Είναι πάντα ωραίο να μιλάς για ποδόσφαιρο. Ειδικά όταν αυτό συμβαίνει με ανθρώπους που ξέρουν καλά το άθλημα. Ανθρώπους που θα σου δώσουν το κάτι παραπάνω, που πιθανώς να σου δώσουν κάτι καινούργιο. Ένας προπονητής είναι πάντα η κατάλληλος άνθρωπος σε μία τέτοια συζήτηση.

Πόσο μάλλον ότι πρόκειται για έναν νέο σε ηλικία προπονητή, που βλέπει το ποδόσφαιρο με μία “φρέσκα” ματιά. Αυτή είναι και η περίπτωση του Γιώργου Σίμου. Το SPORT24 συνάντησε τον προπονητή της Εθνικής Ελπίδων στο προπονητικό κέντρο του Αγίου Κοσμά. Η συζήτηση μαζί του δεν θα μπορούσε να μας απογοητεύσει, καθώς πήραμε ό,τι ακριβώς θέλαμε. Γνώση για το ποδόσφαιρο από έναν άνθρωπο που το ζει από μέσα.

Η Εθνική Ελπίδων του Γιώργου Σίμου

Η συζήτηση μας δεν μπορούσε να μην αρχίσει από την Εθνική Κ21. Υπό την ηγεσία του η Ελλάδα έχει τέσσερις νίκες και μία ισοπαλία στα προκριματικά του ευρωπαϊκού πρωταθλήματος και μία ισοπαλία σε φιλικό απέναντι στη Δανία. Έτσι είναι στη δεύτερη θέση και βρίσκεται πίσω από την πανίσχυρη Πορτογαλία. Οι βλέψεις ακόμη και για την πρωτιά στον προκριματικό όμιλο είναι ακόμη εδώ, ζωντανές. Τι έχει συμβεί όμως στην Ελπίδων; Η απάντηση δεν βρίσκεται στην αποδόμηση.

"Είναι αρκετοί οι λόγοι που τα έχουμε καταφέρει. Κυρίως είναι το ταλέντο των ποδοσφαιριστών και οι ικανότητές τους. Έχουμε δημιουργήσει ένα δυνατό, ομαδικό πνεύμα, υπάρχει καλό κλίμα στην Εθνική. Αυτό είναι και μία συνέχεια της δουλειάς που γινόταν, γιατί το ρόστερ είναι στο 80% το ίδιο με της ομάδας όταν ήταν προπονητής ο Γιάννης Γκούμας. Δεν είμαι της λογικής της αποδόμησης των προηγούμενων. Κρατάμε τα θετικά που είχαμε και το πάμε ένα βήμα παραπάνω. Τα τρία συστατικά για εμένα είναι, το ταλέντο που υπάρχει στη χώρα μας, η ικανότητα των ποδοσφαιριστών και οι σχέσεις, το δέσιμο που έχουμε δημιουργήσει ως ομάδα. Έτσι, έχουν έρθει αυτά τα αποτελέσματα, τα οποία είναι θετικά και μας δίνουν μία βάση για τη συνέχεια".

Ο στόχος της της Ελπίδων είναι διττός. Αφενός η αγωνιστική καταξίωση και η πρόκριση στην τελική φάση του ευρωπαϊκού. Αφετέρου η δημιουργία ποδοσφαιριστών για την επάνδρωση της Εθνικής Ελλάδας: "Από την πρώτη στιγμή αυτό που είπα στους παίκτες είναι να βλέπουμε κάθε παιχνίδι ξεχωριστά. Όντως είμαστε στη δεύτερη θέση με ένα παιχνίδι περισσότερο από Πορτογαλία, Κύπρο και Ισλανδία. Για να είμαστε ρεαλιστές, το απόλυτο φαβορί είναι η Πορτογαλία, η οποία είναι μία δυνατή ομάδα. Εμείς εδώ που έχουμε φτάσει έχουμε δύο στόχους.

Ο πρώτος είναι η διάκριση, να περάσουμε δηλαδή στην τελική φάση ακόμη και μέσω τις διαδικασίας των μπαράζ. Ο δεύτερος στόχος για την ομάδα είναι η δημιουργία ποδοσφαιριστών για την Εθνική Ανδρών. Αυτοί οι δύο στόχοι είναι προτεραιότητες. Η αγωνιστική διάκριση μέσα από μία συγκεκριμένη φιλοσοφία και αγωνιστική διαδικασία και η άνοδος ποδοσφαιριστών στην Εθνική Ανδρών, όπως έγινε με τον Αλεξανδρόπουλο και όπως πιστεύω ότι θα γίνει και με άλλα παιδιά τα επόμενα χρόνια".

Στη χώρα μας δεν υπάρχει δυστυχώς γενική φιλοσοφία ποδοσφαίρου

Ποια είναι η διαφορά να προπονείς μία Εθνική ομάδα σε σχέση με έναν σύλλογο, ειδικά στην Ελλάδα. Ο Γιώργος Σίμος έχει την απάντηση: "Είναι η πρώτη μου χρονιά που έχω την τιμή να είμαι ομοσπονδιακός προπονητής. Δεν έχει καμία σχέση με το να προπονείς σύλλογο. Σε επίπεδο συλλόγου έχεις το χρόνο για να δημιουργήσεις την αγωνιστική φιλοσοφία της ομάδας. Στην Εθνική ομάδα αυτό πρέπει να γίνει γρήγορα και ταυτόχρονα να είναι και αποτελεσματικό.

Στη χώρα μας αυτό είναι δύσκολο, διότι δεν υπάρχει μία γενική ποδοσφαιρική φιλοσοφία. Παραδείγματος χάριν στην Ολλανδία, την Ισπανία, το Βέλγιο και άλλες χώρες, όπως αγωνίζονται στις ομάδες τους, έτσι αγωνίζονται και στην εθνική τους. Στην Ελλάδα δεν έχουμε ένα συγκεκριμένο μοντέλο ποδοσφαίρου, άρα ερχόμενοι στην Εθνική, θα πρέπει να βρούμε τον τρόπο να πετύχουμε την αγωνιστική εικόνα που θέλουμε, και που θα μας οδηγήσει στη διάκριση".

Η φιλοσοφία του Γιώργου Σίμου έχει φανεί από τα παιχνίδια του όταν και βρισκόταν στον ΟΦΗ. Η Ελπίδων είναι μία συνέχεια. Το κύριο συστατικό; Η ομάδα του θέλει να κρατάει την τύχη στα χέρια της: "Στα παιχνίδια που έχουμε αγωνιστεί έως τώρα έχουμε δείξει τη φιλοσοφία μας. Για παράδειγμα με τη Δανία, την οποία επιλέξαμε για φιλικό πριν από την Ισλανδία, η οποία ήταν αήττητη για 18 παιχνίδια και είχε φτάσει στα ημιτελικά του πανευρωπαϊκού χάνοντας στα πέναλτι από τη Γερμανία, δεν ήμασταν παθητικοί. Όπως και σε κανένα παιχνίδι. Θέλουμε να έχουμε τον έλεγχο του αγώνα στο μεγαλύτερο διάστημα. Βέβαια, υπάρχουν παιχνίδια, όπως αυτό με την Ισλανδία που παίζαμε με δέκα παίχτες, που έπρεπε προσαρμόσουμε τον τρόπο παιχνιδιού μας για να πάρουμε το αποτέλεσμα. Θέλω να έχουμε τον έλεγχο, γιατί θεωρώ ότι έχουμε το ταλέντο να το κάνουμε.

Όπως όλες οι μεσογειακές χώρες, η Πορτογαλία, η Ισπανία, η Γαλλία, η Ιταλία, έτσι και η Ελλάδα έχει ταλέντο. Γιατί να μπορούν να το κάνουν όλοι αυτό και εμείς όχι; Θα πρέπει να είμαστε εμείς που θα ορίζουμε τα πράγματα, να εξαρτόμαστε από τη δική μας απόδοση".

Η συζήτηση επανήλθε στη δουλειά του ομοσπονδιακού προπονητή. Εκεί ο Γιώργος Σίμος υπογράμμισε πως σε μία Εθνική περιθώρια για απώλειες δεν υπάρχουν: "Είναι πιο δύσκολο να δουλεύεις ως ομοσπονδιακός. Πρέπει να περάσεις στους παίκτες μέσα σε δύο μέρες ό,τι σε τρεις μήνες σε έναν σύλλογο. Δεν έχεις το άλλο Σαββατοκύριακο να 'ρεφάρεις'. Χάνεις βαθμούς και τέλος. Στην Εθνική δεν έχεις την πολυτέλεια να πεις ότι κρατάς την απόδοση και ότι αυτή η απόδοση στις επόμενες αγωνιστικές θα σου αποφέρει βαθμολογικό όφελος. Μετά από ένα ή τρεις μήνες μπορεί να μην έχεις αυτή την απόδοση, γιατί δεν έχεις τη δυνατότητα καθημερινής προπόνησης. Αυτή είναι η διαφορά της Εθνικής με τον σύλλογο. Αυτό σου δημιουργεί μία διαφορετική αδρεναλίνη, να γνωρίζεις ότι κάθε ματς που έρχεται είναι αγώνας δίχως αύριο. Πρέπει να πάρεις το μάξιμουμ αγωνιστικά και βαθμολογικά".

Καθημερινότητα σε μια Εθνική δεν υπάρχει, γι' αυτό το κομμάτι της επικοινωνίας αποτελεί σκόπελο, όμως το καλό κλίμα είναι απαραίτητο: "Προσπαθώ και έχω καλή επικοινωνία με τους παίκτες, ακόμη και τις μέρες που δεν είμαστε μαζί, πάντα με σεβασμό απέναντι στους συλλόγους. Θέλω να δω τι κάνουν, να δω αν είναι υγιείς. Είναι σημαντικό να υπάρχει αυτή η επαφή. Αυτό για εμένα είναι το Α στην Εθνική, γιατί πάντα οι μεγάλες επιτυχίες στις Εθνικές μας ήρθαν μέσα από ένα οικογενειακό και ομαδικό πνεύμα. Είμαστε σε καλό επίπεδο σε αυτό, μπορούμε να το κάνουμε και καλύτερο, είμαι αισιόδοξος για το μέλλον".

Η Εθνική τον Μάρτιο θα αντιμετωπίσει την Πορτογαλία. Εκεί θα φανεί αν η Ελπίδων μπορεί να ανέβει στην κορυφή. Οι Πορτογάλοι είναι μία πολύ καλή ομάδα, με παίκτες όπως ο Βιτίνια της Πόρτο ή ο Φάμπιο Σίλβα της Γουλβς:"Η Πορτογαλία είναι μία δυνατή ομάδα, αλλά και στον συγκεκριμένο αγώνα, η προσήλωση μας θα είναι στη δική μας αγωνιστική κατάσταση. Υπάρχει σεβασμός για τον αντίπαλο. Θα είμαστε όσο το δυνατόν πιο έτοιμοι για να αντιμετωπίσουμε τα δυνατά τους χαρακτηριστικά. Θα προσπαθήσουμε να βρούμε και τις αδυναμίες τους. Αυτό που θέλουμε είναι να πετύχουμε το 110% της απόδοσης μας για να πάρουμε ό,τι καλύτερο μπορούμε".

Να εξαρτόμαστε από τη δική μας απόδοση όχι τι κάνει ο αντίπαλος

Τι είναι αυτό που προσπαθεί να αλλάξει ο Σίμος στην Εθνική Ελπίδων; Η απάντηση βρίσκεται πάλι στη φιλοσοφία του, την οποία δεν γίνεται να εγκαταλείψει: "Συνήθως περιμέναμε τον αντίπαλο. Τώρα αυτό που κάνουμε είναι να εξαρτόμαστε από τη δική μας αγωνιστική απόδοση, όχι από τι κάνει ο αντίπαλος. Αυτή είναι η αλλαγή που θέλω να περάσω. Να καθορίζουμε εμείς την τύχη του αγώνα βάσει της δικής μας απόδοσης. Αυτό είναι το πιο σημαντικό. Πρέπει να πιστεύουμε στις ικανότητές μας. Ότι μπορούμε να πάμε να κερδίσουμε τους αγώνες".

Ακόμη στην Εθνική Ελπίδων υπάρχουν κάποιες νέες συνήθειες, οι οποίες αποτελούν πολύτιμα συστατικά για την επιτυχία: "Είναι σημαντικό ότι στη Λευκορωσία, πήγαμε τρεις μέρες πριν από τον αγώνα, ώστε να έχουμε τον χρόνο να προετοιμαστούμε κατάλληλα. Κανονίσαμε ένα δύσκολο φιλικό με την ισχυρή Δανία, πριν από το ματς με την Ισλανδία, ώστε να έχουμε παιχνίδια στα πόδια μας για τα επίσημα. Η Ομοσπονδία μάς βοήθησε σε όλα αυτά. Υπάρχουν τομείς που μπορούμε να βελτιωθούμε, είναι σημαντικό όμως που υπάρχει υποστήριξη"

Η δουλειά ενός ομοσπονδιακού είναι δύσκολη. Ειδικά όταν πρόκειται να καλέσει παίκτες στην Εθνική. Ο Γιώργος Σίμος ξεκαθάρισε πώς επέλεξε εκείνος του τελευταίους μήνες και ποιος ήταν ο άξονας των αποφάσεών του: "Ανέλαβα τέλη Μαΐου και ο πρώτος αγώνας ήταν 5 Ιουνίου. Εγώ από σεβασμό και μόνο στην προηγούμενη δουλειά, κράτησα το 99% του ρόστερ το ίδιο. Το ίδιο έγινε και στα παιχνίδια του Σεπτεμβρίου, γιατί δεν υπήρχε πρωτάθλημα στη χώρα μας λόγω των αναβολών. Θα ήμουν άδικος προς ένα ρόστερ που είχε κερδίσει με πέντε γκολ το Λίχτενσταϊν να κάνω αλλαγές χωρίς να έχουν αγωνιστικές υποχρεώσεις. Τον Οκτώβριο ήταν επίσης το ίδιο, γιατί η Super League 2 και οι β' ομάδες δεν είχαν ξεκινήσει, άρα όλο αυτό το διάστημα το 80% του ρόστερ προϋπήρχε.

Έχουν γίνει συγκεκριμένες προσθήκες στην ομάδα, όπως του Κανελλόπουλου από τον Αστέρα, του Τερεζίου από τον Βόλο, του Μιχελή από τη Βίλεμ, του Αθανασακόπουλου από τον Παναθηναϊκό και του Μαρίνου από τον Ολυμπιακό. Τώρα έχω όλον τον χρόνο μέχρι τον Μάρτιο για να μπορέσω να δω ποδοσφαιριστές που η αγωνιστική τους απόδοση θα με 'αναγκάσει' να μπουν στην Εθνική και όχι να τους καλέσω εγώ. Θα μπορούσα εύκολα να κάνω αλλαγές, αλλά δεν ξέρω αν θα είχαμε αυτή την ομοιογένεια".

Μοιραία η συζήτηση πήγε στις β' ομάδες που έχουν κάνει ντεμπούτο στη Super League 2 και πώς μπορούν να συνεισφέρουν στη δουλειά του: "Βοηθάει 100% τη δουλειά μου. Ήδη υπάρχουν ποδοσφαιριστές που δεν είχαν αγωνιστεί ούτε λεπτό και τώρα έχουν αγωνιστικά λεπτά στα πόδια τους. Μπορεί οι προσθήκες να είναι πέντε που έχω κάνει στην Εθνική, όμως μέχρι τον Μάρτη θα έχω όλη τη μεγάλη εικόνα, για να δω ποιος παίκτης με βάση την αγωνιστική του απόδοση στην ομάδα του, θα πρέπει να είναι στην Εθνική ομάδα, ώστε να κάνουμε ένα βήμα παραπάνω".

Έγιναν πολλά καλά με τον Φαν Σιπ, να μην υπάρξει αποδόμηση

Η Εθνική Ελπίδων συνδέεται άμεσα με την Εθνική Ανδρών. Ο Γιώργος Σίμος περιγράφει πώς επηρεάζει τη δουλειά του, αλλά και μία μικρή αποτίμηση του Τζον Φαν Σιπ:"Η κορυφή της πυραμίδας στην Ομοσπονδία και στο ελληνικό ποδόσφαιρο είναι η Εθνική Ανδρών. Όλοι μας θέλουμε η Εθνική Ανδρών να έχει τις καλύτερες επιτυχίες που μπορεί, όπως τα προηγούμενα χρόνια. Εμάς δεν μας επηρεάζει κάπου γιατί είχαμε και έχουμε καταπληκτική συνεργασία με την Εθνική Ανδρών. Γιατί υπάρχουν οι ίδιοι άνθρωποι ως τεχνικός διευθυντής και ως διευθυντής ποδοσφαίρου. Είχαμε καταπληκτική συνεργασία με το επιτελείο της Εθνικής Ανδρών και θα πρέπει τα πολλά καλά που έγιναν τα προηγούμενα δυόμιση χρόνια να κρατηθούν και να χτιστούν πάνω σε αυτά νέα πράγματα.

Έγιναν πολλά καλά με τον κ. Φαν Σιπ, στο τέλος το αποτέλεσμα δεν ήταν αυτό που θέλαμε. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι θα πρέπει να αποδομήσουμε όλα τα καλά που έχουν γίνει. Εμείς είχαμε καταπληκτική συνεργασία. Ανέβηκε ο Αλεξανδρόπουλος στην Εθνική Ανδρών και αυτό για εμάς ήταν χαρά. Κάθε παιδί που πηγαίνει στην Ανδρών είναι καταπληκτική ευκαιρία για ένα άλλο παιδί που θα έρθει στη θέση του. Η ετοιμότητά μας αυτή πρέπει να είναι. Ο Αλεξανδρόπουλος ανέβηκε στην Εθνική και εμείς πήραμε τον Κανελλόπουλο. Και εμείς είχαμε όφελος και η Ανδρών.

Ο Τζον Φαν Σιπ και ο Γιώργος Σίμος έχουν κοινά όσον αφορά στο τακτικό κομμάτι, καθώς και οι δύο αρέσκονται στο επιθετικό ποδόσφαιρο. Έτσι, η επικοινωνία τους ήταν πιο εύκολη: "Όσες φορές μίλησα με τον κ. Φαν Σιπ ο τρόπος σκέψης του με έβρισκε σύμφωνο για το πώς θέλουμε να βλέπουμε το ποδόσφαιρο. Αυτό είναι και θέμα τεχνικού διευθυντή και όλων των επικεφαλής. Αυτήν την φιλοσοφία έχω, αυτό ξέρω να κάνω και αυτό μπορώ να μεταδώσω στο τέλος. Αυτή ήταν και η συμφωνία μου με την Ομοσπονδία".

Η καριέρα του Γιώργου Σίμου ως προπονητής

Ο Γιώργος Σίμος από νεαρή ηλικία ξεκίνησε την προπονητική του καριέρα, με τις αναπτυξιακές ομάδες να είναι πάντα στο επίκεντρο. Πώς μπήκε όμως αυτό το "μικρόβιο": "Η αλήθεια είναι ότι πριν σταματήσω το ποδόσφαιρο είχα βγάλει και το UEFA B και το UEFA A. Δηλαδή πάντα στο πίσω μέρος του μυαλού μου είχα πως αυτό ήταν αυτό που ήθελα να κάνω. Η αδρεναλίνη να προετοιμάσεις μία ομάδα για έναν αγώνα και ιδιαίτερα η μέρα του αγώνα είναι κάτι που μου δίνει ζωή. Με κάνει κάθε Δευτέρα να ξυπνάω και να ανανεώνομαι. Η προπονητική ήταν στο μυαλό μου από νωρίς. Σίγουρα το μεγάλο βήμα έγινε στον Παναθηναϊκό με τον κ. Γιάννη Σαμαρά. Ήταν ένα μεγάλο σχολείο. Τα πρώτα χρόνια συμμετείχα σε 600-700 προπονητικές μονάδες το χρόνο, γιατί έμπαινα σε τρία τμήματα την ημέρα και σε 100-150 αγώνες το χρόνο. Όλο αυτό είναι μία καταπληκτική πρακτική, που δεν μπορείς να την βρεις εύκολα στο ποδόσφαιρο".

Η δουλειά στις αναπτυξιακές ομάδες είναι μία μεγάλη πρακτική

Ο Γιώργος Σίμος χαρακτήρισε τη δουλειά στις αναπτυξιακές ομάδες μία μεγάλη πρακτική, τη δυνατότητα να δοκιμάσεις πράγματα δίχως την πίεση μίας επαγγελματικής ομάδας: "Το να δουλεύεις στις αναπτυξιακές ηλικίες σε προετοιμάζει περισσότερο για το βήμα στις ανδρικές ομάδες. Δεν είναι τυχαίο που το 90% των προπονητών στο κορυφαίο επίπεδο έχουν περάσει από αναπτυξιακές ηλικίες. Έχεις τη δυνατότητα να κάνεις την πρακτική σου χωρίς να κοστίζει. Μπορείς να σκίζεις και να γράφεις πράγματα μέχρι να το πετύχεις. Στο σύλλογο αυτό δεν μπορείς να το κάνεις. Για εμένα ήταν μεγάλη χαρά που μπήκα στις αναπτυξιακές ηλικίες, θεωρώ τον εαυτό μου μέρους αυτού, δεν φεύγει από μέσα μου, γιατί ασχολείσαι με τη λεπτομέρεια, πράγμα το οποίο στις πρώτες ομάδες δεν μπορείς να το κάνεις. Διότι ο παίκτης έχει καταγράψει πράγματα συγκεκριμένα. Τον παίρνεις και τον πληρώνεις για πράγματα που έκανε και προσπαθείς να τον βελτιώσεις στο βαθμό που μπορείς. Αντίθετα ένα παιδί μπορείς να το 'πλάσεις' και να το προετοιμάσεις για το επαγγελματικό επίπεδο".

Ο προπονητής της Εθνικής Ελπίδων είχε στην καριέρα του προπονητές, όπως ο Παράσχος, ο Δώνης, ο Κυράστας, ο Δανιήλ, ο Κυράστας, ο Γιάννης Σαμαράς, ο Αναστασιάδης, ο Τσινός και ο Ρότσα. Από ποιους όμως πήρε στοιχεία για τη δική του καριέρα: "Πήρα απ' όλους στοιχεία, είχα καλούς προπονητές είναι η αλήθεια. Από τον κ. Σαμαρά πήρα τα περισσότερα πράγματα, γιατί ήμουν πολλά χρόνια μαζί του Το πιο σημαντικό όμως είναι ότι από όλους αυτούς τους ανθρώπους εκτός από ποδοσφαιρική γνώση πήρα αξίες και αρχές που με βοήθησαν στη ζωή μου".

Ο Γιώργος Σίμος έχει φάει τις αναπτυξιακές ομάδες με το κουτάλι. Έτσι, είναι ο κατάλληλος άνθρωπος να περιγράψει το χρέος του προπονητή ως παιδαγωγού, όταν ασχολείσαι με μικρές ηλικίες: "Είσαι και παιδαγωγός. Όσοι ασχολούνται με αναπτυξιακές ηλικίες πρέπει να είναι πρώτα παιδαγωγοί και έπειτα προπονητές. Γιατί τα παιδιά χρειάζονται πρώτα τους προπονητές σαν παιδαγωγούς για την κοινωνικοποίησή τους. Τα παιδιά που θα παίξουν επαγγελματικά είναι ελάχιστα, άρα είναι πιο σημαντικό το τι ανθρώπους θα βοηθήσουμε να βγάλουμε στην κοινωνία, παρά πόσο καλοί ποδοσφαιριστές θα είναι. Γι' αυτό θα πρέπει όσοι ασχολούνται με αναπτυξιακές ηλικίες να είναι καταρτισμένοι πάρα πολύ στο ψυχολογικό κομμάτι για τη διαχείριση συγκεκριμένων ηλικιών. Γιατί κάθε ηλικία χρειάζεται διαφορετική διαχείριση και συμπεριφορά προς τα παιδιά".

Το μυαλό κάνει τη διαφορά σε όλα τα επίπεδα

Η ψυχολογία είναι πλέον βασικό κομμάτι στο ποδόσφαιρο. Απόδειξη το γεγονός ότι η πρώτη πρόσληψη του Ραλφ Ράνγκνικ στην Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ ήταν αθλητική ψυχολόγος. Έτσι, η πνευματική ετοιμότητα είναι το επίκεντρο του Γιώργου Σίμου στη δουλειά και μας εξηγεί τους λόγους: "Τη διαφορά σε όλα τα επίπεδα την κάνει από το πηγούνι και πάνω, δηλαδή το μυαλό. Η προπόνηση του μυαλού είναι αυτή που θα κάνει τη διαφορά στο τέλος. Σωματικά, τεχνικά και τακτικά στο υψηλό επίπεδο είναι όλοι οι παίκτες σε υψηλό βαθμό προπονημένοι, δηλαδή να τρέχουν 11-12 χλμ, σε κάθε αγώνα, να κάνουν την πάσα με ακρίβεια, να κινηθούν σωστά στο χώρο, αλλά στο τέλος της ημέρας αυτό που θα κάνει τη διαφορά είναι η πνευματική ετοιμότητα, οι αποφάσεις και οι επιλογές μας που θα καθορίσουν το ποιοι είμαστε. Το μυαλό είναι αυτό που θα καθορίσει τα πράγματα".

Πώς όμως μπορεί να επιτευχθεί αυτή η πνευματική προπόνηση: "Η πνευματική προπόνηση επιτυγχάνεται μέσα από την καθημερινή προπόνηση. Στην προπόνηση δημιουργούμε συνθήκες μέσα από τις οποίες προπονείται και το μυαλό και μέσω αυτής της διαδικασίας δημιουργούμε εικόνες, συνήθειες κάτι που προκύπτει φυσικά και στον αγώνα όταν χρειαστεί.

Άρα το ποδόσφαιρο παρόλο που είναι ομαδικό άθλημα πλέον εξατομικεύεται και προπονητικά αλλά κυρίως στην πνευματική προετοιμασία. Για αυτό και βλέπουμε ότι στις μεγάλες ομάδες υπάρχουν εξειδικευμένοι συνεργάτες των τεχνικών επιτελείων, όπως αθλητικοί ψυχολόγοι και προπονητές motivation, που βοηθούν σ’ αυτό".

Ο Γιώργος Σίμος έκανε εξαιρετική δουλειά όταν εργάστηκε στις αναπτυξιακές ομάδες του Παναθηναϊκού, με παίκτες που έκαναν μετέπειτα καριέρα. Τα συστατικά της επιτυχίας είναι τα εξής: "Τα συστατικά της επιτυχίας σε μία ακαδημία είναι υπομονή και επιμονή. Να ξέρουμε επίσης ότι ο χρόνος είναι φίλος μας και κάθε μέρα να συνεχίζουμε να δουλεύουμε. Αυτό είχαμε και στον Παναθηναϊκό. Παίρνεις ένα παιδί εννέα χρονών και περιμένεις να φτάσεις 19. Αν βιαστείς και σταθείς στο αποτέλεσμα ενός παιχνιδιού βλέπεις το δέντρο και χάνεις το δάσος. Η επιμονή και η υπομονή είναι αξίες αδιαπραγμάτευτες".

Έπειτα από τέσσερα χρόνια στις ακαδημίες του Παναθηναϊκού, ο Σίμος έκανε το βήμα το 2016 για μία ανδρική ομάδα, ως βοηθός προπονητής στην Ομόνοια: "Ένιωσα έτοιμος να κάνω το επόμενο βήμα πηγαίνοντας σε ομάδα Ανδρών. Έφυγα από τον Παναθηναϊκό και πήγα στην Ομόνοια συνεργάτης του κ. Κάρβερ και τεχνικό διευθυντή τον Νίκο Νταμπίζα. Πήγα σε μία μεγάλη ομάδα στην Κύπρο και είδα πραγματικά πολλά πράγματα που ήθελα να δω πώς είναι στο ανδρικό επίπεδο. Μετά γύρισα σε ένα γνώριμο επίπεδο για εμένα, στην Κ19 της ΑΕΚ. Και εκεί έζησα ωραία πράγματα και πήρα πολύτιμες εμπειρίες όπως η συμμετοχή μας στο Youth League. Η ζωή στη συνέχεια τα έφερε έτσι που πήγα στον ΟΦΗ".

Στην Ελλάδα και ιδιαίτερα στις αναπτυξιακές ομάδες θέλουμε υποδομές

Στην ΑΕΚ έζησε μία μοναδική εμπειρία, καθώς αγωνίστηκε στη Youth League απέναντι σε τεράστιες σχολές του ποδοσφαίρου, ακόμη ένα μάθημα για εκείνον: "Είχαμε παίξει με Μπάγερν, Άγιαξ και Μπενφίκα. Τρεις από τις μεγαλύτερες σχολές στην Ευρώπη. Τα σκορ δεν ήταν αυτά που θέλαμε, αλλά στο τέλος της ημέρας δεν ήταν αυτό που κρατήσαμε. Ήταν τεράστια εμπειρία και για εμένα προσωπικά. Η επαφή με τους ανθρώπους αυτών των τριών ομάδων μου έδωσε καινούργια τροφή για σκέψη και τη διάθεση να ψαχτώ παραπάνω. Ειδικά η Μπενφίκα και ο Άγιαξ είναι εκπληκτικό στο πώς μπορούν να συνδέουν την ακαδημία με την πρώτη ομάδα στη συνέχεια αυτό να το πουλάνε. Θυμάμαι πως έλεγαν τότε ότι ένας παίκτης που θα ανέβει στην πρώτη ομάδα από την ακαδημία μπορεί να μην παίξει καλά στα πρώτα παιχνίδια, εμείς θα επιμείνουμε μέχρι να το πετύχει. Στην Ελλάδα αυτό σπάνια γίνεται".

Η συζήτηση για τις ακαδημίες έκλεισε με τα αρνητικά, αλλά τα θετικά στοιχεία που υπάρχουν στη χώρα μας: "Θα θέλαμε καλύτερες υποδομές σε όλη την Ελλάδα, αλλά κυρίως στις αναπτυξιακές ομάδες. Υποδομές και καλύτερη κατάρτιση από εμάς, και εξειδίκευση ανάλογα με την ηλικία των παιδιών. Το πλέον θετικό είναι ότι στη χώρα μας υπάρχει πολύ ταλέντο, υπάρχει δηλαδή η πρώτη ύλη για να δημιουργήσεις. Έχοντας καταρτισμένο προσωπικό και υποδομές αυτή η πρώτη ύλη μπορεί να αναδειχθεί, ώστε να έχουμε ένα καλύτερο ποδοσφαιρικό μέλλον".

Το κεφάλαιο ΟΦΗ

Για πρώτη φορά ο Γιώργος Σίμος ανέλαβε προπονητής στην πρώτη ομάδα ήταν το καλοκαίρι του 2019, όταν και ανέλαβε τον ΟΦΗ. Ένα πρότζεκτ στο οποίο, όπως είπε, ήταν τιμή του να εργαστεί: "Υπήρχε το θέμα του διπλώματος με τους κυρίους Βέρα και Ίσις. Υπήρξε αλλαγή στη θέση, δεν πίστευα ότι θα γινόταν διαφορετικά, γιατί τα είχαν καταφέρει πολύ καλά. Τότε οι άνθρωποι του ΟΦΗ με προσέγγισαν, μου έκαναν αυτή την τιμητική πρόταση. Για εμένα αυτά τα χρόνια που είναι η οικογένεια Μπούση στους Κρητικούς γίνεται μία πολύ ωραία προσπάθεια και αγωνιστικά και εξωαγωνιστικά. Προσωπικά με βρίσκει 100% σύμφωνο γι' αυτό δέχθηκα με χαρά να είμαι μέρος αυτής της προσπάθειας, μίας προσπάθειας που τυγχάνει αναγνώρισης από φιλάθλους του ποδοσφαίρου, όχι μόνο του ΟΦΗ αλλά και άλλων ομάδων. Υπήρξα μέλος της προσπάθειας αυτής για ένα μεγάλο διάστημα και μάλιστα με σημαντικές επιτυχίες. Θέλω να υπάρξει συνέχεια γιατί το ποδόσφαιρό μας έχει ανάγκη τέτοιες προσπάθειες γι' αυτό και θέλω το καλύτερο μέσα από την καρδιά μου".

Ένα σταθερό εργασιακό περιβάλλον ήταν αυτό που βοηθάει στην περαιτέρω ανάπτυξη της δουλειάς ενός προπονητή: "Ένα σταθερό και ένα καλό εργασιακό περιβάλλον είναι σίγουρο ότι θα είναι σύμμαχος σου και μέρα με την μέρα, αν προσπαθείς για βελτίωση, ο χρόνος θα σου φέρει το επιθυμητό αποτέλεσμα. Αυτό είχα τη χαρά να το έχω όχι μόνο στον ΟΦΗ, αλλά και περίπου σε όλες μου τις δουλειές μέχρι σήμερα. Το ίδιο και στην Εθνική και γι' αυτό πρέπει να τους ευχαριστήσω".

Ο ΟΦΗ είναι τυχερός που έχει την οικογένεια Μπούση

Ο Γιώργος Σίμος στον ΟΦΗ είχε σημαντικές επιτυχίες, ενώ πέτυχε και την έξοδο στην Ευρώπη για τους Κρητικούς, έπειτα από 20 χρόνια. Παράλληλα, το ποδόσφαιρο που παιζόταν άφηνε άπαντες ευχαριστημένους: "Εκπληκτικό το συναίσθημα του να παίζεις στην Ευρώπη. Έχω κρατήσει μόνο τα θετικά από αυτό. Ακόμη και τα δύσκολα με έμαθαν πράγματα, άρα μόνο ευχαριστώ έχω να πω. Έχω κρατήσει μέχρι την έναρξη της πανδημίας το πόσο χαρούμενοι έφευγαν οι φίλαθλοι από το γήπεδο παρακολουθώντας τα παιχνίδια μας ανεξαρτήτως αποτελέσματος. Αυτή ήταν η αδιαπραγμάτευτη συμφωνία με τους ανθρώπους του ΟΦΗ πριν πάω, δηλαδή ότι μας ενδιαφέρει το αγωνιστικό προϊόν και το εξωαγωνιστικό. Το πώς νιώθουμε για το ποδόσφαιρο. Προσπάθησα να κάνω το καλύτερο που μπορούσα με τα σωστά μου και τα λάθη μου, πάντα όμως έχοντας στο μυαλό μου αυτούς τους δύο πυλώνες".

Στον ΟΦΗ, ωστόσο υπήρξε και κακές ημέρες, οι οποίες όμως ήταν ένα πολύτιμο μάθημα: "Πάντα στις δυσκολίες ευχαριστείς τη ζωή που μας τις φέρνει γιατί σίγουρα μέσα από αυτές τις δυσκολίες, θα πέσεις, θα σηκωθείς και θα βγεις πιο δυνατός. Στον ΟΦΗ ήταν 21 μέρες δύσκολες, τον Ιανουάριο. Θυμάμαι είχαμε επτά σερί παιχνίδια με ομάδες της πρώτης εξάδας συν τον Βόλο, την περσινή έκπληξη του πρωταθλήματος, σε αγώνες Κυπέλλου. Ήταν δύσκολες ημέρες, όμως μέσα από αυτό πήρα μαθήματα τα οποία κρατάω παρακαταθήκη για το μέλλον".

Την ίδια δύσκολη περίοδο, ο Γιώργος Σίμος έγινε ωστόσο και πατέρας, κάτι που άλλαξε την στάση του για τη ζωή: "Ο ερχομός των παιδιών μας, άλλαξε όλον τον τρόπο σκέψης μου για την ζωή. Είναι ένα μαγικό συναίσθημα που δεν μπορεί να περιγραφεί, είναι βιωματικό. Ήταν η πιο σημαντική και δημιουργική περίοδος της ζωής μου. Με βοήθησε να δίνω στις καταστάσεις την πραγματική τους αξία".

Τέλος, μίλησε για τις εξαιρετικές ανθρώπινες σχέσεις που έχει δημιουργήσει στον ΟΦΗ: "Στον ΟΦΗ έχω δημιουργήσει εκπληκτικές ανθρώπινες σχέσεις. Η ομάδα έχει ένα πολύ καλό ανθρώπινο δυναμικό. Είμαι χαρούμενος που αρχικά ξανασυνάντησα ανθρώπους που είχα συνεργαστεί στο παρελθόν αλλά και που γνώρισα πολλούς νέους, φίλους πλέον. Θέλω επιπλέον να επισημάνω, το πόσο τυχερός είναι ο ΟΦΗ που έχει την οικογένεια Μπούση. Μακάρι να μείνει για πολλά χρόνια, γιατί είναι κάτι διαφορετικό και δεν έχει σχέση με τα ελληνικά δεδομένα".

Ο Γιώργος Σίμος ως ποδοσφαιριστής

Ο Γιώργος Σίμος έκανε το ταξίδι από τα Γιάννενα στην Αθήνα, προκειμένου να αρχίσει την καριέρα του στο ποδόσφαιρο από τον Παναθηναϊκό: "Από την Προοδευτική Περάματος πήγα στον Παναθηναϊκο. Ήταν προπονητής μου ο κ. Γκλασμάνης, ένας παλιός παίκτης των Ιωαννίνων, Αργεντίνος, επικοινώνησε με τον κ. Ρότσα και τον κ. Φαρία που ήταν τότε σκάουτερ στον Παναθηναϊκό και μέσω αυτών ήρθα για δοκιμαστικό. Ήταν προπονητής ο κ. Βλάχος στον ερασιτέχνη, με επέλεξαν και ξεκίνησε μία διαδρομή που κράτησε αρκετά χρόνια στο σύνολο ως ποδοσφαιριστής και ως προπονητής της ακαδημίας".

Πάνω από το ποδόσφαιρο είναι η ζωή και οι ανθρώπινες σχέσεις

Εκεί συνάντησε μεγάλους παίκτες, όπως ο Βαζέχα, ο Μπασινάς, ο Καραγκούνης και άλλοι μεγάλοι παίκτες των πρασίνων. Ένα χρήσιμο “σχολείο” για την μετέπειτα πορεία του: "Ήταν σημαντικό να έχω τέτοιους συμπαίκτες, θεωρώ ότι είναι από τα πιο σημαντικά εφόδια. Είναι τότε που το μάτι σου αρχίζει και βλέπει χαρακτηριστικά υψηλού επιπέδου. Όλοι αυτοί ανήκουν στο 1%, οι υπόλοιπο είμαστε στο 99%. Θα θυμάμαι τον Σαραβάκο, τον Βαζέχα, τον Αποστολάκη. Δεν θα ξεχάσω τον επαγγελματισμό του Βαζέχα. Πραγματικά δεν υπήρχε, ήταν μηχανή. Επίσης, έζησα και στην ΑΕΛ έναν κορυφαίο παίκτη με ευρωπαϊκή νοοτροπία, τον Νίκο Νταμπίζα, που ήρθε μετά από την κατάκτηση του Euro από την Εθνική μας".

Η συζήτησή μας με τον Γιώργο Σίμο ολοκληρώθηκε με μία τελευταία ερώτηση. Τι θα ήθελε να λέει στα παιδιά του για την καριέρα του :"Θα ήθελα να ξέρουν ότι υπήρξα ένας άνθρωπος που προσπάθησα να δώσω πράγματα μέσα από καλές προθέσεις. Στο τέλος της ημέρας το ποδόσφαιρο είναι ποδόσφαιρο, αλλά πάνω απ' όλα είναι η ζωή μας και οι ανθρώπινες σχέσεις. Μέσα από αυτή τη διαδρομή θέλω να ακουμπήσω ανθρώπους και να πάρω πράγματα που θα με κάνουν καλύτερο. Αυτό θέλω και για τα παιδιά μου. Στο τέλος της ημέρας το ποδόσφαιρο είναι απλά μέρος της ζωής".