ΚΥΠΡΟΣ

Πάφος: Η ομάδα έκπληξη με το ιστορικό υπόβαθρο και τον Ευαγόρα Παλληκαρίδη στο έμβλημα, που οδεύει προς τα αστέρια

Cyprus President Nikos Christodoulides, center right, celebrates with Pafos players with the trophy following their win against Omonia in the final cup soccer match between Omonia and Pafos at GSP stadium in Nicosia, Cyprus, Saturday, May 18, 2024. Pafos FC soccer club won the first trophy in its history. (AP Photo/Petros Karadjias) AP PHOTOS

Η Πάφος έχει βαλθεί να τρελάνει κόσμο με τη μέχρι τώρα καταπληκτική πορεία της στα προκριματικά του Champions League και το SPORT24 σκιαγραφεί το προφίλ της φιλόδοξης κυπριακής ομάδας που ήρθε για να μείνει.

Η Πάφος θεωρείται η νέα ανερχόμενη δύναμη του κυπριακού ποδοσφαίρου. Το βουλοκέρι της επισφράγισης αυτού του γεγονότος, μπήκε και επίσημα, έπειτα από τη μεγαλειώδη εμφάνιση της κυπριακής ομάδας και τη χθεσινή επικράτησή της έναντι του Ερυθρού Αστέρα με 2-1 στο “Μαρακανά” του Βελιγραδίου, για τα playoffs του Champions League.

Απομένει βέβαια η δύσκολη ρεβάνς στο “Στέλιος Κυριακίδης”, για να συνεχίσει να γράφεται μία από τις πιο όμορφες ποδοσφαιρικές ιστορίες των τελευταίων χρόνων στο κυπριακό και όχι μόνο ποδόσφαιρο.

Ποια είναι όμως η κυπριακή ομάδα και πως έφτασε στο σημείο να κυνηγά αυτή την υπέρβαση;

Η ίδρυση και η σύντομη ιστορία της

Η Πάφος ιδρύθηκε στις 10 Ιουνίου του 2014 και προέκυψε από τη συγχώνευση δύο ομάδων, της ΑΕΚ Κουκλιών και της ΑΕΠ Πάφου. Η πρώτη της συμμετοχή τη σεζόν 2014/15, έγινε στο πρωτάθλημα της δεύτερης κατηγορίας της Κύπρου. Στο τέλος εκείνης της σεζόν, κατάφερε μέσω της δεύτερης θέσης στο πρωτάθλημα να προβιβαστεί στη μεγάλη κατηγορία.

Στο τέλος της χρονιάς όμως δεν κατάφερε να γλιτώσει τον υποβιβασμό της στη δεύτερη κατηγορία, τερματίζοντας στη δωδέκατη θέση. Η άνοδος που κερδήθηκε ξανά τη σεζόν 2016/17, σήμανε και τη μονιμοποίησή της ομάδας στα σαλόνια της πρώτης κατηγορίας της Κύπρου, με το σημείο εκείνο, να αποτελεί την απαρχή μιας, βήμα- βήμα, ανοδικής πορείας.

Η “εισβολή” εκ Ρωσίας και η εκ βάθρων αναδιάρθρωση της ομάδας

Το 2017, ο Ρώσος επενδυτής Σεργκέι Λομάκιν, ανέλαβε την ομάδα το 2017 (το 2018 ανέλαβε και επίσημα την προεδρία του σωματείου), μαζί με τον Ρομάν Ντουμπόφ, μέσω της εταιρείας Total Sports Investments. Στην αρχή η κίνηση αυτή, αντιμετωπίστηκε με καχυποψία, όμως οι δύο ισχυροί άνδρες, έδειξαν πολύ γρήγορα τις προθέσεις τους.

Άμεσα, σηματοδοτήθηκε μια περίοδος επαγγελματικής αναδιοργάνωσης για την ομάδα, με επενδύσεις στις ακαδημίες, στις υποδομές και την εν γένει ποδοσφαιρική δομή.

Μετά την εξόφληση οφειλών, ύψους 250.000 ευρώ, δόθηκε έμφαση στην οικονομική πειθαρχία και την αυτονομία του συλλόγου. Το 2021, επενδύθηκαν περί τα 5.000.000 ευρώ για την αναβάθμιση του προπονητικού κέντρου της ομάδας, 7.000.000 σε νέες τεχνολογίες, ακαδημία και ανθρώπινο δυναμικό, ενώ στις αρχές του 2024, παρουσιάστηκε ένα πλάνο για νέο γήπεδο 8.000 θέσεων καθώς και την αναβάθμιση και άλλων αθλητικών εγκαταστάσεων της ευρύτερης περιοχής.

Τα αποτελέσματα ενός μεγαλόπνοου και με βαθύ ορίζοντα σχεδίου

Oι επενδύσεις φυσικά των ισχυρών ανδρών της ομάδας δε σταματούν εκεί. Παράλληλη ήταν και η φροντίδα και για το αγωνιστικό κομμάτι της ομάδας. Οι ιθύνοντες του συλλόγου έχουν καταφέρει να παρουσιάζεται η Πάφος κάθε χρόνο και πιο δυνατή, με τα αποτελέσματα να είναι εμφανή δια γυμνού οφθαλμού.

Τη σεζόν 2023/24, κατάφερε να κατακτήσει το κύπελλο στην πρώτη της σημαντική επιτυχία, μέσω της οποίας εξασφάλισε και ένα ευρωπαϊκό εισιτήριο για το Conference League. Στην εν λόγω διοργάνωση, διέγραψε την αμέσως επόμενη χρονιά μια αξιοπρεπέστατη πορεία, η οποία σταμάτησε στους 16 του θεσμού από τη σουηδική Τζουργκάρντεν, με συνολικό σκορ 3-1.

Η σεζόν 2024/25 περιγράφεται με μία μόνο λέξη: Ιστορική. Η κατάκτηση του κυπριακού πρωταθλήματος πέρα από το γεγονός ότι ήταν κάτι πρωτόγνωρο για την Πάφο, της έδωσε τη δυνατότητα να αγωνιστεί στα προκριματικά της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης, με τα οφέλη μιας πρόκρισης στους ομίλους, να είναι πολλαπλά.

Το ρόστερ της Πάφου

Το ρόστερ της Πάφου αποτελείται από αρκετούς ταλαντούχους παίκτες, με πολλούς εξ αυτών να έχουν περάσει και από τα μέρη μας και είτε να κρίθηκαν ανεπαρκείς είτε στην καλύτερη, περιττοί. Ονόματα όπως αυτά των Πέπε, Μπρούνο (Ολυμπιακός), Τάνκοβιτς (ΑΕΚ), Μιχαήλ (Αστέρας Τρίπολης), Πηλέα (Πανσερραϊκός).

Ποιοτικοί παίκτες που βρήκαν την ποδοσφαιρική τους Ιθάκη στην κυπριακή ομάδα, με του δύο τελευταίους μάλιστα, να είναι και διεθνείς με την Εθνική ομάδα της Κύπρου.

Οι Κύπριοι προχώρησαν βέβαια προ ολίγων ημερών και σε μία κίνηση που τάραξε τα νερά της Μεγαλονήσου, αποκτώντας τον πρώην διεθνή Βραζιλιάνο στόπερ, Νταβίντ Λουίζ, με την πλούσια καριέρα σε κορυφαία πρωταθλήματα της Ευρώπης, ο οποίος παρότι βρίσκεται στα 38 του, ήρθε για να προσφέρει μια ένεση ποιότητας και εμπειρίας στα μετόπισθεν.

Αν μάλιστα “σκάσει” και η έτερη βόμβα, που ακούει στο όνομα, Έντινσον Καβάνι, τότε οι Κύπριοι αναμένεται να ζήσουν ακόμα μεγαλύτερες στιγμές.

Ο αναμορφωτής Χουάν Κάρλος Καρσέδο

Ο Χουάν Κάρλος Καρσέδο, είναι ο αρχιτέκτονας αυτού του δημιουργήματος και ο άνθρωπος που έχει οδηγήσει την Πάφο και στους δύο, μέχρις στιγμής τίτλους της.

Ο Ισπανός προπονητής, θα μπορούσε να χαρακτηριστεί και ως ο “μόνιμος βοηθός” του Ουνάι Έμερι, καθώς ο νυν προπονητής της Άστον Βίλα, τον έπαιρνε μαζί του σε όλες τις ομάδες που προπόνησε μέχρι και το 2018.

Το 2020, ανέλαβε την πρώτη του δουλειά ως πρώτος στην Ίμπιζα για 54 παιχνίδια, ενώ έκατσε και στον πάγο της Σαραγόσα για ακόμη 15 το 2022. Από το 2023 είναι προπονητής της Πάφου, με το συμβόλαιό του να λήγει του χρόνου το καλοκαίρι (2026).

Η ιστορία πίσω από το έμβλημα του Συλλόγου και ο Ευαγόρας Παλληκαρίδης

Το πρόσωπο που απεικονίζεται στο σήμα της κυπριακής ομάδας, είναι ο Ευαγόρας Παλληκαρίδης ο οποίος γεννήθηκε στις 27 Φεβρουαρίου του 1938. Ένας Παφίτης αγωνιστής και ποιητής, ο οποίος μαχόταν υπέρ της αποτίναξης της βρετανικής κυριαρχίας από την Κύπρο.

Παρότι ήταν ακόμα μαθητής, αποτελούσε αγωνιστή της ΕΟΚΑ (Εθνική Οργάνωση Κυπρίων Αγωνιστών) και ήταν γνωστός για τους αγώνες του, την ευαισθησία, το θάρρος και τη φιλοπατρία του.

Το τέλος του υπήρξε τραγικό, καθότι μόλις στα 18 του, συνελήφθη από τους Βρετανούς το1956 για οπλοκατοχή (μεταφορά όπλων για την ΕΟΚΑ) και καταδικάστηκε σε θάνατο διά απαγχονισμού.

Εκτελέστηκε στη Λευκωσία το 1957 και μέχρι σήμερα αποτελεί εθνικό ήρωα και σύμβολο αυτοθυσίας.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ