Ήταν πολύ μεγάλη η διαφορά δυναμικότητας (αυτού) του Παναθηναϊκού με τη Μίλαν και το τελικό 2-1 που έγραψε το φιλικό του Σαββάτου (14/08) στην Τεργέστη, μάλλον... κολακεύει τους "πράσινους", με βάση την παθητική εμφάνιση του πρώτου ημιχρόνου. Το δεύτερο ημίχρονο, ωστόσο, ήταν πολύ, πολύ καλύτερο για το "τριφύλλι", όχι γιατί έπιασε... κορόιδο ο Ιωαννίδης τον Ταταρουσάνου στο 77’ και μείωσε στο 2-1, αλλά διότι όλη η εικόνα του Παναθηναϊκού μέσα στον αγωνιστικό χώρο ήταν πολύ καλύτερη.

Ακόμη κι όταν έγιναν οι αλλαγές από τον Γιοβάνοβιτς, οι "πράσινοι" κράτησαν τη συνοχή τους, είχαν πολύ καλή τακτική συμπεριφορά δεν έκαναν εύκολα λάθη ή πουλήματα της μπάλας και προσπάθησαν με ότι. εφόδια είχαν, να κυνηγήσουν κι ένα δεύτερο γκολ.

Σύμφωνοι, βοήθησε σε αυτό και το γεγονός ότι η Μίλαν άρχισε να σβήνει το ρυθμό της μετά το 60’ και τις μαζικές αλλαγές (είπαμε ήταν μεγάλη η διαφορά δυναμικότητας), όμως πάντα παίζει ρόλο και η τελευταία εντύπωση. Και η ουσία είναι πως ο Παναθηναϊκός υπέστη μία αναίμακτη ήττα, που έδειξε όμως για ακόμη μία φορά τα κενά στο ρόστερ του, ειδικά σε θέσεις που περιμένει. ενισχύσεις τις επόμενες ημέρες. Είτε εσωτερικές με τις επιστροφές στην άμυνα των Σένκεφελντ και Πούγγουρα (τις πρώτες ημέρες του Σεπτέμβρη ο πρώτος), είτε –πολύ περισσότερο- εξωτερικές με τις μεταγραφές που έρχονται.

Ο Παναθηναϊκός κρατάει από το ματς με τους "ροσονέρι" τη σωστή νοοτροπία και την αντίδραση που έβγαλε στο δεύτερο 45λπτο, την τακτική προσαρμογή όλης της ομάδας στο παιχνίδι των Ιταλών σε μεγάλα κομμάτια του αγώνα, την επάνοδο του Ιωαννίδη που είναι πλέον έτοιμος για να ξαναμπεί στη μάχη, αλλά και την καλύτερη εικόνα που έβγαλε ο Μαουρίσιο, ο οποίος (σ’ αυτό το ρόστερ) παραμένει "βαρόμετρο".

Αντίθετα, οφείλει να προβληματιστεί για την ευκολία με την οποία έχανε την μπάλα στα πρώτα μέτρα κάτω από τη μεσαία γραμμή, ειδικά στο πρώτο ημίχρονο, αλλά και τις μπαλιές που "έτρωγε στην πλάτη της η άμυνα του Παναθηναϊκού, όπου πάντα έπαιζε στο όριο αυτή η γριά αλεπού που λέγεται Ολιβιέ Ζιρού, σημειώνοντας δύο πανεύκολα γκολ.

Η επιστροφή στη βάση και το διάστημα που απομένει μέχρι την έναρξη του πρωταθλήματος (είτε αυτή προχωρήσει κανονικά για το επόμενο Σαββατοκύριακο 21-22/08, είτε πάει μία εβδομάδα πιο πίσω) θα πρέπει να φέρει άμεσα και τις μεταγραφές που χρειάζεται ο Παναθηναϊκός.

Τα άκρα της επίθεσής του παραμένουν "αναιμικά" και μόνο ο Χατζηγιοβάνης μπορεί να του δώσει ένα-δυο στοιχεία παραπάνω, αρκεί να μην αναζητά διαρκώς το εξεζητημένο. Αυτός ο ευλογημένος, βασικός winger είναι το "κλειδί" της ευτυχίας για τον εφετινό Παναθηναϊκό. Αν βρει όντως έναν παίκτη που θα μπορέσει να τον ανεβάσει επίπεδο, προσφέροντάς του το απρόβλεπτο και τα απαιτούμενα ρήγματα απ’ τις πτέρυγες, όλη η μεσοεπιθετική λειτουργία του θα αλλάξει εικόνα.

Διότι τα υπόλοιπα κομμάτια, προσώρας λειτουργούν ικανοποιητικά, ενώ και οι ιδέες του Ιβάν Γιοβάνοβιτς για το πώς θα πρέπει να φτάνει η μπάλα στο επιθετικό τρίτο είναι όντως πολύ καλές. Το θέμα είναι να υπάρχει κι ένας ή δύο παίκτες που θα μπορούν να τις κάνουν πράξη.

Σε όλα τα παραπάνω, βάλτε από κοντά και το θέμα της απόκτησης ενός ακόμη δημιουργικού μέσου. Διότι δεν βγαίνει η χρονιά μόνο με τον "Βίγια" στο "10". Χρειάζεται στήριξη ο Αργεντινός και συνολικά ο Παναθηναϊκός, σε ένα κομμάτι του γηπέδου όπου απαιτούνται πνευμόνια, οξυδέρκεια και ποιότητα. Το γεγονός ότι ο Γιοβάνοβιτς έχει ως μπακ-απ επιλογή τον Βραζιλιάνο Ματέους Βιτάλ της Κορίνθιανς που είναι όντως πολύ καλός ποδοσφαιριστής, σημαίνει πως ο βασικός στόχος του είναι καλύτερος και ταιριάζει πιο πολύ στο αγωνιστικό μοντέλο του.

Για να δούμε τι θα φέρει το φινάλε των μεταγραφών στο "τριφύλλι"…