Τεττέη: Με δάκρυα στα μάτια το “αντίο” του Έλληνα επιθετικού στην Κηφισιά
Με ένα ιδιαίτερα φορτισμένο συναισθηματικά VIDEO, στο οποίο εμφανίζεται να αποχαιρετά ανθρώπους της Κηφισιάς, ο Ανδρέας Τεττέη έβαλε τέλος σε ένα σημαντικό κεφάλαιο της καριέρας του, λέγοντας “αντίο” στην ομάδα που τον ανέδειξε, με δάκρυα στα μάτια.
Με ένα ιδιαίτερα φορτισμένο συναισθηματικά VIDEO, ο Ανδρέας Τεττέη έβαλε τέλος σε ένα σημαντικό κεφάλαιο της ποδοσφαιρικής του διαδρομής, αποχαιρετώντας την Κηφισιά, την ομάδα μέσα από την οποία αναδείχθηκε και έκανε τα πρώτα του σταθερά βήματα στο επαγγελματικό ποδόσφαιρο.
Στο VIDEO που δημοσίευσε η ομάδα των Βορείων Προαστίων, ο 24χρονος επιθετικός εμφανίζεται να αποχαιρετά ανθρώπους του συλλόγου, συμπαίκτες και χώρους που για χρόνια αποτέλεσαν τη δεύτερη οικογένειά του.
Η συγκίνηση είναι εμφανής σε κάθε πλάνο, με τα δάκρυα να συνοδεύουν το “αντίο” του, λίγο πριν ανοίξει το επόμενο κεφάλαιο της καριέρας του και μετακομίσει στον Παναθηναϊκό.
Η Κηφισιά αποτέλεσε το σημείο εκκίνησης για τον Τεττέη, έναν σύλλογο στον οποίο μεγάλωσε ποδοσφαιρικά και με τον οποίο έζησε έντονες και ιστορικές στιγμές, συμβάλλοντας καθοριστικά τόσο στην αγωνιστική του εξέλιξη όσο και στη διαμόρφωση της ποδοσφαιρικής του ταυτότητας.
Αναλυτικά όσα είπε ο Τεττέη στο συγκινητικό VIDEO
“Είναι το πιο δύσκολο αντίο. Η αλήθεια είναι ότι δεν περίμενα να έρθει αυτή η στιγμή τόσο σύντομα, ειδικά μέσα σε αυτή τη χρονιά, και μου φαίνεται πάρα πολύ δύσκολο.
Δεν περίμενα ότι αυτή η ιστορία στην Κηφισιά θα κρατούσε τόσο πολύ. Έξι χρόνια… και νομίζω πως αυτά τα χρόνια δεν θα τα ξεχάσω ποτέ.
Η σχέση μου με τον Πάνο Πρίτσα είναι κάτι που δεν μπορώ να περιγράψω. Τον έχω σαν μεγαλύτερο αδερφό. Με έχει στηρίξει πάρα πολύ. Χωρίς τον κύριο Πρίτσα δεν θα ήμουν τίποτα στην Κηφισιά. Ήταν ο άνθρωπος που με πίστεψε, με βοήθησε και αποτέλεσε έναν από τους βασικούς λόγους για όλα όσα έγιναν.
Πέρα από πρόεδρος, κοιτούσε πάντα το καλύτερο για μένα. Με βάφτισε και ήταν πάντα εκεί, στις χαρές και στις λύπες.
Θυμάμαι εκείνο το γκολ στη Νέα Σμύρνη. Ήταν το ιστορικό γκολ με το οποίο η Κηφισιά πήρε την άνοδο στη Β’ Εθνική και από εκείνο το ματς άρχισε σιγά-σιγά ο κόσμος να με μαθαίνει.
Δεν θα ξεχάσω ποτέ την άνοδο από τη Β’ στην Α’ Εθνική, την πρώτη χρονιά. Δεν ήθελα να φύγω όταν ήρθε η πρόταση από τη Βίμποργκ. Ήθελα να βοηθήσεω να βγει η ομάδα στην Α’ Εθνική, επειδή εκεί της αξίζει να είναι.
Δεν γινόταν να μην είμαι στην Καλαμάτα εκείνη τη μέρα. Ήμουν σίγουρος ότι η Κηφισιά θα κέρδιζε. Μόλις τελείωσε το παιχνίδι, έτρεξα στα αποδυτήρια για να πανηγυρίσω με τους συμπαίκτες μου, σαν να είχα βάλει εγώ το γκολ.
Θα κρατήσω για πάντα αυτή την επικαλαμίδα με το τρόπαιο της Super League 2, γιατί μου θυμίζει μία από τις πιο ευτυχισμένες μέρες της ζωής μου.
Θα είμαι για πάντα στην Κηφισιά και θα τη στηρίζω για μια ζωή. Μια μεγάλη αγκαλιά στον Πάνο, στον κύριο Χρήστο, στον Κωνσταντίνο και σε όλους στην ομάδα.
Είμαι και θα είμαι για πάντα ο πιο φανατικός οπαδός αυτής της ομάδας”.