 150 χιλιάρικα αυτή την εποχή για τον Κατσικοκέρη είναι για βιβλίο Γκίνες. Κι έφτασε ο κόμπος στο χτένι. Ας το δούμε, λοιπόν, καθαρά αγωνιστικά: ποια ομάδα από ΑΕΚ, Άρη, Πανθρακικό, Βέροια και ΟΦΗ έπρεπε να πέσει; Όταν η μπάλα έκαιγε όπως λένε στο μπάσκετ, όλες οι άλλες ομάδες κάτι κάνανε. Με τον Άρη να έχει την εύνοια ότι βρήκε κατά σειρά Λεβαδειακό, Ατρόμητο και Αστέρα χωρίς ουσιαστικά κίνητρο.

Η ΑΕΚ αντίθετα μετά τη νίκη επί της Βέροιας συμβιβάστηκε με την ισοπαλία στη Λιβαδειά και στη συνέχεια είχε τον ΠΑΣ στα Γιάννινα και τον Πανθρακικό στο ΟΑΚΑ, που θέλανε βαθμούς. Κι έχασε και τα δύο ματς με κάτω τα χέρια. Χωρίς καν να παλέψει. Χωρίς αγωνιστικότητα, χωρίς πάθος.

Ο Δημητρέλος πήγε να παίξει την τελευταία του ζαριά πάνω στον Τραϊανό Δέλλα. Αν μετατρέψεις, όμως, το ποδόσφαιρο σε μπαρμπούτι, τότε είσαι χαμένος από χέρι. Και στο μπαρμπούτι, τουλάχιστον, ακόμα και να τρέμουνε τα χέρια σου, έχεις τις πιθανότητες σου να ρίξεις εξάρες. Στη μπάλα δεν γλιτώνεις με τίποτα. Ντόρτια θα ρίχνεις συνέχεια.