Ο Γιώργος Κάτρης στο SPORT24: “Ο Λεβαδειακός κοιτάζει όλους στα μάτια και δεν φοβάται κανέναν, κορυφαίος Έλληνας προπονητής ο Παπαδόπουλος”

Το Box2Box by Betsson είχε ακόμα έναν εκλεκτό καλεσμένο την Τρίτη (21/10). Αυτή τη φορά, οι Ηλίας Καλλονάς και Αντώνης Οικονομίδης υποδέχτηκαν στην εκπομπή του SPORT24 τον ποδοσφαιριστή του Λεβαδειακού, Γιώργο Κάτρη.

Ο 20χρονος στόπερ που αγωνίζεται στην ομάδα της Βοιωτίας ως δανεικός από τον Παναθηναϊκό, μίλησε για την ξέφρενη πορεία της Εθνικής Ελπίδων στα προκριματικά του Euro 2027, το μέλλον του ελληνικού ποδοσφαίρου, την πολύ καλή παρουσία της ομάδας του στη φετινή Stoiximan Super League, ενώ αναφέρθηκε και στην πιθανότητα να αγωνιστεί με τη φανέλα του τριφυλλιού στο μέλλον.

Αναλυτικά όσα είπε ο Γιώργος Κάτρης:

-Είναι τόσο καλή η Εθνική Ελπίδων όσο πιστεύει ο κόσμος και όσο έχουμε δει κι εμείς μέχρι τώρα; “Το έχουμε δείξει κιόλας ότι είμαστε μία πολύ καλή ομάδα. Γίνεται και πολύ καλή δουλειά με τον προπονητή που έχουμε, τον κύριο Ταουσιάνη, έχουμε πολύ ταλέντο και νομίζω ότι φάνηκε και στα τελευταία μας παιχνίδια με τη Γερμανία και τη Λετονία”.

-Οι Γερμανοί θεωρούν ότι η φουρνιά που αντιμετωπίσατε εσείς, είναι η κορυφαία στον 21ο αιώνα. Δεν πήγε η ομάδα να κλέψει κάποιο αποτέλεσμα, πήγαμε στα ίσα να διεκδικήσουμε ό,τι καλύτερο μπορούσαμε από το παιχνίδι. Το νιώθετε εσείς αυτό, ότι δηλαδή είμαστε καλοί; “Δεν έχει να κάνει με ποιον αντίπαλο παίζουμε, πατάμε πάνω στο πλάνο μας, είτε είναι η Γερμανία, είτε η Λετονία, εμείς λειτουργούμε με βάση το πλάνο μας. Όσον αφορά τις διαφορές που έχουμε εμείς με αυτά τα παιδιά, δεν νομίζω ότι είναι πολύ μεγάλες. Στο ματς κόντρα στη Γερμανία, η αλήθεια είναι ότι δεν νιώσαμε κάποια διαφορά.”

-Όσον αφορά την ταχύτητα, την ένταση, το αθλητικό παιχνίδι δεν διαφέρουμε πολύ από αυτά τα παιδιά. Το νιώθετε στο γήπεδο ότι μπορούμε να είμαστε στα ίσα με οποιονδήποτε; “Υπήρχε μία πολύ μικρή διαφορά στο παιχνίδι με τους Γερμανούς, αυτό μπορεί να οφείλεται στο ότι αυτοί ξεκινάνε από μικρότερη ηλικία, μπορεί να δουλεύουν λίγο καλύτερα, ίσως, στο εξωτερικό σε κάποια πράγματα, όμως οι διαφορές είναι πολύ μικρές σε τέτοιες αναμετρήσεις”.

-Το γεγονός ότι συζητάμε για 10-12 παιδιά που ξεχωρίζουν και μπορούν να σταθούν στο υψηλότερο επίπεδο, δεν είναι εντυπωσιακό; “Είναι πολύ εντυπωσιακό αυτό, σίγουρα μπορούμε να σταθούμε και όσο περνάει ο καιρός, βλέπουμε όλο και περισσότερα παιδιά να τα πηγαίνουν πολύ καλά και να δείχνουν τι αξίζουν, όπως έγινε με τον Κωστούλα και τον Τζίμα. Και τα παιδιά που είναι στην Ελλάδα τα πηγαίνουν πολύ καλά και αυτά που παίζουν στο εξωτερικό. Έχουμε μία φουρνιά πολύ ποιοτική και αν πάρουμε τις κατάλληλες ευκαιρίες, πιστεύω ότι έχουμε όλα τα εφόδια, για να κάνουμε το παραπάνω βήμα”.

-Υπάρχει πίεση να πάει η Εθνική σε Euro; “Δεν θα πω ότι υπάρχει πίεση. Εμείς μόνοι μας βάζουμε πίεση στους εαυτούς μας, θέλουμε να το καταφέρουμε και πιστεύουμε ότι μπορούμε, ειδικά όταν κερδίσαμε τη Γερμανία, το είδαμε ότι μπορούμε. Αυτομάτως, ανεβαίνουν τα στάνταρντς”.

-Ο Κωστούλας και ο Τζίμας τι σας λένε για το θέμα του εξωτερικού; “Δεν το έχουμε συζητήσει συγκεκριμένα, σίγουρα υπήρξαν κάποιες κουβέντες για τη δουλειά που γίνεται στην Αγγλία, όμως πιστεύω ότι ο καθένας έχει το δικό του δρόμο. Με τον Μπάμπη και τον Στέφανο συνέβη διαφορετικά, με κάποιον άλλον μπορεί να συμβεί κάπως διαφορετικά. Για αρχή πιστεύω είναι σημαντικό ότι πρέπει να αγωνιστείς και μετά θα βρεις το δρόμο σου. Το σημαντικότερο είναι να καθιερωθείς και μετά θα έρθει από μόνο του”.

– Είδες κάτι στους συμπαίκτες σου που ήταν τελείως διαφορετικό από την τελευταία φορά που είδες τους συμπαίκτες σου; “Και τα δύο παιδιά έχουν πάρει πολύ όγκο, έχουν αλλάξει τα σώματά τους, είναι φυσιολογικό αυτό. Ειδικά όταν κάνεις προπονήσεις σε μεγαλύτερο ρυθμό, αυτό φαίνεται. Στις προπονήσεις που κάναμε με την Ελπίδων, φαινόντουσαν ένα κλικ παραπάνω από εμάς. Σε επίπεδο ρυθμού και έντασης ήταν πολύ καλά, κυρίως γιατί δουλεύουν διαφορετικά στην Αγγλία και γενικότερα στο εξωτερικό”.

-Εσύ σε τι κατάσταση βρίσκεσαι; “Μετά τον τραυματισμό μου, σιγά-σιγά επιστρέφω και νιώθω καλύτερα. Έχω ανθρώπους δίπλα μου ευτυχώς που με στηρίζουν, τον προπονητή μου και την ομάδα μου. Δεν θέλω να λέω μεγάλα λόγια, αλλά είμαι σε καλή κατάσταση και επιστρέφω”.

-Πόσο δύσκολο είναι σε ηλικία 19 ετών να είσαι στόπερ και να ξέρεις ότι κάθε σου λάθος μπορεί να κριθεί, ειδικά σε μία ομάδα, όπως ο Λεβαδειακός που αγωνίζεται επιθετικά; “Σίγουρα, είναι δύσκολο για έναν νέο ποδοσφαιριστή να ενταχθεί σε μία ομάδα Α’ Εθνικής και να το κάνει αυτό, πόσο μάλλον για μένα πέρυσι που ήταν και η πρώτη μου χρονιά στη Stoiximan Super League. Αλλά πιστεύω είναι όλο το περιβάλλον που θα βρεις μπροστά σου. Εγώ είχα όλα τα εφόδια, όταν ήρθα εδώ, να προσπαθήσω, να με στηρίξει η ομάδα.

Επίσης, είναι ανάλογα με τον ποδοσφαιριστή και την ψυχολογία του. Μπορεί να μην βρεις λεπτά από την αρχή, μπορεί να παίξεις πιο μετά, μπορεί να κάνεις ένα λάθος να σε επηρεάσει, πολλά μπορεί να συμβούν. Σίγουρα, είναι πολύ δύσκολο και θέλει πολλή προσπάθεια. Όμως, από τη στιγμή που θα φτάσεις σε αυτό το κομμάτι και θα μπεις μέσα σε αυτό, είναι όλα πιο εύκολα, σου βγαίνει από μόνο του. Υπάρχουν οι συμπαίκτες σου που σε συμπληρώνουν και έμπειροι παίκτες που μπορείς να μάθεις από αυτούς.

-Περίμενες ότι θα συναντήσεις αυτό που συνάντησες πέρυσι στον Λεβαδειακό; “Για να πω την αλήθεια, δεν ήξερα τι να περιμένω όταν πήγα στον Λεβαδειακό. Αλλά δουλεύοντας τον πρώτο μήνα με την ομάδα, κατάλαβα περί τίνος πρόκειται. Όπως είπατε κι εσείς, ο Λεβαδειακός είναι μία ομάδα που προσπαθεί να παίξει, θα κοιτάξει όλους τους αντιπάλους στα μάτια και δεν θα φοβηθεί κανέναν. Αυτό μου αρέσει κι μένα πολύ. Μας έχει περάσει ο προπονητής μας το winning mentality και αυτό είναι το σημαντικότερο απ’ όλα”.

-Πού οφείλεται πως η ομάδα σου παίζει τόσο καλό ποδόσφαιρο; “Είναι δύσκολο να παίζεις έτσι και θέλει δουλειά στις προπονήσεις. Αν θυμηθείτε πέρυσι, η ομάδα προσπαθούσε να παίξει με αυτόν τον τρόπο στις δέκα πρώτες αγωνιστικές, όμως δεν τις έβγαινε. Θέλει δουλειά, καιρό και καλή συννενόηση μεταξύ του προπονητή και των παικτών.

Για μία ομάδα σαν τον Λεβαδειακό που ανέβηκε πρόπερσι από την Β’ Εθνική, ήταν πολύ δύσκολο να καταφέρει να παίξει με αυτό το μοντέλο παιχνιδιού. Το βλέπαμε κι εμείς ότι μπορεί να λειτουργήσει κάτι τέτοιο και πλέον, το αποδεικνύουμε κάθε φορά που μπαίνουμε στο γήπεδο, για να παίξουμε το παιχνίδι μας”.

-Είναι ο Νίκος Παπαδόπουλος, ο κορυφαίος Έλληνας προπονητής; “Εντάξει, δεν ξέρω αν είναι ο κορυφαίος, αλλά είναι σίγουρα στους κορυφαίους δύο. Για εμένα βασικά, είναι ο κορυφαίος Έλληνας προπονητής. Αυτή τη στιγμή έχει κάνει πολλά πράγματα και το έχει δείξει με την ομάδα. Δεν μπορώ να πω κάτι παραπάνω, είναι ο κορυφαίος”.

-Είναι το επόμενο βήμα η επιστροφή και η διεκδίκηση μιας θέσης στον Παναθηναϊκό; “Βάσει λογικής, πιστεύω πως το επόμενο βήμα είναι αυτό. Από τη μεριά μου, όμως, θέλω να βλέπω το τώρα, είμαι στον Λεβαδειακό, τώρα ξεκίνησε η χρονιά. Σίγουρα στο πίσω μέρος του μυαλού μου υπάρχει αυτό το σενάριο, επειδή είμαι δανεικός από τον Παναθηναϊκό στον Λεβαδειακό. Αν υπάρξει επιστροφή μου το καλοκαίρι, θα διεκδικήσω κι εγώ τη θέση μου εκεί πέρα”.

-Ποιο είναι το σημαντικότερο για σένα, να αγωνίζεσαι σταθερά στον Λεβαδειακό ή να μην αγωνίζεσαι τόσο σταθερά στον Παναθηναϊκό; “Το σημαντικότερο σε αυτή την ηλικία είναι να παίρνεις παιχνίδια, να αποκτάς εμπειρίες, ασχέτως αν είσαι στον Λεβαδειακό ή στον Παναθηναϊκό. Καλύτερα στον Λεβαδειακό και να παίζεις, παρά στον Παναθηναϊκό και να μην παίζεις. Όταν δεν παίζεις, είναι πιο δύσκολο να διεκδικείς πράγματα”.

-Ποια είναι η καλύτερη ομάδα από όσες έχει αντιμετωπίσει ο Λεβαδειακός; “Δεν ξέρω και οι 3-4 είναι πολύ δυνατές, όμως ο Ολυμπιακός και η ΑΕΚ πιστεύω ότι είναι ένα κλικ πάνω από τον Παναθηναϊκό και τον ΠΑΟΚ. Παρ’ όλα αυτά, είναι πολύ κοντά όλοι τους”.

-Ποιος είναι το μεγαλύτερο πειραχτήρι στην Εθνική Ελπίδων και στον Λεβαδειακό; “Σίγουρα, ο Μπάμπης Κωστούλας στην Ελπίδων, χωρίς δεύτερη σκέψη. Κάνουμε πολλή πλάκα με τον Μπάμπη. Δεν μπορώ να πω αυτά που λέμε, αλλά σας λέω ότι έχει πάρα πολλή πλάκα. Αυτός που μας συνεφέρει στην πραγματικότητα είναι ο αδερφός του.

Στον Λεβαδειακό, όλοι στα αποδυτήρια είμαστε πειραχτήρια, όμως οι Αργεντινοί έχουν την περισσότερη πλάκα, όπως ο Παλάσιος για παράδειγμα που τους πειράζει όλους. Ο Λιάγκας, ο Μανθάτης πολύ και δάσκαλος όλων είναι ο Λοντίγκιν”.

Δείτε την εκπομπή: