Όταν είναι να περάσεις καλά το καταλαβαίνεις από την πρώτη στιγμή, τα... vibes που λέμε. Δεν είχαμε φθάσει αρκετή ώρα στην Βυτίνα για το 3 Days Break VOL3 του SPORT24 κι αφού τακτοποιηθήκαμε στα δωμάτια και ήπιαμε υπέροχο καφέ μακριά από την πίεση της καθημερινότητας, είχε έρθει η στιγμή για το πρώτο... challenge.

Ανθρώπινο ποδοσφαιράκι, έμοιαζε αρκετά με το παραδοσιακό το ξύλινο που παίζαμε πιτσιρικάδες, αλλά και μόνο η δική μας συμμετοχή το έκανε δέκα φορές καλύτερο.

Οι 5 δημοσιογράφοι που λάβαμε μέρος, κληθήκαμε ως αρχηγοί να σχηματίσουμε και τις ομάδες μας. Κι ενώ προσπαθούσα να βρω συμπαίκτες, περνούσαν δίπλα μου οι παγωμένες ΦΙΞ Άνευ που μας περίμεναν μετά τον αγώνα, μεγάλος ο πειρασμός, αλλά είπα σε πρώτη φάση να συγκρατηθώ, αφού δεν είχα προλάβει να ιδρώσω τη φανέλα...

Κι αφού σχημάτισα ομάδα, ήμουν σίγουρος για τους συμπαίκτες μου, ήρθε η ώρα του πρώτου ματς. Ήταν πραγματικά πολύ διασκεδαστικό, αλλά και δύσκολο, απαιτούσε συνεργασίες, αρμονικές κινήσεις, ομαδικότητα. Μας πήρε λίγο χρόνο να δέσουμε, αυτό μας κόστισε, ηττηθήκαμε στο γκολ από την ομάδα του Παντελή Διαμαντόπουλου. Δεν το βάλαμε κάτω, η ομάδα μαζεύτηκε στη γωνία της, έκανε αυτοκριτική και πήρε όρκο νίκης για τη συνέχεια. Αυτό ήταν το μυστικό. Ποιος μας είδε και δεν μας φοβήθηκε...

Ακολούθησαν ακόμη 3 ματς. Στο τέλος των αγώνων έρεε άφθονη η ΦΙΞ Άνευ, δοκίμασα και ΦΙΞ Άνευ λεμόνι, με γοήτευσε, θα γίνουμε... ένα από δω και πέρα. Κι επειδή ξέρω, αγωνιάτε για το αποτέλεσμα, μην ρωτάτε καν. Σαρώσαμε! Οι απόλυτοι, κάναμε 3 στα 3 με εμφατικές νίκες, η αρχική... ανορθογραφία είχε ξεχαστεί.

Ισοβαθμήσαμε στην πρώτη θέση με την σούπερ ανταγωνιστική ομάδα του Χάρη Σταύρου, αλλά η κούπα ήρθε στα δικά μας χέρια, λόγω νίκης στο μεταξύ μας παιχνίδι. Το όλε, όλε, κατά την απονομή ακούστηκε μέχρι τις κορυφές του Μαινάλου -οκ δημοσιογραφή υπερβολή- το πάρτι είχε αρχίσει, κάναμε... μπάνιο στις ΦΙΞ Άνευ, ούτε μικρά παιδιά τέτοιοι πανηγυρισμοί.

Δεν έχω λόγια για την ομάδα μου, περηφάνια, δικαίωση, τέτοιο δέσιμο σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα ούτε σε επαγγελματικό επίπεδο. Παιδιά, μου λείπετε ήδη, αλλά σας θυμάμαι κάθε φορά που παίρνω στο χέρι μου μια ΦΙΞ Άνευ. Δηλαδή, καθημερινά...