Η άνθιση του πρωταθλήματος Κίνας την προηγούμενη δεκαετία, έστω και ως αποτέλεσμα οικονομικής φούσκας, είχε προτεταμένο ένα όνομα: Γκουάνγκζου Έβεργκραντ.

Ο κορυφαίος σύλλογος της χώρας, ο οποίος αξιοποιούσε τον πακτωλό χρημάτων που διέθετε ο ιδιοκτήτης του (και ιδιοκτήτης της Ίντερ), είχε καταφέρει να γίνει συνώνυμο με τις εγχώριες και τις διεθνείς επιτυχίες. Από το 2011 μέχρι το 2017 κατέκτησε επτά σερί φορές το πρωτάθλημα και επέστρεψε στην κορυφή το 2019. Το 2013 και το 2015 κατέκτησε το Champions League Ασίας, ενώ πανηγύρισε και δύο κύπελλα και τέσσερα σούπερ καπ.

Οι περιορισμοί που επέβαλε η κινεζική κυβέρνηση στην κατάσπατάληση χρημάτων για το ποδόσφαιρο άλλαξε άρδην την κατάσταση. Οι Μαρτσέλο Λίπι, Φάμπιο Καναβάρο και Λουίζ Φελίπε Σκολάρι δεν γινόταν να κάθονται πλέον στον πάγκο της Γκουάνγκζου Έβεργκραντ, η οποία δεν μπορούσε να έχει πλέον στο ρόστερ της αστέρια όπως ο Ρομπίνιο, ο Τζάκσον Μαρτίνες, ο Αλμπέρτο Τζιλαρντίνο, ο Νεμάνια Γκούντελ, ο Παουλίνιο ή ο Ρικάρντο Γκουλάρτ.

Τα συμβόλαια δεκάδων εκατομμυρίων σταμάτησαν να προσφέρονται, ενώ απαγορεύτηκε ακόμα και η παρουσία του ονόματος του κτηματομεσιτικού κολοσσού μαζί με το Γκουάνγκζου.

Το 2022 βρήκε το σύλλογο χωρίς ξένο ποδοσφαιριστή και τελικά η 33η και προτελευταία αγωνιστική της κινεζικής Super League τη βρήκε να χάνει με 1-4 και να υποβιβάζεται μαθηματικά, ούσα πάνω μόνο από τη Χεμπέι που έχει -3 βαθμούς λόγω απλήρωτων μισθών.

Η κορυφαία ομάδα του κινεζικού πρωταθλήματος σταματά δώδεκα χρόνια σερί παρουσίας στην ανώτατη κατηγορία και είναι αμφίβολο αν θα καταφέρει να ανακάμψει.