Άρης: Με τέτοια νοοτροπία και εικόνα όπως στην Τρίπολη δεν έχει καμία τύχη

Με τέτοια εικόνα σαν και τη σημερινή, ο Άρης δεν μπορεί να ονειρεύεται τετράδα. Αυτό είναι ξεκάθαρο. Μόλις μία εβδομάδα πριν, μιλούσαμε για την καλύτερη εμφάνιση της ομάδας επί ημερών Μανόλο Χιμένεθ, ακόμη κι αν δεν ήρθε η νίκη απέναντι στον Πανσερραϊκό. Σήμερα, όμως, μιλάμε για την ακριβώς αντίθετη, τη χειρότερη. Ένας Άρης σκιά του καλού του εαυτού, που δεν μπήκε ποτέ στο παιχνίδι και προδόθηκε από τα δικά του λάθη. Λάθη που ξεκίνησαν από τον καταρτισμό της ενδεκάδας (σ.σ. τη θέση του Βοριαζίδη μέσα στο γήπεδο) και συνεχίστηκαν μέσα στο ματς, με πιο καθοριστικά εκείνα του τερματοφύλακα Σωκράτη Διούδη.

Σε τέτοιες εμφανίσεις, και ειδικά με τόσο βαρύ σκορ, η ευθύνη δεν μπορεί να βαραίνει όμως μόνο έναν. Είναι συλλογική. Είναι αυταπόδεικτο πως με τη νοοτροπία που έδειξε σήμερα στην Τρίπολη απέναντι στον ΟΦΗ, ο Άρης δεν μπορεί να πάει μακριά. Για να ακριβολογούμε, δεν θα πάει πουθενά. Αυτό τόνισε και ο Μανόλο Χιμένεθ μετά τη λήξη του αγώνα. Τη λύση, όμως, θα πρέπει να την αναζητήσουν μέσα στα αποδυτήρια οι ίδιοι οι ποδοσφαιριστές.

Από τον Άρη σήμερα έλειπε κάτι θεμελιώδες, κάτι που δεν πρέπει να λείπει ποτέ από καμία ομάδα, η φλόγα. Αυτή η φλόγα που καίει μέσα σε κάθε παίκτη όταν μπαίνει στο γήπεδο, το πάθος, η ένταση, η σπίθα που κάνει τη διαφορά. Κανείς δεν την είχε. Όλοι κινήθηκαν σε μέτρια επίπεδα, χωρίς κάποιος να προσπαθήσει να εμπνεύσει, να τραβήξει τους υπόλοιπους, να γίνει η αιτία που θα άλλαζε την εικόνα. Έλειπε η ενέργεια, έλειπε η ψυχή. Κι αυτό είναι το πιο ανησυχητικό.

Ο Άρης κατάφερε ό,τι έχτισε με κόπο στα τέσσερα πρώτα παιχνίδια του Ισπανού τεχνικού να το γκρεμίσει μέσα σε δύο, χάνοντας πέντε πολύτιμους βαθμούς και πηγαίνοντας στη διακοπή του πρωταθλήματος με κακή ψυχολογία και αρκετά ερωτηματικά. Και δυστυχώς, δεν είναι η πρώτη φορά. Δεν γίνεται κάθε φορά που η ομάδα πάει να αλλάξει το κλίμα, να κάνει τον κόσμο να πιστέψει ξανά, να δίνει μία και να χύνει την καρδάρα με το γάλα.

Το έχει κάνει πολλές φορές. Ήταν ήδη η τρίτη φορά μέσα στη σεζόν που το πετυχαίνει αυτό, κι ακόμα βρισκόμαστε στις αρχές Οκτώβρη. Κάθε συγνώμη προς τον κόσμο, όσο καλοπροαίρετη κι αν είναι, δημιουργεί πια περισσότερο εκνευρισμό παρά κατανόηση.

Ο Μανόλο Χιμένεθ, με το ξεκίνημα του δεύτερου ημιχρόνου, προχώρησε σε τρεις μαζεμένες αλλαγές σε μία ξεκάθαρη ένδειξη του πόσο άσχημα είχαν πάει τα πράγματα στο πρώτο μέρος. Ωστόσο, ούτε αυτές μπόρεσαν να αλλάξουν τη ροή του αγώνα. Ο ΟΦΗ παρουσιάστηκε πιο αποφασισμένος, πιο συγκεντρωμένος και πιο πεινασμένος για το αποτέλεσμα, την ώρα που οι κιτρινόμαυροι έμειναν στα λόγια και στις υποσχέσεις.

Σίγουρα όλοι δικαιούνται να έχουν μια κακή μέρα στη δουλειά. Άλλο, όμως, να μη σου βγαίνει τίποτα και άλλο να είσαι εκτός κλίματος αγώνα. Αυτή ήταν η πραγματικότητα για τον Άρη στην Τρίπολη μια ομάδα χωρίς ένταση, χωρίς ενέργεια, χωρίς διάθεση να παλέψει.

Σε ατομικό επίπεδο, ο Άρης δεν παίρνει τίποτα από ποδοσφαιριστές-κλειδιά. Ο Σωκράτης Διούδης ήταν σε πολύ κακή μέρα, με πολλά λάθη που στοίχισαν. Ο Κώστας Γαλανόπουλος, για ακόμη ένα παιχνίδι, δεν πρόσφερε τα αναμενόμενα και δείχνει πως ίσως δεν του ταιριάζει ο ρόλος που του έχει αναθέσει ο Χιμένεθ, παρά το θετικό του ξεκίνημα. Την ίδια ώρα, ο Άρης δεν παίρνει απολύτως τίποτα από τους παίκτες που έρχονται από τον πάγκο, ενώ ο Μορόν παραμένει σε χαμηλά στάνταρ, δίχως να δείχνει διάθεση να αλλάξει ο ίδιος την εικόνα του ή να προσπαθήσει περισσότερο μέσα στο γήπεδο.

Πλέον, οι κιτρινόμαυροι καλούνται να ανασυνταχθούν άμεσα, καθώς μπροστά τους υπάρχει μια δύσκολη τριάδα αγώνων: Παναθηναϊκός, Ολυμπιακός και εκτός έδρας Λεβαδειακός. Το σίγουρο είναι πως με εικόνα σαν τη σημερινή, ο Άρης δεν μπορεί να διεκδικήσει τίποτα ούτε από αυτά τα παιχνίδια, ούτε συνολικά στο φετινό πρωτάθλημα.