Ώρα ευθυνών
Τα χειρότερα ήρθαν ή θα έρθουν στον Παναθηναϊκό. Η ευρωπαϊκή ιστορία του "πρέσβη" του ελληνικού ποδοσφαίρου δέχθηκε ένα ακόμα πλήγμα, πιο δυνατό από αυτό της Βαρκελώνης (λόγω της διαφοράς στο ειδικό βάρος των ονομάτων στους συλλόγους) για να ταρακουνήσει τα νερά στην Παιανία και όχι μόνο.
Οι νταμπλούχοι Ελλάδος με το αρνητικό 1-7 στα γκολ και με μηδέν βαθμούς ενεργητικό φιγουράρουν στην τελευταία θέση του τέταρτου ομίλου και πλέον αν δεν υπάρξει νέο θαύμα από τους ίδιους τους παίκτες όπως και το 2008, θα πρέπει από την επόμενη αγωνιστική και μετά να κυνηγήσουν την τρίτη θέση του ομίλου, που οδηγεί στο Europa League.
Τα αίτια πολλά, οι συγκυρίες επίσης πολλές, οι φταίχτες αρκετοί, ωστόσο το “θύμα” είναι ένα. Το πρεστίζ του συλλόγου πληγώθηκε και μάλιστα σε σημαντικό βαθμό. Ο Παναθηναϊκός, που στο γήπεδο αυτό (ΟΑΚΑ) έχει υποτάξει μεγαθήρια και ομάδες τύπου Κοπεγχάγης, δεν “άντεξε”.
Εμεινε από δυνάμεις, κλάταρε και έχασε και τα αβγά και τα πασχάλια. Μια ήττα που ίσως αποδειχθεί κομβική για την συνέχεια, όχι μόνο για την πρόκριση στην επόμενη φάση αλλά και για το “εισιτήριο” που οδηγεί και στην επόμενη και θεωρητικά μικρότερη σε εμβέλεια διοργάνωση, το Europa League.
Τα όποια λάθη του Νιόπλια, η όποια “χαμένη” θέση του Λουίς Γκαρθία στο ματς, τα δύο τραγικά λάθη του Τζόρβα, η απερίσκεπτη ενέργεια του Ζιλμπέρτο, η ανυπαρξία του Κατσουράνη, η απώλεια βοήθειας από τον Νίνη σε ένα ακόμα μεγάλο ματς, η κακή άμυνα και η μηδενική επιθετική ενέργεια με συνολική προσπάθεια αποτελούν ερωτηματικά που χρειάζονται άμεσες και με επιχειρήματα απαντήσεις.
Οχι με λόγια αλλά με πράξη. Και για να συμβεί αυτό χρειάζεται δύναμη.
Δύναμη για να μπορέσει να καταλάβει ο τεχνικός του Παναθηναϊκού, Νίκος Νιόπλιας, ποιο “καράβι” οδηγεί και πόσο εύκολο είναι να κάνεις κριτική και ανάλυση στην τηλεόραση και στα μικρόφωνα σε αντίθεση με την πράξη και τη διαχείριση παικτών υψηλών προδιαγραφών.
Δύναμη για να σηκώσει η ομάδα κεφάλι και να αλλάξει ριζικά την εικόνα της για να έρθουν πρώτα τα αποτελέσματα και μέσα από αυτά και οι καλές εμφανίσεις.
Δύναμη για να μην χάσει στον επόμενο μήνα “φωτιά” τα πάντα. Τα ντέρμπι στην Σούπερ Λίγκα έρχονται και ενδιάμεσα Τσάμπιονς Λιγκ και Κύπελλο.
Δύναμη για να συνειδητοποιήσουν άπαντες ότι μετά την Κοπεγχάγη έρχεται ο Εργοτέλης και μακάρι να μην διαγραφεί εκεί ένα “εργο-τέλειο” φινάλε στα όνειρα των “πράσινων” και στις εγχώριες διοργανώσεις, αφού ήδη έχουν απωλέσει τέσσερις βαθμούς με τις ισοπαλίες απέναντι σε Ξάνθη (εντός) και Καβάλα (εκτός).
Δύναμη για να καταλάβουν ορισμένοι παίκτες το μέγεθος της ιστορίας της φανέλας που φοράνε και να αλλάξουν νοοτροπία, παίζοντας για τον συμπαίκτη του και για το σύνολο.
Δύναμη για να γίνουν βαθιές τομές, όπως είπε και ο Νικόλας Πατέρας, αλλά απορίας άξιον θα είναι αν αυτό αφορά την αλλαγή στο διαχειριστή της ομάδας (Νιόπλια) ή το εσωτερικό της ομάδας, ξεκινώντας με τους ίδιους τους ποδοσφαιριστές.
Δύναμη για να καταλάβουν οι ποδοσφαιριστές ότι δεν παίζουν μόνο αυτοί οι 11 αλλά και ο 12ος παίκτης. Ο κόσμος που κυριολεκτικά απέδειξε ότι αποτελεί το μεγάλο “όπλο” την φετινή χρονιά στην διεκδίκηση των στόχων προσφέροντας απλόχερα ενίσχυση από την εξέδρα.
Δύναμη για να βρεθεί μέσα σε χρόνο άμεσο η χαμένη αυτοπεποίθηση της πλειοψηφίας των παικτών. Εκτός από τους Σισέ, Σαριέγκι και Βύντρα κανείς άλλος δεν πάλεψε και δεν έβαλε τα πόδια του στην “φωτιά” σε ένα ματς με αντίπαλο την Κοπεγχάγη.
Δύναμη για τους ιθύνοντες της “πράσινης” ΠΑΕ που καλούνται να διαχειριστούν όλες τις ισορροπίες εκείνες που δεν θα “αναστατώσουν” περισσότερο την ομάδα, τώρα που χρειάζεται ηρεμία.