ΑΕΚ: Ένας αυτοσχεδιασμός ιδεών μέσα σε ένα μπερδεμένο ποδοσφαιρικό πλάνο

Με τη στατιστική απεικόνιση του αγώνα ανά χείρας, θα μπορούσες εύκολα να φανταστείς σαγηνευτικό ποδόσφαιρο και τεράστιες χαμένες ευκαιρίες που να εξηγούν το τελικό 1-1. Κοντά στις 30 τελικές έναντι μόλις μίας του αντίπαλου, από εκτέλεση πέναλτι που μάλιστα δεν ήταν! Και πάλι όμως, εδώ πρέπει να εξετάσουμε ποιος ήταν αυτός ο αντίπαλος.

Η Σάμροκ Ρόβερς, μια ομάδα αρκετά αθλητική που δεν ήξερε κάτι περισσότερο από το να αμύνεται, να κάνει εκνευριστικές καθυστερήσεις και να πετάει την μπάλα μακριά από την περιοχή της όπως-όπως, κατάφερε να πάρει ισοπαλία στη Νέα Φιλαδέλφεια. Και αν κάποιος δεν είχε παρακολουθήσει το συγκεκριμένο παιχνίδι, τα στατιστικά θα του έλεγαν ψέματα.

Διότι ναι μεν η υπεροχή ήταν καθολική, φάσεις δημιουργήθηκαν για γκολ, μα δεν ήταν περισσότερες από 5-6 (οι 2 όντως πολύ μεγάλες ευκαιρίες) και γενικά το παιχνίδι της ΑΕΚ ήταν για ακόμα μία φορά εκτός από ανούσιο, πολύ εμφανώς… ασαφές. Μία περίεργη προσέγγιση που δεν έμοιαζε βγαλμένη από συγκεκριμένο λειτουργικό σχέδιο.

Με το 0-1 του πρώτου ημιχρόνου στην πλάτη, ο Νίκολιτς επέλεξε να παίξει με δύο φορ, τοποθετώντας τον Πιερό δίπλα στον Γιόβιτς και περιμένοντας (ξανά) από τον Ρότα να ανακαλύψει κάποια συνεργασία που θα οδηγήσει σε γκολ, σαν και αυτή που έσωσε την παρτίδα με τον Παναιτωλικό, όταν γύρισε σωστά την μπάλα στον Πινέδα. Είναι ακόμα μία απόδειξη σημαντικού μεγέθους που εμφανίζει τη μεγάλη εικόνα: ο δεξιός μπακ, αυτός που μάλιστα παίζει μόνος του καθώς δεν υπάρχει δεύτερος, τείνει να γίνει ο πιο δημιουργικός παίκτης της, άντε πίσω από τον Πινέδα τώρα που ο Μεξικανός αρχίζει και παίζει πάλι καλά.

Με δύο φορ μέσα στην περιοχή του αντίπαλου, η ΑΕΚ προσπαθούσε μόνο από δεξιά, καθώς αριστερά ήταν ο Πήλιος ο οποίος έχοντας ακούσει τα σχολιανά του από την εξέδρα για την αδύναμη και αναποτελεσματική εικόνα του στο μεγαλύτερο κομμάτι του παιχνιδιού, δεν τολμούσε να φέρει τη μπάλα στην περιοχή ή να επιχειρήσει κάποια κούρσα στη γραμμή, παρά έπαιζε προς τα πίσω.

Κι όμως ο προπονητής τον άφηνε στο χορτάρι, σε παιχνίδι που ήθελε να γεμίσει με σέντρες την αντίπαλη περιοχή κι ενόσω κρατούσε στον πάγκο τον Πενράις που αν φέρεται ότι ειδικεύεται σε κάτι, τότε είναι αυτό.

Αχταρμάς μπερδεμένων ιδεών 

Κατά τα άλλα, η μπάλα γυρνούσε γύρω-γύρω έξω από την περιοχή της Σάμροκ, πολλά εξεζητημένα σουτ επιχειρήθηκαν στα πουλιά, κάθετο ποδόσφαιρο δεν υπήρχε, γενικά ένας αχταρμάς μπερδεμένων ιδεών που δεν παρέπεμπαν σε συγκεκριμένο αγωνιστικό πλάνο.

Κι όταν ο προπονητής παραδέχεται ότι τα τελειώματα είναι το πρόβλημα, θέλω να πιστεύω ότι δεν αναφέρεται μόνο στο πως οι ποδοσφαιριστές εκτελούν αλλά και στον κακό βαθμό που παίρνουν δημιουργώντας για να φτάσουν σε κάποια εκτέλεση. Ή πιο σωστά, επιχειρώντας να δημιουργήσουν.

Με αυτά και με αυτά η ΑΕΚ κλώτσησε την ευκαιρία στην έδρα της να έχει το απόλυτο, άφησε πίσω της δύο βαθμούς αν και στο τέλος θα πρέπει να είναι χαρούμενη που πήρε έστω έναν, περισσότερο για λόγους αξιοπρέπειας καθώς θα ήταν προσβλητικό να έχει ηττηθεί από τέτοιο αντίπαλο.

Το αν γίνεται να αποδειχθεί και βαθμός ουσίας θα φανεί στη συνέχεια καθώς για να έχει τύχη στην Ευρώπη θα πρέπει να πάρει ένα μεγάλο αποτέλεσμα είτε στη Φλωρεντία, είτε στην Σαμψούντα. Δύσκολα πράγματα με τέτοια ποδοσφαιρική εικόνα και τόσο αργό και κατά διαστήματα ταλαίπωρο παιχνίδι, αλλά επειδή είναι έτσι το άθλημα, όσο ζεις ελπίζεις…