Άρης: Βαθιά ανάσα και ένα ουφ λύτρωσης που ακούστηκε μέχρι τη… Βραζιλία

Ήταν, θαρρείς, γραφτό η πρώτη νίκη του Άρη μετά από 70 ημέρες να έρθει με έναν τρόπο που μόνο… ποδοσφαιρικός Θεός θα μπορούσε να σκηνοθετήσει. Ένα χιτσκοκικό φινάλε, με τον Ντούντου να ξεκλειδώνει τη νίκη με γκολ buzzer beater, ενώ λίγο νωρίτερα η ομάδα του είχε δεχτεί την ισοφάριση στο 95’.

Ένα φινάλε γεμάτο ένταση, ανατροπές, καρδιοχτύπια και τελικά μια λύτρωση για έναν Άρη που έπαιξε με τη φωτιά και λίγο έλειψε να καεί. Κι όμως, τα πράγματα θα μπορούσαν να ήταν πιο απλά. Ο Άρης είχε προηγηθεί νωρίς με το γκολ του Λόρεν Μορόν και βρισκόταν για σχεδόν ένα ημίχρονο με αριθμητικό πλεονέκτημα, αφού η ΑΕΛ έμεινε με δέκα παίκτες, εξαιτίας της αποβολής του Γκαράτε στο 46ο λεπτό.

Παρ’ όλα αυτά δεν κατάφερε να “καθαρίσει” το παιχνίδι την ώρα που έπρεπε, επιτρέποντας στην ΑΕΛ Novibet να μείνει ζωντανή μέχρι το τέλος, φλερτάροντας με μια ισοπαλία που θα ήταν καταστροφική για τους Κίτρινους, με δεδομένο πως είχαν να πανηγυρίσουν νίκη από τις 20 Σεπτεμβρίου. Εξάλλου, το σημερινό ματς δεν ήταν απλώς κρίσιμο, ήταν τελικός. Και σε έναν τελικό, αυτό που μετράει είναι μόνο το αποτέλεσμα τίποτα άλλο. Με βάση αυτό, αποστολή εξετελέσθη για το σύνολο του Ισπανού τεχνικού.

Η εικόνα του Άρη μοιάζει φέτος με αυτοτελή επεισόδια σειράς κι αυτό διότι τα συνεχόμενα προβλήματα τραυματισμών αναγκάζουν τον Μανόλο Χιμένεθ να ανακατεύει διαρκώς την τράπουλα, χωρίς ουδέποτε να μπορεί να υπολογίζει σε μία σταθερή βάση παικτών. Κάπως έτσι, δεν υπάρχει σταθερός κορμός, δεν υπάρχουν σταθερές επιλογές, μόνο ανάγκες που αλλάζουν από εβδομάδα σε εβδομάδα. Σήμερα, για παράδειγμα, ο Ρόουζ ήταν βασικός, ο Γιαννιώτας επίσης, ενώ φανέλα βασικού πήρε και ο Μουρουτσάν. Η ενδεκάδα χτίζεται και αλλάζει διαρκώς και ο Άρης έχει κάθε λόγο να θεωρεί πως η τύχη τού έχει γυρίσει την πλάτη. Μόνο που πλέον θα πρέπει να σταματήσει η “κουβέντα” και θα πρέπει να… ζήσει με αυτό.

Σαν να μην έφταναν όλα αυτά, οι διαθέσιμες επιλογές στον πάγκο ήταν ελάχιστες, ενώ για ακόμη ένα παιχνίδι υπήρξε αναγκαστική αλλαγή λόγω τραυματισμού, με τον Ούρος Ράτσιτς να αποχωρεί με ενοχλήσεις.

Ο Άρης οπισθοχώρησε αδικαιολόγητα μετά το 1-0, παρότι έπαιζε με παίκτη παραπάνω, δίνοντας χώρο και ελπίδα στην ΑΕΛ. Και όταν δίνεις ελπίδα σε έναν αντίπαλο που δεν έχει τίποτα να χάσει και βρίσκεται πίσω στο σκορ, τότε είναι πολύ πιθανό να το πληρώσεις.

Αυτό που πρέπει να κρατήσει ο Άρης από το σημερινό παιχνίδι είναι οι τρεις βαθμοί, τίποτα περισσότερο, τίποτα λιγότερο. Υπήρξαν όμως και κάποια επιπλέον στοιχεία που αξίζουν αναφοράς. Η εικόνα της ομάδας στο πρώτο ημίχρονο ήταν καλή, ενώ και ο Κάρλες Πέρεθ είχε καλή παρουσία στο μεγαλύτερο διάστημα του αγώνα, θυμίζοντας γιατί θεωρείται παίκτης πάνω στον οποίο μπορεί να χτιστεί κάτι ουσιαστικό, παρά τους διαδοχικούς τραυματισμούς που του έχουν στερήσει ρυθμό. Επίσης, ο Φαντιγκά, ο οποίος ήταν επίσης πολύ καλός,  παρά το πέναλτι που έκανε στο 97′, ενώ από το σουτ του πήρε το ριμπάουντ ο Ντούντου για το νικητήριο γκολ.

Με τους 16 βαθμούς πλέον στο σακούλι, ο Άρης παίρνει μια ανακούφιση που είχε ανάγκη και στρέφεται στα δύο πολύ δύσκολα παιχνίδια με τον ΠΑΟΚ, πρώτα στο κύπελλο (εντός) και έπειτα στο πρωτάθλημα (εκτός).

Η πρώτη προτεραιότητα είναι να δει ποιοι παίκτες θα είναι διαθέσιμοι. Η δεύτερη, να χτίσει πάνω σε αυτό το αποτέλεσμα, να βρει ψυχολογία και να αρχίσει επιτέλους να πατάει πιο σταθερά και με μεγαλύτερη συνέπεια στα θετικά αποτελέσματα.

Γιατί η αυτοπεποίθηση ήταν χαμηλή όλο αυτό το διάστημα κι αυτό φάνηκε και σήμερα, ειδικά όσο το ματς πλησίαζε προς το τέλος του. Όμως τέτοια αποτελέσματα, όσο κι αν έρχονται με αγωνία ή τέτοιο δραματικό τρόπο, μπορούν να αλλάξουν την πορεία μιας ομάδας. Και ο Άρης έχει ανάγκη ακριβώς από αυτό. Και το κέρδισε σήμερα ως έναν βαθμό, έστω και με περιπετειώδη τρόπο…