ΑΕΚ: Όταν πανηγυρίζεις για ένα πλάγιο και ο Κωνσταντέλιας σου χαμογελάει
Πόσο πιστεύει η ΑΕΚ στον εαυτό της, στην ψυχοσύνθεσή της, στη δυναμική της να δείξει ότι τα τελευταία ματς δεν ανταποκρίνονται στην πραγματική εικόνα της; Πέμπτη και Κυριακή θα δοθούν σαφές απαντήσεις.
Απομονώνω αυτή τη μία φάση του Πήλιου να κερδίζει με δυναμισμό τη μονομαχία με τον Κωνσταντέλια και μαζί ένα πλάγιο. Είχε συμβεί και σε άλλο παιχνίδι, τότε πίστεψα ότι ήταν συγκυριακό.
Υψωμένη γροθιά προς τον κόσμο και πανηγυρισμός, δεν μπορώ να φανταστώ τι θα κάνει εάν σκοράρει σε κάποιο ντέρμπι. Ο αντίπαλος απομακρύνεται αργά με ένα μειδίαμα και φυλάει την απάντηση για την πορεία του ματς.
Προφανώς και δεν είναι ο Πήλιος το πρόβλημα της ΑΕΚ, δεν είδε φως και μπήκε. Δεν είναι δικό του ζήτημα που η ομάδα έψαχνε για αριστερό μπακ βασικό και απέκτησε έναν (Πενράις) που ο προπονητής δεν εμπιστεύεται ιδιαίτερα, όταν μάλιστα στις αρχές του καλοκαιριού η συζήτηση γινόταν για δύο αριστερούς μπακ με το σκεπτικό ότι τόσο μεγάλη ήταν η ανάγκη της Ένωσης στη συγκεκριμένη θέση.
Η νοοτροπία, ωστόσο, είναι μια κατάσταση που μπορεί να αποτυπωθεί ακόμα και μέσα από μια φάση όπως αυτή. Χαμηλής αυτοπεποίθησης και προσπάθειας να κερδίσεις περισσότερα μέσα από μία διεκδίκηση μπάλας που σου δίνει ελάχιστα. Δεν θα δείτε για παράδειγμά τον Μπάμπα ή τον Ορτέγκα να αντιδρούν έτσι, ούτε βέβαια να το κάνουν κατ’ εξακολούθηση.
Η ΑΕΚ είναι και πάλι μια ομάδα που μοιάζει μπερδεμένη. Ως προς το τι θέλει να παίξει και πόσο πιστεύει σε αυτό που θέλει να παρουσιάσει. Πόση εμπιστοσύνη έχουν ο ένας στον άλλον οι ποδοσφαιριστές της και αν η κατάσταση είναι ξεκάθαρη ως προς τον προσανατολισμό που παίρνουν από τον προπονητή τους.
Οι αγώνες που θα δείξουν πολλά
Ο Νίκολιτς μίλησε για γενναίες αποφάσεις και αναζήτηση παικτών που θα μπορούν να ανταποκριθούν πνευματικά στο επίπεδο που απαιτείται για να διεκδικήσουν υψηλούς στόχους. Ποδοσφαιριστές που δεν θα ικανοποιούνται τακτικά για μικρο-νίκες σε επιμέρους φάσεις, που δεν θα καταρρέουν τόσο εύκολα σε συνθήκες μη ευνοϊκές για εκείνους.
Ωστόσο κι ενώ φαίνεται ότι έχει αρκετούς που δυσκολεύονται να ανταποκριθούν σε αυτή την πίεση και κάμποσους ακόμα να έχουν ήδη παροπλιστεί (περιπτώσεις Μήτογλου., Γιόνσον, Λιούμπιτσις + τους τραυματίες), δεν ξέρω που ακριβώς πιστεύει ο Νίκολιτς ότι μπορεί να ψάξει για να βρει εκείνους που το λέει η καρδούλα τους. Διότι από τα λεγόμενά του, αυτό προκύπτει. ‘’Να είμαστε πνευματικά δυνατοί’’ είπε ξανά και ξανά.
Τώρα, ωστόσο, είναι και η στιγμή που θα διαπιστωθεί αν ευδοκιμεί αυτή η ικανότητα. Με δύο παιχνίδια μπροστά που θα φέρουν άπαντες σε τρομερή πίεση για αποτελέσματα. Με έναν ευρωπαϊκό τελικό καθώς οτιδήποτε άλλον πλην νίκης κόντρα στην Αμπερντίν θα αποβεί καταδικαστικό, ενώ στο “Καραϊσκάκης” που γίνεται τόπος μαρτυρίου όταν η ΑΕΚ δεν είναι καλά, ο Νίκολιτς καλείται να παρουσιάσει ομάδα που -όπως είχε υποσχεθεί- δεν θα κάνει τους φίλους της Ένωσης να νιώσουν ντροπή.
Τα μαύρα σύννεφα, όποτε αυτά εμφανίζονται πάνω από τη συγκεκριμένη ομάδα, δύσκολα απομακρύνονται. Είναι κάτι που το έχουμε δει ξανά και ξανά να συμβαίνει. Είναι μια τέτοια στιγμή αυτή, όχι μόνο λόγω της εικόνας και της ήττας στο παιχνίδι με τον ΠΑΟΚ, αλλά επειδή είναι τρία συνεχόμενα τα ματς που η ΑΕΚ δεν είναι καλά. Έως καθόλου καλά.