ΑΕΚ, Conference League: Ένα βράδυ ευρωπαϊκό που έδωσε χαρά και ελπίδα σε ένα ξεχωριστό μονοπάτι

Με την καρδιά τους το χάρηκαν όλοι. Οπαδοί, ποδοσφαιριστές, προπονητικό επιτελείο, όλοι όσοι αγαπούν την ΑΕΚ.

Ήταν ένα μεγάλο σοκ ο τρόπος που έπαιξε και όχι τόσο ότι έχασε από τον ΠΑΟΚ, οπότε η ένεση αυτοπεποίθησης ήταν απαραίτητη. Με μια σπουδαία και εμφατική νίκη, την πρώτη μάλιστα μετά από 15 ολόκληρα χρόνια σε φάση ευρωπαϊκών ομίλων για την Ένωση.

Πολύ όμορφο ποδόσφαιρο, εξαιρετικές εμπνεύσεις, παίκτες απελευθερωμένοι και αποφασισμένοι.

Η Αμπερντίν αποδείχτηκε ένας πολύ ευάλωτος αντίπαλος, όμως μικρή θα σημασία είχε αυτό αν η ΑΕΚ δεν είχε αφήσει ολοκληρωτικά πίσω της το παιχνίδι της περασμένης Κυριακής, δίχως δηλαδή άλλες σκέψεις να τη βασανίζουν για το πώς το έχασε. Και φυσικά με μία στάση απέναντι στους Σκωτσέζους πολύ διαφορετική σε σύγκριση με αυτήν που είχε απέναντι στον ΠΑΟΚ.

Η ΑΕΚ βγήκε να παίξει ποδόσφαιρο με ένα αίσθημα υπεροχής που πάντοτε ο γηπεδούχος πρέπει να αισθάνεται και να αξιοποιεί, είτε ο αντίπαλος είναι χαμηλότερης δυναμικότητας είτε ισοδύναμος.

Πήρε την μπάλα στα πόδια της, κυριάρχησε, έφτασε στο πρώτο γκολ και από εκεί κει και πέρα ήταν εύκολος ο δρόμος για να έρθουν και τα περισσότερα. Πάτησε τον αγωνιστικό χώρο με το σωστό πνεύμα και έφτασε στο αποτέλεσμα που της ανοίγει διάπλατα το δρόμο για την ευρωπαϊκή συνέχειά της.

Προφανώς χρειάζεται κι άλλα τέτοια ειδικά στην έδρα της, όμως το να γίνει η αρχή ήταν το πιο βασικό μέλημα. Μία τέτοια εμφάνιση και αντίστοιχη νίκη κόντρα στη Σάμροκ Ρόβερς και ορίζοντας της πρόκρισης στην επόμενη φάση του Conference League θα γίνει ακόμα πιο ορατός.

Ας μην πηγαίνουμε όμως ακόμα μακριά τη βαλίτσα. Ας μείνουμε σε συμπεράσματα αυτής της νίκης, όπως ότι ο Πενράις αδικείται να μην είναι βασικός και το ίδιο ο Κοϊτά να χρησιμοποιείται στο δεξί φτερό της επίθεσης όταν ο λόγος για τον οποίο η ΑΕΚ τον απέκτησε ήταν η καριέρα που έχτισε στο Βέλγιο παίζοντας αριστερά.

Έκανε μικρά θαύματα χθες στον ρόλο που του ταιριάζει και του αρέσει περισσότερο όπου και θα πρέπει να αγωνίζεται δίχως να υπάρχει ενδοιασμός επειδή εκεί παίζει και ο Κουτέσα. Στο φινάλε, ας παίρνει τη φανέλα βασικού ο καλύτερος, ο πιο φορμαρισμένος ή ο πιο ξεκούραστος. Ανάλογα με τις ανάγκες της ομάδας.

Ιδιαίτερη μνεία αξίζει και ο βετεράνος Ντομαγκόι Βίντα ο οποίος για δεύτερο συνεχόμενο ματς ήταν εκ των κορυφαίων. Του έλειψε το γκολ τόσο με τον ΠΑΟΚ στην κεφαλιά που έβγαλε ο Τσιφτσής όσο και απέναντι στους Σκωτσέζους με τα δύο δοκάρια. Ίσως το κρατάει για τον Ολυμπιακό την Κυριακή, ίσως και όχι.

Αυτό που έχει σημασία είναι ότι ο ίδιος κρατιέται σε πάρα πολύ καλή κατάσταση και μάλιστα σε μια συγκυρία τριών συνεχόμενων αγώνων με την ΑΕΚ να έχει κάθε φορά μόλις δύο στόπερ διαθέσιμους από τη στιγμή που προπονητής δεν φαίνεται να υπολογίζει καθόλου τον Χρυσόπουλο.

Δεν υπήρξε παίκτης που να υστέρησε, η ομάδα έτρεξε πολύ και έδειξε να βρίσκεται σε καλή κατάσταση όσον αφορά στις δυνάμεις της. Την Κυριακή θα είναι μία πολύ μεγαλύτερη απαίτηση και εκεί θα φανούν πολλά για το τωρινό ταβάνι της.