Η ΑΕΚ παίρνει τα καλύτερα από τον άσο, αλλά στη δική της επίθεση έμεινε στον άσο

Αν και η “τράμπα” στη θέση του τερματοφύλακα είχε αποδειχθεί ως επιβεβλημένη αρκετές εβδομάδες (ή και μήνες) νωρίτερα, ο Ματίας Αλμέιδα επέμενε να διατηρεί στη θέση του βασικού τον Θωμά Στρακόσα.

Παρά τα λάθη του -κάποια εκ των οποίων απλά έτυχε να μην κοστίσουν-, τη δυσκολία τού να παίξει σωστά με τα πόδια και την έλλειψη μόνιμης σταθερότητας και συνέπειας στις εξόδους του, ο διεθνής Αλβανός γκολκίπερ κρατούσε τη θέση στο πρωτάθλημα έχοντας ως κύρια προτερήματα τις επεμβάσεις και τα εξαιρετικά ρεφλέξ που διαθέτει για να τον οδηγούν σε αυτές.

Ως συνολικό πακέτο, ωστόσο, ο Αλμπέρτο Μπρινιόλι είναι υπέρτερος τερματοφύλακας κι αυτό φάνηκε ξεκάθαρα στον αγώνα πρωταθλήματος κόντρα στον Ολυμπιακό, αν κι ήδη είχε στείλει τα μηνύματα προς πάσα κατεύθυνση με την καθοριστική συμβολή του στις προκρίσεις επί του Άρη και του ΠΑΟΚ, στο Κύπελλο Ελλάδας Betsson.

Ο Ιταλός “καθάρισε” όλες τις φάσεις στον αέρα, έπαιξε την μπάλα με τα πόδια σωστά κι έκανε την απόκρουση της χρονιάς με εκτίναξη παράλληλα με τη γραμμή τέρματος, αποδεικνύοντας ότι ούτε στο συγκεκριμένο κομμάτι υστερεί σε κάτι από τον Αλβανό συμπαίκτη κι ανταγωνιστή της θέσης.

Στην τελική ευθεία της μεγάλης απαίτησης που υπάρχει για τον μίνιμουμ στόχο που έχει απομείνει, αυτόν της δεύτερης θέσης, η ΑΕΚ έχει ενεργοποιήσει τον Ιταλό και περιμένει από εκείνον να παραμείνει πρωταγωνιστής.

Στην εξάδα αγώνων που ακολουθεί, κόντρα στις πιο καλές ομάδες του πρωταθλήματος, είναι δεδομένο ότι θα δημιουργηθούν καταστάσεις στις οποίες θα κληθεί να επέμβει.

Ο Μπρινιόλι είναι παρών και φορμαρισμένος

Πέραν όλων όσων διαπιστώσαμε στο διάστημα που αγωνιζόταν, ο Μπρινιόλι κατέδειξε επιπλέον ένα στοιχείο το οποίο η ομάδα έχει απόλυτη ανάγκη: είναι ένας τερματοφύλακας με προσωπικότητα, έχει ηγετική παρουσία, δεν φοβάται κατά τη διάρκεια των αγώνων και ξέρει να συμπεριφέρεται ως leader απέναντι σε οποιονδήποτε αντίπαλο.

Εμπνέοντας ασφάλεια και σιγουριά.

Ο Μπρινιόλι είναι παρών, φορμαρισμένος κι αποφασισμένος για καθοριστική παρουσία ώστε η ΑΕΚ να πάρει έστω αυτό που σε πολλούς φαντάζει ως μικρό αλλά στην ουσία είναι υπερπολύτιμο: τη δεύτερη θέση.

Τι γίνεται στην άλλη άκρη του γηπέδου;

Ο διπλός τραυματισμός του Αντονί Μαρσιάλ στέρησε τη όποια δυνατότητα που υπήρχε για να δούμε κάτι διαφορετικό στην κορυφή της επίθεσης μετά την πώληση του Λιβάι Γκαρσία, πέραν της επιλογής του Φραντζί Πιερό.

Ο Γάλλος πρώτος σκόρερ της ΑΕΚ στο πρωτάθλημα με επτά γκολ από τη θέση του αριστερού εξτρέμ, προοριζόταν να παίξει βασικός στο κεκλεισμένων εντός έδρας παιχνίδι με τον Ατρόμητο, ωστόσο έμεινε εκτός αποστολής, λόγω ενοχλήσεων.

Έκτοτε, δεν υπάρχει κάτι εναλλακτικό -πέραν της χρησιμοποίησης του Λαμέλα στη θέση, στο προαναφερθέν ματς που δεν έπαιζε και ο τιμωρημένος τότε Πιερό- εκτός του φορ από την Αϊτή.

Ο 30χρονος επιθετικός έχει ένα σημαντικό άλλοθι κι αυτό εντοπίζεται στο ότι, με βάση τα χαρακτηριστικά του, δυσκολεύεται να υπηρετήσει το στυλ παιχνιδιού της ΑΕΚ.

Παρόλο που κινείται όσο πιο περιφερειακά μπορεί για να συμβάλει στο χτίσιμο επιθέσεων και να δημιουργήσει χώρους, παρά το γεγονός ότι οι συμπαίκτες του τον αναζητούν στην περιοχή με τον τρόπο που μπορεί να εκτελέσει, τα γκολ δεν έρχονται.

Η θέση που η ΑΕΚ είχε παίκτες με μεγάλη αποτελεσματικότητα τα προηγούμενα χρόνια, πριν από και με τον Αλμέιδα στον πάγκο, αποτελεί πλέον την αχίλλειο πτέρνα της.

Πέραν του ότι δεν έχει κάποιον όπως ο Γκαρσία ή ο Πόνσε, δεν ευδοκιμούν και άλλοι που θα μπορούσαν να προσφέρουν σημαντικές υπηρεσίες ως κατά συνθήκη φορ, όπως οι Τσούμπερ και Αραούχο.

Το έκαναν τις προηγούμενες σεζόν με επιτυχία.

Μεγάλο το πρόβλημα και πολύ δύσκολα επιλύσιμο, ειδικά απέναντι στους τρεις συγκεκριμένους αντίπαλους που θα βρει μπροστά της στα playoffs, στηριζόμενη σε μια μονότονη, μονοδιάστατη και προβλέψιμη απειλή από τον μοναδικό καθαρό επιθετικό περιοχής που της απέμεινε.

Εκτός εάν έχει ο Μαρσιάλ κάποια διαφορετική άποψη να καταθέσει…