ΑΕΚ: Η βασική πεποίθηση για τον βιονικό Ρότα, η σταθερά των προπονητών του και το συμβόλαιο που λήγει
Το SPORT24 καταπιάνεται με την περίπτωση του -σε σημαντικό βαθμό “παρεξηγημένου”- δεξιού μπακ της Ένωσης, Λάζαρου Ρότα, που έχει μπει στον τελευταίο χρόνο συμβολαίου μιας πενταετούς παρουσίας στην ΑΕΚ.
Στον αγώνα που ο Πέτρος Μάνταλος συμπλήρωσε 400 ματς με τη φανέλα της ΑΕΚ, ο Λάζαρος Ρότα συνειδητοποίησε ότι βρισκόταν ακόμα αρκετά μακριά από αυτό το νούμερο, σε απόσταση “μόλις” 265 αγωνιστικών ημερών.
Ωστόσο τα 135 παιχνίδια που έφτασε πια με την κιτρινόμαυρη φανέλα ο διεθνής δεξιός μπακ, δεν είναι δα και ένας μικρός αριθμός. Δεν είναι πολλοί -ξεκάθαρα το αντίθετο συμβαίνει- πια στις μέρες μας οι Έλληνες ποδοσφαιριστές που πλησιάζουν σε τέτοια νούμερα αγωνιζόμενοι στις μεγάλες ομάδες.
Συνήθως γιατί είναι λίγοι όσοι ευδοκιμούν σε αυτές και όταν είναι πολύ καλού επιπέδου, τότε φεύγουν για το εξωτερικό. Αν δεν είναι πολύ υψηλού επιπέδου, τρώνε όλο το ανάθεμα. Είναι η μοίρα του γηγενούς παίκτη, να τα ακούει για τον εαυτό του και άλλους 20-25 μαζί.
Η καριέρα του Ρότα στην ΑΕΚ, στις πέντε σεζόν που φορά τη φανέλα της, έχει περάσει από διάφορα στάδια όσον αφορά στο μέγεθος της αποδοχής ή της αμφισβήτησης. Υπήρξαν ημέρες που φίλοι της ομάδας εκφράζονταν με τρόπο επαινετικό για το γεγονός ότι είχε απασχολήσει συλλόγους από την Αγγλία και άλλες που τον “σταύρωναν” διαδικτυακά για κάποια λάθη του.
Η αλήθεια όμως που δεν αμφισβητείται είναι ότι στα χρόνια της παρουσίας του στην ομάδα, δεν υπήρξε ούτε ένας προπονητής που να εισηγήθηκε στη διοίκηση να αποκτηθεί κάποιος για να βρεθεί μπροστά από τον Λάζαρο. Δεν το ζήτησε ούτε ο Μάρκο Νίκολιτς το περασμένο καλοκαίρι θεωρώντας ότι είναι επαρκής γι’ αυτό που θέλει να παρουσιάσει.
Η αποδοχή, οι υπερβολές, το συμβόλαιο
Η απόδοση του Ρότα φέτος είναι σταθερά καλή, με όποια επιμέρους λάθη ή ατέλειες μπορεί να εντοπίζονται. Το πιο σοβαρό ατόπημα με τη θέση του δεξιού μπακ δεν αφορά τόσο εκείνον, όσο στη διαχρονική “άρνηση” της ΑΕΚ να μην φροντίζει για την ύπαρξη ενός ικανοποιητικού ανταγωνιστή. Ο 28χρονος αμυντικός, παίζει μόνος του για τη θέση.
Τι έχουμε λοιπόν εδώ; Την ευκολία για να γίνεται μόνιμος στόχος ενόσω οι προπονητές που είχε και έχει στην ομάδα τον θεωρούν απαραίτητο κι ενώ η σωστή αγωνιστική “κάλυψή” του αγνοείται. Ο Ρότα πρέπει να είναι πάντα παρών και αλάνθαστος. Ε, δεν γίνεται…
Σε βάθος ετών ο Ρότα έχει σταθερά καλή παρουσία, είναι αναντικατάστατος στο πλάνο του εκάστοτε κόουτς και αποτελεί μία από τις πλέον συμπαθείς φιγούρες των αποδυτηρίων, ένα καλό στοιχείο για την ομάδα και τους συμπαίκτες του.
Δεν πρέπει ασφαλώς να λησμονούμε ότι φέτος αγωνίζεται και για το συμβόλαιό του, το οποίο εκπνέει το ερχόμενο καλοκαίρι. Η υπόθεσή του είναι ανοιχτή, μόλις σε τρεις μήνες από τώρα αποκτά το δικαίωμα να υπογράψει αλλού ως ελεύθερος και η ΑΕΚ να στερηθεί ακόμα έναν Έλληνα και μάλιστα εν ενεργεία διεθνή.
Κοιτάζοντας το δάσος και όχι το δένδρο, το πρόβλημα για την ΑΕΚ είναι να βρει τον παίκτη που δεν θα είναι Οντουμπάτζο -δηλαδή κάποιος μη επαρκής έστω για να του κάνει τα ρεπό του- και όχι το να προβληματίζεται για τον Ρότα.
Κι από όσο καταλαβαίνουμε, ο 28χρονος αμυντικός έχει κερδίσει την εύνοια όλων στην ΑΕΚ για την αφοσίωση, την προσπάθεια και την ευεργετική παρουσία του εντός της ομάδας.
Να μην ξεχνάμε ότι (και) φέτος είναι βιονικός. Βασικός και στα 11 ματς πρωταθλήματος/Ευρώπης, και μόλις μία φορά αλλαγή στο 83’ του αγώνα με τον Πανσερραϊκό επειδή άνθρωπος είναι και αυτός, “έσκασε”.