Ο πρόεδρος των βετεράνων του Ολυμπιακού, Αντώνης Γλύκας, φιλοξενήθηκε στον Sentra 103,3 και στην εκπομπή «Το δέκα το κακό» με τους Παντελή Διαμαντόπουλο και Γιάννη Φιλέρη για την απώλεια του Λεωνίδα Ανδριανόπουλου.

Αναλυτικά τα όσα είπε:

Για την ιστορία του Λεωνίδα Ανδριανόπουλου: “Μεγάλη απώλεια. Έφυγε ο τελευταίος μεγάλος της προπολεμικής εποχής, το τελευταίο από τα αδέλφια. Ο Γιάννης, ο Βασίλης, ο Ντίνος, ο Γιώργος και ο Λεωνίδας, αυτοί οι πραγματικοί θρύλοι, οι θρυλικές μορφές της ιστορίας του Ολυμπιακού. Ήταν στην θέση τους, στο πάνθεον της ιστορίας του Ολυμπιακού, στον «ουρανό» του γηπέδου «Γ. Καραϊσκάκης».

Τεράστια προσωπικότητα. Γεννήθηκε το 1911, ήταν εκατό ετών. Ήταν επίτιμος πρόεδρος των βετεράνων του Ολυμπιακού και με συμμετοχή σε όλες τις εκδηλώσεις. Ήταν μία τεράστια προσωπικότητα με πελώρια μόρφωση όπως ήταν όλη η οικογένεια και τα αδέλφια. Να θυμίσουμε ότι ο αδελφός του ο Γιάννης έφερε από το Κέμπριτζ που σπούδαζε τις κόκκινες φανέλες του Ολυμπιακού. Δηλαδή το χρώμα το έδωσαν αυτά τα αδέλφια, που ήταν από τους ιδρυτές του Ολυμπιακού.

Σε εκπομπές που τον είχα μας έλεγε απίστευτες ιστορίες, αλλά πάντα για την ιστορία του Ολυμπιακού. Έφευγε από την Καστέλα με τα πόδια, μέχρι και πριν από δύο χρόνια και πήγαινε στο περίφημο μαγαζί τους εκεί στην πλατεία του δημοτικού θεάτρου, σιγά – σιγά. Τον χαιρετούσε όλος ο κόσμος και όποτε περνούσε από εκεί χαιρόντουσαν όλοι που τον έβλεπαν και κάποιοι του φιλούσαν το χέρι. Μας έλεγε: «Ρε παιδιά παπάς είμαι και μου φιλάνε το χέρι;».

Μαζί με τον Αχιλλέα Γραμματικόπουλο, αυτή την επίσης μεγάλη μορφή του Ολυμπιακού, πριν δύο χρόνια, όταν κάναμε εκείνη την σημαντική επίσκεψη στο Προεδρικό Μέγαρο, που πήγε όλος ο Σύνδεσμος με το πούλμαν του Ολυμπιακού, λέει: «Με συγχωρείτε παίρνω λάμψη από εσάς με αυτή τη φωτογραφία». Μίλησε ο αθλητής και όχι ο πολιτικός.

Σε όλες, μα σε όλες τις εκδηλώσεις των βετεράνων του Ολυμπιακού, αλλά ακόμα και πιο πρόσφατα ήρθε όταν έκανε η ΠΕΦΟ πριν από μερικούς μήνες εκδήλωση στο Δημαρχείο Πειραιά, όπου ήρθε και ο πρόεδρος ο κ. Μαρινάκης, ο Δήμαρχος Μιχαλολιάκος. Ήταν στην εκδήλωση, πήρε το βραβείο του. Και του άρεσε να παίρνει το βραβείο του. Έλεγε ότι στα εκατό μου χρόνια, με θυμούνται που άλλοι έχουν ξεχαστεί τελείως. Εσύ τώρα τι να ξεχαστείς, τεράστιε Λεωνίδα Ανδριανόπουλε;”.

Για τις αθλητικές του δραστηριότητες: “Ήταν μέλος της θρυλικής πεντάδας που έπαιξε στον Ολυμπιακό, μαζί με τον Κουράντη, τον Γραμματικόπουλο. Αλλά ήταν και πάρα πολύ καλός αθλητής στίβου, ήταν πάρα πολύ γρήγορος. Όλοι είχαν ένα παρατσούκλι. Ο αδερφός του ο Γιώργος που αργότερα ήταν και πρόεδρος στον Ολυμπιακό και Υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας, ήταν ο «ποδάρας». Ο Λεωνίδας ήταν ο «στραβοσουγιάς» ή «Λιόλιος». Έτσι τον έλεγαν, γιατί έκανε την ντρίμπλα, έτσι όπως κλείνει ο σουγιάς.

Έκανε και περίπου δεκατέσσερα μέτρα στο τριπλούν την εποχή εκείνη. Απίστευτη προσωπικότητα. Προσέφερε και στην εθνική ομάδα, πάρα πολλά. Και είχε και μία ιδιαιτερότητα. Εξαιτίας της ταχύτητας του, αφού έκανε και σπριντ, ξεκίναγε και «έσκαγε» τον αντίπαλο μπακ. Όπως μας έλεγε, του έκανα πέντε ευθείες, δεν μπορούσε να με ακολουθήσει και όλες οι επιθέσεις γινόντουσαν από εκεί. Τεράστια προσωπικότητα. «Σκύβουμε» ευλαβικά το κεφάλι, όλοι στον Σύνδεσμο, τα 300 και πλέον μέλη και όλη η οικογένεια του Ολυμπιακού. Η ιστορία του Ολυμπιακού σε όλο το μεγαλείο της. εμείς θα τον θυμόμαστε όπως όλος ο κόσμος, γιατί η ιστορία, έχει γραφτεί με κατάχρυσα γράμματα στο πάνθεον των ηρώων του Ολυμπιακού”.

Για όσα έζησε: “Τα είδε όλα. Τα 38 πρωταθλήματα, τα Κύπελλα, τα νταμπλ. Όλες τις διαφορές που έγιναν στο γήπεδο. Από το ποδηλατοδρόμιο με την καρβουνόσκονη. Έφευγε από το γήπεδο, όπως και οι άλλοι συμπαίκτες του και το λευκό σορτς ήταν μαύρο από την καρβουνόσκονη πουν είχαν στρώσει από την Δ.Ε.Η για να είναι μαλακά κάτω. Αλλά και τι πράγματα έζησε μέσα στην σύγχρονη πολιτική ζωή. Μιλάμε για εκατό χρόνια, νεότερης ιστορίας της Ελλάδας”.

Αν αληθεύει ο “αστικός μύθος” ότι δεν τον άφησαν να μπει στο καφενείο, όπου ιδρύθηκε ο Ολυμπιακός: “Ναι αληθεύει, γιατί απαγορευόταν τα μικρά παιδιά να μπαίνουν μέσα. Επειδή φορούσε το κοντό παντελόνι δεν μπήκε. Στεναχωριόταν τόσο πολύ και πήγε και είπε στην μητέρα του, πρέπει να μου φτιάξεις ένα μακρύ παντελόνι για να μπορέσω να μπω και εγώ. Ξέρετε ότι έπαιξε σε ηλικία 16 ετών στην πρώτη ομάδα του Ολυμπιακού; Σε αυτή την απίστευτη πεντάδα των Ανδριανόπουλων. Τέτοια φωτογραφία δεν υπάρχει πουθενά στον πλανήτη.

Ήταν μεγάλη δουλειά η παρουσία του όλα αυτά τα χρόνια. Χρωμάτιζε την ψυχή μας, την καρδιά μας. Υπάρχει πολύ συγκίνηση. Σχεδόν κάθε μέρα περνούσαν και τον χαιρετούσαν όπως σας είπα και προηγουμένως. Την Πέμπτη θα είμαστε όλοι εκεί για να τιμήσουμε αυτή την τεράστια προσωπικότητα”.

Για τους βετεράνους: “Με τη σημαντική παρουσία μας, μαζί με την Μπαρτσελόνα, την Ρεάλ Μαδρίτης και άλλες ομάδες ιδρύσαμε την «Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία Βετεράνων». Ήδη έχουμε κάνει τις παραστάσεις μας και στην UEFA και στον Πλατινί να γίνει το Champions League βετεράνων. Δηλαδή την προηγούμενη μέρα να παίζουν οι βετεράνοι των ομάδων”.