Παναθηναϊκός: Το προφίλ της Σαχτάρ Ντόνετσκ, αντιπάλου των πρασίνων στον 3ο προκριματικό γύρο του Europa League

Ο Παναθηναϊκός περίμενε τον νικητή του ζευγαριού του δεύτερου προκριματικου γύρου του Europa League μεταξύ της Σαχτάρ Ντόνετσκ και της Μπεσικτας για να μάθει τον αντίπαλό του.

Μετά το 2-0 υπέρ των Ουκρανών, οι πράσινοι θα αντιμετωπίσουν τους κυπελλούχους Ουκρανίας στον τρίτο προκριματικό γύρο, ένα βήμα πριν τα playoffs της διοργάνωσης.

Από την ίδρυση το 1936 μέχρι την εκτόξευση τον 21ο αιώνα

Ιδρύθηκε το 1936, αρχικά ως Σταχάνοβετς και μετέπειτα ως Σαχτιόρ (Σαχτάρ), η ομάδα από το Ντόνετσκ ήταν από την αρχή της ιστορίας της συνδεδεμένη με τα ανθρακορυχεία και τους εργάτες τους.

Άλλωστε το ίδιο της το όνομα προέρχεται από τη Γερμανική λέξη Schacht (Σαχτ) που περιγράφει τις κάθετες στοές των ορυχείων.

Επί Σοβιετικής Ένωσης έχει μόλις τέσσερα πρωταθλήματα να επιδείξει (1961, 1962, 1980, 1983), ενώ μέχρι το 2000 κατέκτησε μόλις δύο κύπελλα Ουκρανίας, το 1995 και 1997.

Από την αυγή του 21ου αιώνα όμως και μετά, η Σαχτάρ όχι μόνο έγινε σταθερή δύναμη στην Ουκρανία, αλλά κι ένας υπολογίσιμος αντίπαλος για όλες τις Ευρωπαϊκές ομάδες.

Το πρώτο πρωτάθλημα ήρθε τη σεζόν 2001-2002 μόλις με ένα πόντο διαφορά μπροστά από τη Ντιναμό Κιέβου. Μάλιστα, κατέκτησαν και το Kύπελλο την ίδια χρονιά κάνοντας το νταμπλ.

Το 2004 έκατσε στον πάγκο της ο Μιρτσέα Λουτσέσκου, με τον οποίο η Σαχτάρ έφτασε πολύ μεγάλες δόξες. Ο Ρουμάνος έμεινε 12 ολόκληρα χρόνια στο Ντόνετσκ και μετέτρεψε τη Σαχτάρ σε μία δύναμη φέρνοντας κυρίως νεαρούς Βραζιλιάνους στην Ευρώπη.

Συμμετοχές στο Champions League, 8 πρωταθλήματα, 6 Κύπελλα, αλλά η σημαντικότερη επιτυχία των Ουκρανών με τον Λουτσέσκου στον πάγκο ήρθε τη σεζόν 2008-2009.

Η κατάκτηση του Κυπέλλου UEFA απέναντι στη Βέρντερ Βρέμης. Ήταν η πρώτη Ουκρανική ομάδα που το κατακτάει τη συγκεκριμένη διοργάνωση και τελευταία συνολικά καθώς ήταν η τελευταία σεζόν πριν την αλλαγή της σε Europa League.

Λόγω του πολέμου στο Ντονμπάς η Σαχτάρ μετακινήθηκε μακριά από τη φυσική της έδρα και εγκαταστάθηκε στο Λβιβ.

Στη μετά Λουτσέσκου εποχή, η Σαχτάρ έχει κατακτήσει ακόμη έξι πρωταθλήματα και πέντε Κύπελλα και εξακολουθεί να είναι μια τουλάχιστον υπολογίσιμη δύναμη στην Ευρώπη.

Τα τελευταία χρόνια λόγω του νέου πολέμου της Ουκρανίας με τη Ρωσία, τα ευρωπαϊκά της παιχνίδια τα δίνει με έδρα το Γκεζελκίρχεν και το γήπεδο της Σαχτάρ.

Το ρόστερ και οι παίκτες κλειδί

Για να βρει κανείς τους παίκτες κλειδί της Σαχτάρ, σε οποιαδήποτε εκδοχή της τα τελευταία 20 χρονιά, αρκεί να αναζητήσει μερικούς σπουδαίους Ουκρανούς και μαζί τους 3-4 εξαιρετικούς Βραζιλιάνους και η σημερινή ομάδα δε θα μπορούσε να είναι εξαίρεση.

Ο 22χρονος επιθετικός μέσος Γκεόργκι Σουντάκοφ αποτελεί πιθανότατα το σπουδαιότερο περιουσιακό στοιχείο της ομάδας κι ακολουθείται από τον αρχηγό της.

Τον 29χρονο κεντρικό αμυντικό Μίκολα Ματβιένκο. Αξίζει να αναφερθεί κι ένας τρίτος Ουκρανός, ο 24χρονος επιθετικός μέσος, Αρτέμ Μπονταρένκο.

Περνώντας στους Βραζιλιάνους που βρίσκονται στο πλευρό των παραπάνω θα συναντήσουμε ταλαντούχους νεαρούς, αυστηρά μεταξύ 19 και 22 ετών. Κέβιν, αριστερό εξτρέμ ετών 22. Καουά Ελίας, επιθετικός ετών 19. Μάρλον Γκόμεζ, κεντρικός μέσος, ετών 21. Άλισον δεξί εξτρέμ ετών 19.

Στον πάγκο της Σαχτάρ από τον περασμένο Μάιο, κάθεται ο Αρντά Τουράν. Ένας σπουδαίος Τούρκος ποδοσφαιριστής που βρίσκεται στα πρώτα του προπονητικά βήματα, σε ηλικία 38 ετών. Μάλιστα αυτή είναι μόλις η δεύτερη προπονητική δουλειά της καριέρας του και η πρώτη εκτός Τουρκίας.

Την περασμένη σεζόν η Σαχτάρ τερμάτησε στην τρίτη θέση της Ουκρανικής Premier Liga με 62 βαθμούς, πίσω από την πρωταθλήτρια Ντιναμό Κιέβου και την Ολεξαντρίγια. Παράλληλα κατέκτησε το κύπελλο Ουκρανίας.

Πρώτος σκόρερ της ομάδα ήταν ο Σουντάκοφ με 15 γκολ και πίσω του ο Μπονταρένκο με 12.