Ο Απόστολος Χρήστου στο SPORT24: “Αυτό ήταν το μυστικό στο Παρίσι”

Την 1η Αυγούστου συμπληρώνεται ένας χρόνος από το αργυρό Ολυμπιακό μετάλλιο που κατέκτησε στα 200 μ. ύπτιο ο Απόστολος Χρήστου στο Παρίσι. Είναι ένα από τα πιο διδακτικά μετάλλια της Ελλάδας. Ο αθλητής του Παναγιώτη Βελέντζα έχασε οριακά το χάλκινο στο καλό του αγώνισμα τα 100 μ. ύπτιο και έπεσε στα 200 μ., που τα είχε ως “ρεζέρβα”, ως μια δεύτερη ευκαιρία για να διακριθεί. Και τα κατάφερε.

Αναπόλησε εκείνη τη στιγμή, θυμήθηκε πώς κατάφερε να φτάσει στο βάθρο και αποκάλυψε το μυστικό της επιτυχίας του. Ο Απόστολος είναι αθλητής των μεγάλων αγώνων και το δείχνει και τώρα στη Σιγκαπούρη. Όμως, παρά την αξιοθαύμαστη συνέπειά του στις διοργανώσεις είναι άνθρωπος και όχι ρομπότ. Δεν έκρυψε στο SPORT24 ότι ακόμα προσπαθεί να βρει τα πατήματά του μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Παρισιού και το αργυρό μετάλλιο που κατέκτησε εκεί.

“Είναι μια μεταβατική χρονιά η φετινή. Οι πρώτοι μήνες μετά το αργυρό μετάλλιο στο Παρίσι ήταν δύσκολοι επειδή είχα ψυχολογικό κενό. Προσπάθησα να ξεκουραστώ και ψυχολογικά και σωματικά. Άφησα το Παγκόσμιο της 25άρας για να αποφορτιστώ. Ξεκίνησα από την αρχή της χρονιάς πιο εντατική προετοιμασία. Και πάλι δυσκολεύτηκα, δεν μπορώ να πω ψέματα. Μου είναι δύσκολο πλέον να βρω ένα τόσο μεγάλο κίνητρο. Πέτυχα τη μεγαλύτερη διάκριση που είχα στο μυαλό μου ιδιαίτερα τα τελευταία τρία χρόνια.

Δεν είμαι ο ίδιος που ήμουν πριν από το Παρίσι, επειδή στους Ολυμπιακούς Αγώνες γέμισαν τα κενά που υπήρχαν μέσα μου. Όταν στοχεύεις στους Ολυμπιακούς Αγώνες είναι όλη η χρονιά διαφορετική και πολύ περισσότερο όταν πετύχεις αυτό που θες στη διοργάνωση. Είναι δύσκολο το reset.

Ακόμη, προσπαθώ να βρω το κίνητρο. Μου είναι δύσκολο να διαχειριστώ αυτή την κατάσταση. Έχω κάνει κάποια βήματα, έχω βελτιωθεί αρκετά στον τρόπο σκέψης αλλά πάλι νιώθω πολύ γεμάτος και φορτισμένος από το άθλημα.

Η προηγούμενη χρονιά ήταν εξοντωτική συναισθηματικά και ψυχολογικά. Θα δείξει η πορεία. Έχω κάνει καλή προετοιμασία. Με ψυχραιμία, απομάκρυνση του άγχους και καλή εκτέλεση θα είναι καλά τα αποτελέσματα. Είναι πολύ μικρές οι διαφορές μεταξύ των αθλητών, μιλάμε για κλάσματα του δευτερολέπτου και καταλαβαίνεις ότι ή θα έχεις μετάλλιο ή θα φύγεις πικραμένος”.

“Αυτό ήταν το μυστικό στο Παρίσι”

Η προηγούμενη χρονιά τον εξάντλησε, αλλά στο τέλος ήταν επιτυχημένη και διδακτική. Ο Απόστολος κατέκτησε το αργυρό Ολυμπιακό μετάλλιο στα 200 μ. ύπτιο που δεν είναι το αγώνισμά του, αλλά έπεσε σε αυτό επειδή νωρίτερα είχε χάσει στη χεριά το χάλκινο στα 100 μ. ύπτιο.

“Αυτό το τριήμερο στο Παρίσι είναι σίγουρα το μεγαλύτερο σχολείο που έχω περάσει στη ζωή μου. Συνοψίζει όλη την καριέρα μου, η οποία χαρακτηρίζεται από δύσκολες στιγμές, εμπόδια, καλές στιγμές, διαχείριση αποτυχιών. Δεν ξύπνησα μια μέρα και είπα ότι είναι πολύ εύκολο να ξεχάσω μια άσχημη στιγμή. Πέρασα δυσκολίες και αποτυχίες πιο πριν, ώστε να μπορέσω να διαχειριστώ ακόμα μία και φάνηκε ότι ήταν αναγκαία η ψυχραιμία.

Ελπίζω να μάθαμε όλοι από αυτό, όχι μόνο οι αθλητές. Όλοι οι άνθρωποι πρέπει να ξέρουμε ότι μια κακή στιγμή δεν μας χαρακτηρίζει ούτε μας αντιπροσωπεύει. Δεν μας καθορίζει επίσης. Είχα στεναχωρεθεί για το χάλκινο που έχασα στα 100 μ. ύπτιο και τελικά πήγε καλύτερα με το αργυρό Ολυμπιακό μετάλλιο στα 200 μέτρα.

Μετά τον τελικό στα 100 και μέχρι το επόμενο πρωί δεν ήθελα να κολυμπήσω. Ξύπνησα, πήγα στην προπόνηση είδα ότι είμαι σε καλή κατάσταση και δεν ήθελα να χαραμίσω την τελευταία ευκαιρία που είχα στη διοργάνωση. Δεν το σκέφτηκα αρκετά βαθιά ότι μπορεί να είναι η τελευταία ευκαιρία που είχα στην καριέρα μου, αλλά ήταν και αυτό ένα ενδεχόμενο. Αν δεν κολυμπούσα στα 200, δεν ξέρω αν αργότερα άντεχα στη σκέψη ότι ήμουν τέταρτος. Ίσως να μην μπορούσα να το διαχειριστώ να μου γύριζε ψυχολογικά και να έλεγα δεν θα συνεχίσω το κολύμπι.

Η συζήτηση με τους δικούς μου με ηρέμησε. Μου είπε κάποια πράγματα ο πατέρας μου και ο αδερφός μου, αλλά πάνω από όλα σκέφτηκα ότι είναι μια ευκαιρία ακόμα, μια ελπίδα. Εκεί κατέληξα. Μπήκα να το απολαύσω και να το χαρώ χωρίς το άγχος και τις προσδοκίες που είχα στα 100 μέτρα. Δεν είχα τόσο άγχος. Είχα αποφορτιστεί μετά το 100άρι και προσπαθούσα να μην εστιάσω στο αποτέλεσμα στα 200, αλλά να κάνω σωστά την προσπάθειά μου και αυτό ήταν το μυστικό. Εστίασα στον εαυτό μου και πώς θα κάνω τη δουλειά μου. Δεν με ένοιαζε το αποτέλεσμα. Όσο εστιάζεις σε αυτό χάνεις τη σκέψη σου από αυτά που πρέπει να κάνεις σωστά”.

Ο αθλητής του Παναγιώτη Βελέντζα ασχολήθηκε κατ’ εξαίρεση με τα 200 μ. στο Παρίσι και πλέον θα επικεντρωθεί στις μικρότερες αποστάσεις: “Έχω τα 100 και το 50άρι. Με τα 200 δεν νομίζω να ασχοληθώ ξανά. Από τη στιγμή που μπήκε και το 50άρι ύπτιο στο πρόγραμμα των Ολυμπιακών Αγώνων είναι μια καλή ευκαιρία να αφοσιωθώ στα 50 και στα 100 που είναι και προπονητικά πιο κοντά. Είναι ένα καλό μονοπάτι και λέω να βαδίσω σε αυτό και ν’ αφήσω τα 200μ.. Πέρυσι ήταν μια ειδική περίπτωση, επειδή ήθελα να έχω περισσότερες πιθανότητες για ένα μετάλλιο. Αυτό το 200άρι είναι από τα λίγα που έχω κολυμπήσει σε διεθνείς διοργανώσεις. Ήταν το καλύτερο και δεν ξέρω αν θα το ξαναπάρω τόσο ζεστά σε κορυφαία διοργάνωση. Εγχώρια μπορεί να κολυμπήσω”.

Τα σωστά ελληνικά

Ο Απόστολος ακόμα και μετά τους αγώνες του -που είναι σε πλήρη ένταση- μιλάει καλά ελληνικά σε βαθμό που το παρατηρείς. “Όλους όσοι” είπε σωστά κατά τη διάρκεια των δηλώσεών του μετά την κατάκτηση του αργυρού Ολυμπιακού μεταλλίου. “Όλους όσοι” και όχι “όλους όσους” που είναι ένα συχνό λάθος. “Καλά τα πήγαινα στα μαθήματα. Πρόσεχα, διάβαζα, κοίταζα να είμαι καλός μαθητής. Τέλειωσα το πανεπιστήμιό μου, όλα καλά. Δεν ψάχνω κάτι συγκεκριμένο να αναφέρω στις δηλώσεις μου ούτε σκέφτομαι τι θα πω. Το μόνο που προσπαθώ να κάνω είναι έπειτα από κάθε στιγμή, είναι να τα βάλω σε μια σειρά στο μυαλό μου. Με βοηθάει ψυχολογικά αυτό, ώστε να μπορέσω να διαχειριστώ μια ακόμα κατάσταση σωστά”.

Δεν είναι απλώς παράδειγμα προς μίμηση για τους συναθλητές του, αλλά λόγος για να πιστέψουν στους εαυτούς τους. “Ελπίζω πώς ενισχύουν λίγο την αυτοπεποίθησή τους, πιστεύουν περισσότερο στον εαυτό τους και κατανοούν ότι γίνεται και αυτό, ότι μπορεί να έρθει μια επιτυχία σε μια κορυφαία διοργάνωση. Σωματικά όλοι οι αθλητές είναι σε πολύ καλό επίπεδο, αρκεί να το πιστέψουν λίγο περισσότερο και να νιώσουν ότι είναι ρεαλιστικός ο στόχος. Δεν είναι απλώς ένα όνειρο”.