Η ιστορία που συνδέει Ραϊόλα, Μήτρογλου και Μανωλά
Το ξεκίνημα με την άφιξη του Βλάντιμιρ Βάις στον Ολυμπιακό, το σκαλοπάτι με την αρωγή και το παιχνίδι με τον Φινμπόγκασον στην πώληση του Κώστα Μήτρογλου στη Φούλαμ, το deal μέσα στο deal του Παϊτίμ Κασάμι και στο φινάλε η εξασφάλιση της συνεργασίας και της εκπροσώπησης του Κώστα Μανωλά. Όλα, περασμένα από τον τετραπέρατο Μίνο Ραϊόλα.
Όταν μόνο η προβλεπόμενη προμήθεια για τη μεταγραφή του Ερλινγκ Χάλαντ από τη Ζάλτσμπουργκ στην Ντόρτμουντ (όχι την επικείμενη στη Σίτι), ξεπερνάει το ρεκόρ πώλησης του ελληνικού ποδοσφαίρου, εύκολα γίνονται αντιληπτά τα μεγέθη στα οποία δραστηριοποιούνταν ο αείμνηστος Μίνο Ραϊόλα και κατά πόσον η football business στα μέρη μας μπορούσε να τον δελεάσει.
Η αλήθεια πάντως είναι πως… μπαλίτσα στην Ελλάδα έπαιξε. Και σοβαρή μπαλίτσα. Διαδραμάτισε ρόλο, διαφορετικό κάθε φορά, στις δύο από τις τέσσερις πιο ακριβές πωλήσεις που έγιναν ποτέ από ελληνική ομάδα, αμφότερες από τον Ολυμπιακό, του Κώστα Μήτρογλου στη Φούλαμ και του Κώστα Μανωλά στη Ρόμα, μέσω των οποίων δομήθηκαν και οι βάσεις για την πολυεπίπεδη συνεργασία που είχε με τους "ερυθρόλευκους", ενώ πέραν αυτής, deals – παρότι όχι ανάλογου βεληνεκούς – έκανε τόσο με τον Παναθηναϊκό όσο και με τον ΠΑΟΚ.
Όχι και με την ΑΕΚ. Επί ημερών τεχνικού διευθυντή Νίκου Λυμπερόπουλου, η Ενωση ενδιαφέρθηκε σοβαρά για ποδοσφαιριστή που εκπροσωπούσε, τον Ολλανδό διεθνή Λουτσιάνο Νάρσινγκ. Η προσέγγιση όμως των "κιτρινόμαυρων" σε εκείνη την περίπτωση ήταν τέτοια που προκάλεσε τον εκνευρισμό του κορυφαίου ατζέντη, κάτι που αντιλήφθηκαν από πρώτο χέρι οι εκπρόσωποι του συλλόγου που επισκέφθηκαν τα γραφεία του Ραϊόλα στο Μονακό, στα τέλη της καλοκαιρινής μεταγραφικής περιόδου του 2018.
Αυτό που ωστόσο αναδεικνύει την επιχειρηματικότητα του εκλιπόντος είναι ο τρόπος που χειρίστηκε μέσα σε τρεις μεταγραφικές περιόδους, εκείνα τα deals των Μήτρογλου και Μανωλά, "χτίζοντας" και δημιουργώντας πριν από αυτά, κατά τη διάρκεια και μετά από αυτά, νέα, ακόμη επικερδέστερα deals.
Πρώτα ο Βάις
Στα τέλη Ιουνίου 2013 ο Βλάντιμιρ Βάις ανακοινώθηκε από τον Ολυμπιακό. Είχε ολοκληρωθεί το συμβόλαιο του με την Πεσκάρα και παρά τον ανταγωνισμό που υπήρχε για την υπογραφή του, οι "ερυθρόλευκοι" τον έφεραν στην Ελλάδα. Πελάτης του Μίνο Ραϊόλα ο τότε διεθνής Σλοβάκος.
Την επόμενη κιόλας χειμερινή μεταγραφική περίοδο, μια εβδομάδα μόλις πριν την εκπνοή της, ο Βάις πωλήθηκε έναντι ποσού που ξεπέρασε τα 5 εκατ. ευρώ στην Λεκβίγια του Κατάρ. Σύμφωνα με τα ρεπορτάζ της εποχής, ο Ραϊόλα καρπώθηκε σημαντικό μέρος του εν λόγω αντιτίμου αφού είχε – με κάποιον τρόπο – κρατήσει ποσοστό από τα δικαιώματα του ποδοσφαιριστή.
Ακόμη και… πενηνταρίσια να ήταν η μοιρασιά, ο Ολυμπιακός προφανώς σε οικονομικό επίπεδο κερδισμένος βγήκε, αφού μέσα σε λιγότερο από ένα εξάμηνο μοσχοπούλησε έναν ποδοσφαιριστή για τον οποίο δεν είχε δαπανήσει ευρώ.
Σκαλοπάτι ο Μήτρογλου…
Την ίδια εποχή όμως, στη μεταγραφική δηλαδή περίοδο του Ιανουαρίου του 2014, το μεγάλο ζήτημα των πρωταθλητών Ελλάδας ήταν η πώληση του Κώστα Μήτρογλου. Ο χορός των προσφορών έχει ξεκινήσει από τη Μπενφίκα. Από εκεί που σταμάτησαν οι Λουζιτανοί, πήρε την σκυτάλη η Φούλαμ.
Και όταν φάνηκε πως η προοπτική των "κότατζερς" είναι σοβαρή και κυρίως ικανή να φτάσει το αντίτιμο που αξίωνε ο Ολυμπιακός, ο τότε αντιπρόεδρος του συλλόγου, Γιάννης Βρέντζος, αναχώρησε για το Λονδίνο ώστε να συνεχίσει εκεί τις διαπραγματεύσεις με την αγγλική ομάδα.
Αρωγός του Ολυμπιακού – για δικό του όφελος, που θα εξηγηθεί παρακάτω – ήταν τότε ο Ραϊόλα. Δεν είχε εμπλοκή στην εκπροσώπηση του Μήτρογλου. Γνώριζε όμως πως εναλλακτική επιλογή της Φούλαμ για τον επιθετικό που αναζητούσε τότε ο προπονητής της, ο Φέλιξ Μάγκατ, ήταν ο (κατοπινά "ερυθρόλευκος") Αλφρεντ Φινμπόγκασον της Χέερενφεν.
Ο Ραϊόλα δεν ήθελε η Φούλαμ να αφήσει τον Μήτρογλου και να στραφεί στον Ισλανδό, γι’ αυτό και ανέλαβε δράση, ενημερώνοντας το ολλανδικό club πως είχε ομάδα που ενδιαφέρονταν για τον "Φίνμπο" και πως αυτή μπορούσε να φτάσει ως και τα 20 εκατ. ευρώ. Ετσι, κρατούσε τις απαιτήσεις της Χέερενφεν σε επίπεδα που η Φούλαμ δεν ήταν διατεθειμένη να φτάσει, καθιστώντας τον (έτσι κι αλλιώς βασικό της στόχο) Μήτρογλου, μονόδρομο, ενισχύοντας παράλληλα και την διαπραγματευτική ισχύ του Ολυμπιακού.
Και πράγματι, σταδιακά η Φούλαμ προσέγγισε τα "θέλω" του Ολυμπιακού (εξ αρχής ήταν 15 εκατ. λίρες). Το deal τελικά ξεπέρασε το 15αρι εκατομμυρίων, αλλά σε ευρώ. Και εδώ, προκύπτει σιγά σιγά το πρακτικό όφελος του Ραϊόλα. Σε πρώτο επίπεδο, μέρος του deal ήταν και η συμφωνημένη από εκείνη κιόλας την στιγμή αγορά του Παϊτίμ Κασάμι από τον Ολυμπιακό. Στο πελατολόγιο του Ραϊόλα ο διεθνής Ελβετός μέσος.
Παράλληλα όμως, συζητήθηκε και κατοχυρώθηκε ένα first option, ένας πρώτος λόγος του αγγλικού συλλόγου για την αγορά του Κώστα Μανωλά το επόμενο καλοκαίρι. Ο Μανωλάς ήταν τότε πολύφερνος και σε επίπεδο εκπροσώπησης, με μεγάλα γραφεία του εξωτερικού και κορυφαίους ατζέντηδες να διεκδικούν την εξουσιοδότηση και τη συνεργασία του διεθνή στόπερ. Μεταξύ αυτών ήταν και ο Ραϊόλα.
…και deal με Μανωλά
Η Φούλαμ στο τέλος εκείνης της σεζόν υποβιβάστηκε από την Premier League, οπότε δεν μπόρεσε ποτέ να αξιοποιήσει το προ-ορισμένο της προβάδισμα. Βούτυρο στο ψωμί του Ραϊόλα, ο οποίος στο μεταξύ είχε αξιοποιήσει την σχέση που είχε δημιουργήσει ώστε να γίνει αυτός που συνεργάστηκε τόσο με τον Μανωλά όσο και με τον Ελληνα εκπρόσωπό του εκείνη την εποχή στο… παζάρι που ακολούθησε το καλοκαίρι του ’14.
Παζάρι που περιλάμβανε την κλασική μεθοδολογία του Ραϊόλα: ντόρος, δημοσιοποίηση εμπλοκής διάφορων ομάδων, ραντεβού μεταξύ των ενδιαφερόμενων και ουσιαστικά, στο φινάλε, πλειοδοσία. Η Γιουβέντους ήταν ο έτερος ουσιαστικός πόλος διεκδίκησης του Μανωλά, η Ρόμα ήταν αυτή όμως που για (ένα ακόμη) 15αρι εκατ. ευρώ αγόρασε τον διεθνή στόπερ, ο οποίος εφεξής πέρασε στο πελατολόγιο του Ιταλού ατζέντη.
Και πέντε χρόνια αργότερα, ήρθε η πλουσιοπάροχη μετακόμιση του Μανωλά στη Νάπολι έναντι 36 εκατ. ευρώ, με τον ίδιο να υπογράφει πενταετές συμβόλαιο έναντι συνολικών αποδοχών που ξεπέρασαν τα 22 εκατ. ευρώ.
Κάπως έτσι λοιπόν χτίστηκε, κομμάτι κομμάτι η συγκεκριμένη αλληλουχία που προφανώς αποτελεί μικρό μέρος μόνο της δραστηριότητας (και κερδοφορίας) του Ραϊόλα, αναδεικνύει όμως ανάγλυφα τον τρόπο λειτουργίας, την αντίληψη, τη διορατικότητα και την ικανότητά του να αξιοποιεί το κάθε τι.
Από μια συμφωνία λοιπόν ενός ελεύθερου παίκτη – πελάτη του (Βάις), από την οποία αποκόμισε, αλλά και προσέφερε στο club σημαντικό κέρδος σε χρόνο ρεκόρ, στην αρωγή και τον συμβουλευτικό ρόλο σε μια χρυσοφόρο για το club πώληση ενός ποδοσφαιριστή (Μήτρογλου) και στο deal μέσα στο deal ενός ακόμη πελάτη του (Κασάμι).
Όλα, ακολούθως αποτέλεσαν το πάτημα για την εξασφάλιση της αρχικά συνεργασίας και στη συνέχεια της εκπροσώπησης ενός ποδοσφαιριστή που αποτελούσε τότε μήλον της έριδος για κορυφαίους ευρωπαϊκούς συλλόγους και ατζέντηδες (Μανωλά), ποδοσφαιριστή που έκανε μεταγραφές 50 εκατ. ευρώ, φέρνοντας συνολικά – και μετριοπαθώς υπολογισμένα – τουλάχιστον το 20% αυτού του ποσού σε προμήθεια.
Είπατε τίποτα;
