Όταν ο Αντώνης Αντωνιάδης εξηγούσε στο SPORT24 το μυστικό της συνεργασίας του με τον Μίμη Δομάζο: "Δεν μου έδινε την μπάλα, όταν είχα πλάτη στο τέρμα"

Ο Αντώνης Αντωνιάδης στη μεγάλη συνέντευξή του στο SPORT24 αφηγήθηκε μεταξύ άλλων πώς συνεργαζόταν με τον Μίμη Δομάζο για τα γκολ.
Όταν είχε την μπάλα στα πόδια του, γινόταν αντιληπτό ότι το ποδόσφαιρο είναι η 8η τέχνη. Οι νεότεροι έμαθαν τον Μίμη Δομάζο από διηγήσεις, αφιερώματα και βίντεο.
Οι τυχεροί τον είδαν από κοντά στο γήπεδο και οι τυχερότεροι όλων τον είχαν συμπαίχτη. Αυτοί απολάμβαναν το εξαιρετικό προνόμιο της σιγουριάς που παρείχε η παρουσία του στον αγωνιστικό χώρο, τις αριστουργηματικές ασίστ του, το ευφυές παιχνίδι του.
Κομμάτι της καριέρας, αλλά και της ζωής του Δομάζου ήταν ο συμπαίχτης και φίλος του, Αντώνης Αντωνιάδης που συγκλόνισε με τον αποχαιρετισμό του στον “στρατηγό” του ελληνικού ποδοσφαίρου. Οι δυο αυτοκόλλητοι στο γήπεδο και στην “πράσινη” κερκίδα, όταν συνυπήρξαν στο “τριφύλλι” έφτιαξαν μια μηχανή παραγωγής γκολ.
Για τις ασίστ ακριβείας του Δομάζου και το πώς είχαν συνεννοηθεί να δουλεύουν για το γκολ είχε μιλήσει ο “ψηλός” στη μεγάλη συνέντευξή του στο SPORT24.
Ακολουθεί απόσπασμα από τη συνέντευξη:
“Η προπόνηση του Παναθηναϊκού είχε πάντα κόσμο. Σχεδόν 7.000! Mετά το Γουέμπλεϊ έγινε αυτό. Είχα καθιερωθεί πια. Τότε, που ήταν το δίδυμο Δομάζος – Αντωνιάδης.
Ο Δομάζος ήταν τεράστια ποδοσφαιρική προσωπικότητα. Σατανικό μυαλό. Ποτέ δεν μου έδινε την μπάλα, όταν είχα πλάτη στο γκολπόστ.
Μόλις γύριζα αριστερά - δεξιά, μπαπ την είχα μπροστά μου την μπάλα και τότε δεν μπορούσε να με αντιμετωπίσει κανείς, επειδή είχα μεγάλο εκτόπισμα. Δες πόσο ανοίγουν τα χέρια μου; Είναι 1,5 μέτρο άνοιγμα. Η μπάλα ήταν προστατευμένη.
Οι σέντρες του Μίμη είναι μια άλλη ιστορία. Με το που σήκωνε το πόδι του για σέντρα εγώ έφευγα. Μόλις πατούσα και σηκωνόμουν με κοιτούσαν από κάτω. Είχα μεγάλο άλμα.
Σηκωνόμουν μισό μέτρο από το έδαφος και είμαι 1,92μ. Η κεφαλιά με τον Ερυθρό Αστέρα -τη χρονιά του Γουέμπλεϊ- είναι η καλύτερη της καριέρας μου”.