Football analysis: Οι πάσες της Έβερτον & οι διεισδύσεις της Άρσεναλ

Το βράδυ της Κυριακής Άρσεναλ και Έβερτον αναδείχθηκαν ισόπαλες με 1-1 στο Λονδίνο, με τους “κανονιέρηδες” να χάνουν την ευκαιρία για +7 στην κορυφή και τα “ζαχαρωτά” παρέμειναν αήττητα για 8η σερί αγωνιστική.

Το Sport24.gr σας παρουσιάζει την τακτική της συγκεκριμένης αναμέτρησης μέσω του “Zonal Marking”.

Ο Αρσέν Βενγκέρ δεν είχε ξανά τον Σανιά στην διάθεση και έπαιξε ο Τζένκινσον δεξί μπακ, με τον Γουόλκοτ να μην είναι και πάλι στην βασική 11άδα, ενώ ο Ρομπέρτο Μαρτίνεθ επέλεξε την 11άδα με την οποία είχε ξεκινήσει και στο “Ολντ Τράφορντ” λίγες μέρες πριν και πήρε σπουδαίο “διπλό”.

Η Έβερτον ήταν εξαιρετική στο πρώτο ημίχρονο, αλλά τελικά έφτασε να ψάχνει για γκολ της ισοφάρισης στα τελευταία λεπτά (το βρήκε τελικά με τον Ντεουλοφέου).

Η κατοχή της Έβερτον

Στο πρώτο ημίχρονο, όπως προαναφέραμε, η Έβερτον εντυπωσίασε με την κατοχής της. Οι παίκτες της διατηρούσαν την μπάλα με σωστές πάσες και πίεζαν το κέντρο του αντιπάλου.

Η Άρσεναλ από την άλλη δεν πίεζε, ίσως διότι αυτό ήταν το ενδιάμεσο ματς από τα 3 σπουδαία αυτής της εβδομάδας (παίζει Τετάρτη με Νάπολι), με τον Αρσέν Βενγκέρ να έχει κάνει τα παράπονά του για το πρόγραμμα και πιθανότατα να έχει ζητήσει από τους παίκτες να… αποθηκεύσουν ενέργεια.

Επιτρέποντας όμως στην Έβερτον να έχει την μπάλα, οι γηπεδούχοι κλείστηκαν στο δικό τους μισό, τα μπακ των φιλοξενούμενων απειλούσαν συχνά, έτσι οι Καθόρλα και Γουίλσιρ δεν είχαν απειλήσει από τα πλάγια.

Πίνααρ – Οβιέδο

“Κλειδί” για την Έβερτον τα τελευταία χρόνια είναι η συνεργασία των Μπέινς και Πίνααρ στην αριστερή πλευρά, έτσι για την απουσία του πρώτου υπήρχε έντονη ανησυχία.

Ο Οβιέδο όμως τον έχει αντικαταστήσει με επιτυχία, σκοράροντας μάλιστα και στα δύο προηγούμενα ματς με Στόουκ και ManUtd.

Γενικά κάνει καλές εμφανίσεις, ήταν εξαιρετικός κόντρα στην Άρσεναλ και μάλιστα εξαιρετική η συνεργασία του με τον Πίνααρ (αντικαταστάθηκε στο 70′), με τους δυο τους είναι το δίδυμο που συνδυάστηκε περισσότερο στην αναμέτρηση.

Ο Κοσταρικανός μπορεί να μην έχει τις σέντρες του Μπέινς, αλλά ήταν ο καλύτερος τρόπος για να βγει η ομάδα από το κέντρο στην επίθεση.

Ρος Μπάρκλεϊ

Για ένα ακόμη παιχνίδι έκανε σπουδαία εμφάνιση για την Έβερτον ο Ρος Μπάρκλεϊ. Έπαιξε στην κορυφή του τριγώνου στο κέντρο και πήρε καλές πάσες από Μπάρι και ΜακΚάρθι που έπαιζαν πίσω του.

Το κυριότερο στοιχείο (ή ταλέντο) του Μπάρκλεϊ είναι η αίσθηση του χώρου. Πάντα προσπαθεί να βρίσκει χώρους ελεύθερους από αυτόν που τον μαρκάρει, έτσι είχε δημιουργήσει πρόβλημα στον Λούκας Λέιβα (στο 3-3 με την Λίβερπουλ) και ο Ρότζερς έβγαλε τον Βραζιλιάνο για να μην αποβληθεί.

Αυτήν την φορά πρόβλημα με τον Μπάρκλεϊ είχε ο Αρτέτα, πάντα… κυνηγούσε και η Έβερτον έβρισκε χώρους από τα άκρα με τον Μιραλάς και κυρίως τον Πίνααρ.

Για παράδειγμα, η πρώτη καλή ευκαιρία ήρθε το 5′, όταν ο Αρτέτα προσπάθησε να σταματήσει αντεπίθεση, μαρκάροντας τον Μπάρι. Ο Μπάρκλεϊ κινήθηκε ιδανικά και όταν πήρε την μπάλα είχε μπροστά του άδειο γήπεδο και ακολούθησε συνεργασία με τον Μιραλάς.

Οι πάσες που πήρε και τα φάουλ που κέρδισε…

Εκτεθειμένος ο Αρτέτα;

Ο παρτενέρ του Αρτέτα στο κέντρο είναι ο Άαρον Ράμσεϊ. Ο Ουαλός είναι ιδιαίτερα φορμαρισμένος, σκοράρει συχνά και γενικά είναι πολύ επικίνδυνος επιθετικά.

Η ομάδα γενικά δουλεύει καλά, αλλά η επιθετικότητα του Ράμσεϊ δημιούργησε προβλήματα κόντρα σε καλές ομάδες όπως οι Λίβερπουλ και Έβερτον, καθώς ο Αρτέτα καλούνταν να καλύψει περισσότερο χώρο μπροστά από την άμυνα.

Πολλές φορές το δυνατό σημείο μίας ομάδας μπορεί να είναι ταυτόχρονα και η αχίλλειος πτέρνα της.

Ο Ράμσεϊ είναι σε καταπληκτική κατάσταση, επιθετικά βοηθάει πάρα πολύ, όμως όταν η ομάδα ήταν μπροστά με 1-0 στο ματς με την Λίβερπουλ έπρεπε να μείνει λίγο πίσω να βοηθήσει τον Αρτέτα και να βοηθήσει την Άρσεναλ να περάσει την καταιγίδα.

Ελεύθερος ο Τζένκινσον

Αναφέραμε νωρίτερα για την Άρσεναλ και τον Ράμσεϊ πως το δυνατό σημείο μίας ομάδας μπορεί να είναι ταυτόχρονα και η αχίλλειος πτέρνα της, έτσι και στην Έβερτον η συνεργασία Μπέινς και Πίνααρ και από αριστερά έχει δημιουργήσει προβλήματα στην άμυνα.

Ο Σανιά έλειπε λοιπόν και ο Τζένκινσον έπαιξε δεξί μπακ, ο οποίος δεν μπορεί να απειλήσει όπως ο Γάλλος, έτσι οι φιλοξενούμενοι επέλεξαν να τους δίνουν χώρο, αν και κάποιες φορές θα μπορούσαν να το πληρώσουν.

Όταν όμως ο Τζένκινσον προωθήθηκε και η Έβερτον έβγαλε καλή ευκαιρία με τον Πίνααρ, ο αμυντικός την Άρσεναλ έπαψε να έχει επιθετικές… βλέψεις σταμάτησε να προωθείται.

Διεισδύσεις & συνδυασμοί της Άρσεναλ

Στο πρώτο ημίχρονο είπαμε πως η Έβερτον είχε την κατοχή, αλλά όταν η Άρσεναλ κατάφερε να απειλήσει μία φορά από προσπάθεια του Μεσούτ Εζίλ, δημιούργησε εν συνεχεία μέχρι το 45′ τρεις ευκαιρίες, πολύ πιο επικίνδυνες από αυτές της ομάδα των φιλοξενούμενων, με τον Χάουαρντ να κάνει καλές επεμβάσεις.

Για δύο λόγους η Άρσεναλ είναι καλύτερη στις διεισδύσεις και στους συνδυασμούς. Έχει επιτελικούς μέσους που απλά είναι πιο δημιουργικοί και τεχνικοί από αυτούς της Έβερτον. Ο Μπάρκλεϊ, παρά την ποιότητά του, δεν έχει τις διεισδύσεις των Εζίλ και Καθόρλα και είναι χαρακτηριστικό πως ακόμη δεν έχει ασίστ στην Premier League.

Ο δεύτερος λόγος είναι πως ο Ολιβιέ Ζιρού παίζει πιο πολύ ως στράικερ από τον Ρομελού Λουκακού. Είναι πολύ καλύτερος και πιο επικίνδυνος στην πρώτη επαφή, έτσι παίζει πιο κοντά στην άμυνα, οι συμπαίκτες του δίνουν πιο πολλές πάσες και το παιχνίδι της Άρσεναλ είναι λιγότερο προβλέψιμο.

Οι αλλαγές

Ο Αρσέν Βενγκέρ σπάνια κάνει 3 αλλαγές μαζί, αλλά τις έκανε σε αυτό το ματς, αντικαθιστώντας τους Ράμσεϊ, Γουίλσιρ και Καθόρλα με τους Φλαμινί, Γουόλκοτ και Ροζίτσκι.

Πιθανότατα πάντως το έκανε για να τους ξεκουράσει εν όψει του ματς με τη Νάπολι, αλλά το σύστημα της Άρσεναλ άλλαξε, αν και οι παίκτες έπαιξαν στο ίδιο σημείο με αυτούς που αντικατέστησαν.

Ο Γουόλκοτ είναι ο μόνος κλασικός winger, ο Ροζίτσκι έδωσε περισσότερη ενέργεια αριστερά, ενώ ο Φλαμινί πίεζε περισσότερο στο κέντρο, όχι πάντως πως έλυσε το πρόβλημα της… μοναξιάς του Αρτέτα.

Η ομάδα είχε όμως περισσότερη εμπιστοσύνη για να επιτεθεί, ενώ η κεφαλιά του Γουόλκοτ από την οποία προήλθε το γκολ ήταν ίσως αυτό που είχε στο μυαλό του ο Βενγκέρ.

Ο Μαρτίνεθ απλά άλλαξε τα άκρα του, με τον Λίον Όσμαν αντί του Πίνααρ και τον Ντεουλοφέου αντί του Μιραλάς, με τον Ισπανό να είναι τελικά αυτό που ισοφάρισε.

Αν ο Βενγκέρ είχε και τέταρτη αλλαγή θα έβαζε πιθανότατα τον Μονρεάλ (αριστερό μπακ) και ίσως να κάλυπτε καλύτερα τον χώρο από τον οποίο ήρθε το 1-1.