Καταστρόφα…

Βάλτε τώρα που γυρίζει. Το Μουντιάλ είναι, πλέον, συνυφασμένο με το Στοίχημα. Με τους διάφορους γνώστες του αντικειμένου να διαφημίζουν “άχαστα” σε καθημερινή βάση.

Καθημερινό παιχνίδι, δηλαδή, και μάλιστα σε Μουντιάλ, σίγουρος θάνατος.

Ας τα πάρουμε, όμως, από την αρχή:

Ο αρχαιολόγος και ο τάφος του Μεγαλέξανδρου

Ο συχωρεμένος ο Γιώργος ο Παρασκευάς, γκουρού του στοιχήματος κάθε φορά όταν άρχιζε το Μουντιάλ, έκλεινε τα κιτάπια του και το γραφείο του. Κατι ήξερε παραπάνω. Ήξερε δηλαδή, ότι κάτω από τέτοιες συνθήκες, ο αγώνας του παίκτη του Στοιχήματος, με τον μπουκ, είναι άνισος. Να το πούμε με τη μία; Δεν μπορείς να βρεις άκρη σε παιχνίδια Εθνικών Ομάδων. Δεν υπάρχει φόρμα, δεν υπάρχει έδρα, δεν υπάρχει (ουσιαστικά) παράδοση.

Το να βρεις έναν παίκτη, που στο τέλος του Μουντιάλ, να έχει βγει κερδισμένος από το Στοίχημα, είναι σαν να έχει βρει αρχαιολόγος, τον τάφο του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Όταν πέρα από όλα τα άλλα δεν μιλάμε για έναν αγώνα 100 μέτρων, αλλά για Μαραθώνιο. Από την Πέμπτη που έγινε η πρεμιέρα, μέχρις στις 13 Ιουλίου, που θα διεξαχθεί ο Τελικός, μεσολαβούν 32 μέρες.

Όποιος πάει στη λογική του καθημερινού παιχνιδιού, έχει εξασφαλισμένη τη φυλακή!

Στην εποχή της παρανομίας

Κι επειδή τα πολλά λόγια είναι φτώχεια, ο καθένας μπορεί να θυμηθεί, αν έχει χάσει ή αν έχει κερδίσει σε Μουντιάλ, ή σε ευρωπαϊκά πρωταθλήματα. Προσωπικά, πήρα το βάπτισμα του πυρός, στο Στοίχημα, το καλοκαίρι του 1990 στο Μουντιάλ της Ιταλίας. Στο τότε «Ελεύθερο Τύπο», στον Αλιμο.

Ο αείμνηστος Γιώργος Σπηλιόπουλος, έκανε τον μπουκ, κι έβγαζε αποδόσεις. Και «κανονικές» μάλιστα με βάση την εγγλέζικη εφημερίδα «Σπόρτινγκ Λάιφ». Αποτέλεσμα; Καταστρόφα, όπως λέει και ο Σελούκ. Σε συνδυασμό με την παικτική άγνοια, που είχαμε όλοι. Κάπως ρεφάρισαν όσοι άντεξαν μέχρι τον Τελικό και παίξανε Γερμανία κόντρα στην Αργεντινή με απόδοση 1,70. Στο Μουντιάλ του 1994, ήμουνα στην Αμερική με την Εθνική Ελλάδος, στυ συνέχεια έφυγα σε άδεια, και δεν ασχολήθηκα με το άθλημα. Στο Μουντιάλ του 1998 της Γαλλίας, η καταστροφή ήταν ολοκληρωτική. Το παράνομο στοίχημα οργίαζε, και οι μπουκ, στέλνανε τα φαξ, με τις αποδόσεις ένα μήνα πριν την πρεμιέρα.

Στα παιχνίδια κάθε Ομίλου, ποιες ομάδες θα περάσουν στην επόμενη φάση, πρώτος σκόρερ, κατάκτηση κλπ. Δεν θα ξεχάσω το αίμα που ειχε χυθεί, στο Ισπανία – Νιγηρία, 2-3. Κι όσοι προσπάθησαν να ρεφάρουν στη συνέχεια να μπαίνουν ακόμα πιο βαθιά μέσα αφού η Ισπανία δεν μπόρεσε να περάσει στην επόμενη φάση.

Η σφαγή του Δράμαλη

Κι επειδή μετά τα χειρότερα, έρχονται τα ακόμα χειρότερα, στο Μουντιάλ του 2002, σε Κορέα – Ιαπωνία, έγινε η σφαγή του Δράμαλη. Ανθρωπος δεν γλίτωσε. Στην πρεμιέρα η Παγκόσμια, πρωταθλήτρια Γαλλία, έχασε από τη Σενεγάλη, 0-1 κι έφυγε νωρίς νωρίς από το τουρνουά, χωρίς καν να σκοράρει! Κι εδώ κάποια λεφτά πήραν πίσω, όσοι άντεξαν στον Τελικό. Βραζιλία – Γερμανία, με τον ΟΠΑΠ, να ανεβάζει την τιμή της Βραζιλίας, στο 2,20 (που τελικά κατρακύλησε στο 1,70 ή 1,60), για να δώσει εν γνώσει του, κάποια χρήματα πίσω στους χαμένους.

Από εκεί και πέρα στα μεγάλα τουρνουά όλα είναι σχετικά πρόσφατα και τα πεπραγμένα γνωστά. Εξαίρεση στον κανόνα το Γιούρο 2000 σε Βέλγιο – Ολλανδία. Τα αποτελέσματα ήταν νορμάλ, και οι παίκτες, είχαν πάει σχετικά καλά. Όταν τους ήθελε και η μπάλα μάλιστα.

Στον ημιτελικό Γαλλία – Ισπανία, με όλα τα λεφτά να έχουν πέσει στη Γαλλία και τον Ραούλ, να μην ισοφαρίζει στο 90, καθώς σε εκτέλεση πέναλτι, έστειλε τη μπάλα άουτ. Κι επειδή οι εξαιρέσεις, είναι να επιβεβαιώνουν τον κανόνα, όσα λεφτά είχε δώσει το Γιουρο 2000, τα πήρε πίσω, και με το παραπάνω, το Γιούρο 2004.

Σε 24 χρόνια αναδρομής, λοιπόν, οι καταστροφές, αποτελούν τη συντριπτική πλειοψηφία, και οι νίκες είναι ελάχιστες. Και γι αυτό τις θυμόμαστε. Όπως στο προηγούμενο Μουντιάλ, του 2010 στη Νότια Αφρική, που η Ισπανία με απόδοση 4,00 επιβεβαιώθηκε σαν φαβορί, παρά το γεγονός ότι έχασε στην πρεμιέρα από την Ελβετία με 1-0

Αυτή είναι η πραγματικότητα. Και αν την ξέρεις, έχεις κατ αρχήν ένα κέρδος. Ότι είσαι προσεκτικός, και εγκρατής. Είπαμε και στην αρχή, ότι πρόκειται για Μαραθώνιο 32 ημερών.

Δεν βιάζεσαι λοιπόν στο παιχνίδι σου και δεν ανοίγεσαι. Δεν παίζεις κάθε μέρα, κι όταν παίζεις, παίζεις ψιλά. Πάντα σε κάθε Μουντιάλ, κάποια φαβορί, καταποντίζονται, ενώ πάντα εμφανίζονται ομάδες, εκπλήξεις. Δεν είναι υποχρεωτικό να πληρώσεις, για να το μάθεις αυτό. Αν περιμένεις, αν έχεις υπομονή, να παίξεις έξυπνα, ίσως καταφέρεις να το εκμεταλλευθείς και να επιβιώσεις μέχρι το τέλος.

(Στίχοι, μουσική, Μανόλης Χιότης: “Απόψε έχω μεγάλο πόνο”. Στην εκτέλεση, ο μπουζούκαρος Θύμιος Στουραΐτης)